از فداکاری در روزهای کرونا و جنگ گرفته تا بخشش 5 بیمار – آژانس خبری مهر | اخبار ایرانی و جهانی
خبرگزاری مهر – گروه بهداشتی: اهدای عضو به معنای دادن زندگی است ، لحظه ای که مرگ پایان جاده نیست بلکه شروع برای دیگران است. هر سال صدها بیمار از چشمان چشم ، با امید به پیوند جدید ، روزهای سخت را می گذرانند ، و افرادی هستند که حتی پس از خاموش شدن نفس هایشان ، نور زندگی را روشن می کنند. یکی از این افراد پرستاری بود که سالها به بیماران امیدوار بود و در روزهای دشوار کرونا و بحران در صدر ایستاد.
این گزارش روایت فداکاری و مهربانی یک پرستار وجدان ، زبان دوستان ، همکاران و مقاماتی است که او را از نزدیک می شناختند. کسانی که در مورد خاطرات ، لبخند و اشک او می گویند ، از روزهای سخت کرونا و لحظه ای که فداکاری او در اوج بود. داستان یک پرستار که حتی پس از مرگش پرستار ماند …
سمیرا جافارییک پرستار مهربان و فداکار که در سال 2 متولد شد ، یکی از درخشان ترین چهره های حوزه پرستاری بود که در روزهای سخت کرونا و در طول جنگ 6 روزه در کنار مردم ایستاده بود.
او یک پرستاری بود که خستگی را نمی دانست ، از چاه شخصی خود عبور می کرد -و همیشه بیماران را در اولویت قرار می داد. آنها به عنوان “مهربان” ، “دلسوز” و “دوست داشتنی” توصیف می شوند. پرستاری که حضورش امیدوار کننده بیماران بود.
وداع با او در بیمارستان سینا ، پرستاران با شاخه های گل در دست به بخش مراقبت های ویژه رفتند. جایی که سمیرا آرام شده بود. اشک در فضای بیمارستان جاری می شد و گلها یکی را روی تخت او قرار می دادند. این تختخواب اکنون میزبان پرستاری بود که حتی پس از مرگ وی به بیماران خدمت می کرد.
Samira Ja'fari توانست با اهدای اندام ، جان پنج نفر دیگر را نجات دهد. مأموریتی که در زندگی و حتی پس از آن ادامه یافت.
پرستار به معنای حمایت بیمار است
تاهره چاکت وی در یک مراسم وداع با پرستار ، که همکاری غیرمستقیم با سمیرا جعفری داشته است ، در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد شخصیت خود ، گفت: “من ممکن است با سمیرا جعفری نزدیک کار نکرده باشم ، اما من به طور مکرر شنیده ام و همورا من مراقب آنها هستند. ستارگان جسورانه در آسمان ، مانند پرستارانی که در دوران تاج درخشش داشتند.
وی ادامه می دهد: پرستاری انتخاب خدا است ، همه افراد پرستار نیستند. شما باید یک روح عالی و خودآسخترانه داشته باشید تا در این مسیر قدم بزنید. سمیرا جعفری چنین انسانی بود. کسی که نه تنها در طول زندگی خود قربانی شد بلکه با اهدای عضو پس از مرگ وی نیز قربانی شد. این نور نوری است که پرستاری را بالا می برد.
به گفته وی ، جافاری علی رغم سن جوانی ، کارت اهدای عضو را دریافت کرد که به مأموریت انسانی و حرفه ای خود اعتقاد داشت. بسیاری از پرستاران دیگر ، مانند او ، داوطلبانه پس از مرگ به بیماران اهدا می کنند.
تولد جاودانه Samira Ja'fari
بلعیدن زاویه دارمعاون مدیر کل دفتر ارتقاء سلامت وزارت بهداشت ، در حاشیه این مراسم ، در مورد سمیرا جعفری گزارشگر مهر گفت: “امروز ما نماینده بخش پرستاری وزارت بهداشت در بیمارستان سینا بودیم.” با شنیدن خبر از دست دادن چنین همکار دامپینگ ، موقعیت و دقیقاً واقعاً دردناک است. همکارانش او را به عنوان یک مرد مهربان و مداوم توصیف کرده اند و جامعه پرستاری با غیبت او غم و اندوه بزرگی را تجربه می کند.
او با صدای گریه ادامه داد: پرستاران همیشه در مزارع سخت بوده اند. جایی که بسیاری از آنها رها می شوند ، به طور نامناسب ایستاده اند. آنها ممکن است کمتر قابل مشاهده باشند مگر اینکه چنین حوادث تلخی رخ دهد. امروز ، درست در روز تولد خانم جعفری ، تولد دیگری برای او انجام داد. تولد ابدی. هر سال از مرگ وی ، مرگ وی نه تنها یادآور تولد وی خواهد بود ، بلکه یادآور زندگی پنج نفری است که با اعضای خود به زندگی بازگشتند.
معاون رئیس دفتر ارتقاء سلامت وزارت بهداشت تأکید کرد: “این حرکت فداکاری نه تنها نشان دهنده روح بزرگ خانم جعفری است ، بلکه خانواده وی نیز به اهدای عضو رضایت می دهند. از طرف من ، من این تولد ابدی را به جامعه پرستاری تبریک می گویم ، و آرزو می کنم روح بالاشان با مقامات الهی باشد.
سمیرا خستگی را نمی دانست
Sepideh Chegini ، یک پرستار اورژانس ، یک دوست و همکار نزدیک Samira Jafari ، به خبرنگار Mehr گفت: “من افتخار کردم که حدود شش سال با سمیرا کار کنم. ما مانند یک خانواده در بیمارستان بودیم ؛ ما خنده خود را به اشتراک گذاشتیم ، اشک و لبخند. حسادت من می خورم زیرا ، مثل همیشه ، شجاعانه جنگید ، او تسلیم شد و سرانجام زندگی را انتخاب کرد. زندگی و زندگی او دوباره برای دیگران.
چیگینی یکی از جسورانه ترین خاطرات خود را با سمیرا به یاد می آورد: یکی از سخت ترین کار ما کرونا بود. فضای بسیار سنگینی که قبلاً از بارها خسته شده بودم نمی توانم ادامه دهم. اما سمیرا همیشه جمله ای داشت که در ذهن من باقی می ماند: اگر نمی خواهیم به این بیماران کمک کنیم ، چه کسی می تواند به این بیماران کمک کند؟ همین جمله بارها و بارها برای ادامه مسیر امیدوار است. او معتقد بود که پرستاری به معنای ایستادن برای بیماران است ، درست وقتی همه کنار بودند.
وی گفت: “هفته گذشته هفته گذشته در یک تغییر بود.” پس از آن ، سمیرا از بین رفت و این حادثه تلخ برای او اتفاق افتاد. اگر فرصتی برای آخرین بار برای صحبت با او وجود داشت ، من فقط می گفتم: Samira! شما با شجاعت رفتید ، اما در اصل نرفتید ، هنوز در قلب همه ما هستید. خوب است … کاش همه می توانستیم مثل شما خداحافظی کنیم.
چه زمانی مرگ مغزی شخص اعلام می شود؟
Sanaz Dehghani ، مسئول واحد تأمین کننده اعضای بیمارستان سینا در مورد فرآیند اهدای سمیرا جعفری به خبرنگار گفتند: “سمیرا جعفری ، یکی از همکاران خوب ما ، به دلیل تصادف دچار خونریزی شدید مغز شد. سطح آگاهی وی به شماره 2 رسیده است که از نظر پزشکی معادل مرگ است. زیرا در این شرایط بیمار دیگر از زمان مرگ و بوی تنش استفاده نمی کند. بخش مرگ مغزی پس از تأیید تیم پزشکی.
وی افزود: “پس از روند قانونی و تصویب پزشکی ، زمان عمل مشخص شد و امروزه اعضای حیاتی ، از جمله قلب ، کبد و کلیه این پرستار قربانی ، به بیماران نیازمند پیوند داده شدند.” بافتهای بدن او نیز قابل استفاده خواهد بود.
دهقانی تفاوت بین اهدای اندام و بافت بدن را تأیید کرد: اعضای حیاتی مانند قلب و کلیه ها فقط می توانند از بدن خارج شوند. به عنوان مثال ، قلب حدود 2 ساعت و کلیه ها تا 2 ساعت است. بنابراین پیوند باید بلافاصله انجام شود. اما بافت ها شرایط مختلفی دارند. آنها را می توان تا 4 ساعت پس از مرگ برداشت کرد و برای استفاده در مناطقی مانند ارتوپدی قابل ذخیره و پردازش تا شش ماه است. به عنوان مثال ، پودر استخوان استخراج شده پس از چند ماه در جراحی های ارتوپدی استفاده می شود.
سالانه حداکثر 3 مورد مرگ مغزی
یک مقام ارشد پیوند در دانشگاه علوم پزشکی تهران ، که در بیمارستان سینا کار می کرد ، به خبرنگار Mehr گفت که سالانه چندین کمک مالی در بیمارستان سینا وجود دارد و می گوید که سالانه حدود 2 تا 5 کمک مالی انجام می شود که بیشتر آنها بیماران مرگ مغزی هستند. به طور متوسط ، 2 تا 5 مورد از بیماران مرگ مغزی سالانه اهدا می شود و جان بیماران نیازمند را نجات می دهد.
علاوه بر اعضای حیاتی مانند قلب ، کبد و کلیه ها ، برخی از بافت ها نیز می توانند اهدا شوند. از جمله حیاط (غشای در اطراف قلب) ، دریچه های قلب ، قرنیه و تعدادی از تاندون های مورد استفاده برای بیماران پس از پردازش در بانک.
به گفته وی ، این بافت ها به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند: به عنوان مثال ، از دریچه های قلب برای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی استفاده می شود و نیاز به جایگزینی دریچه دارد. این دریچه ها پس از برداشت به بانک عضو ارسال می شوند و پس از چند ماه پردازش ، آنها را به بیماران نیازمند ارائه می دهند.
این مسئول گودالر پیوند ارشد اعضای دانشگاه علوم پزشکی تهران در مورد مدت زمان این بافت ها اضافه شده است: برخلاف اعضای حیاتی که آخرین بار محدود هستند ، بافت ها می توانند برای چندین ماه ذخیره و استفاده شوند. پردازش این بافت ها معمولاً حداقل شش ماه طول می کشد و سپس در درمان های تخصصی مانند جراحی های ارتوپدی یا پیوند قلب استفاده می شود.
به همین ترتیب ، سمیرا جعفری نه تنها نمادی از ایثار و مهربانی در زندگی خود بلکه با اهدای اندام ها و بافت های خود به بیماران پس از مرگ بود. مسیری که پرستاری خود را به طور کامل ترین شکل ساخته است.
