به گزارش خبرنگار اجتماعی سلامت جو ، در پی وقوع سیل گسترده در امارات در چند ماه گذشته و افزایش پرورش پشه در این کشور و سفرها و تعاملاتی که وی با این کشور داشت، یکی از بیماری هایی است که چندین ماه است که وارد کشورمان شده و باعث شده تعدادی از افراد به تب دنگی مبتلا شوند.
ویژگی این بیماری که از طریق پشه خونخوار به نام «آدس» از افراد مبتلا به افراد سالم منتقل می شود، بروز تب به مدت چند روز است که با دو یا چند علامت دیگر مانند حالت تهوع، استفراغ و … بثورات پوستی، سردرد، درد پشت چشم، بدن درد و درد عضلانی، درد مفاصل و کاهش گلبول های سفید خون همراه است.
بر اساس اعلام مرکز مدیریت بیماری های واگیر در تسنیم، از ابتدای سال 1403 تا 21 دی ماه، 1051 مورد مثبت تب دنگی تشخیص داده شده است. 843 بیمار مبتلا به این بیماری فاقد سابقه مسافرت به خارج از کشور، 13 مورد در شهرستان بندرلنگ استان هرمزگان و 830 مورد در شهرستان چابهار استان سیستان و بلوچستان بوده و از این رو انتقال محلی محسوب می شوند.
12 مورد بیمار با سابقه سفر به چابهار (انتقال محلی) در سایر استان های کشور شناسایی و تشخیص داده شده است. این بیماران در شهرهای شهرکرد، مشکین شهر، اصفهان، ایرانشهر، زاهدان و اردبیل تشخیص داده شدند و یکی از موارد تب دنگی با مالاریا بود.
هم اکنون پشه Aedes aegypti در استان های هرمزگان، سیستان و بلوچستان، بوشهر و پشه Aedes albopictus در استان های گیلان، مازندران، اردبیل، آذربایجان شرقی، زنجان و قزوین صید شده است.
در جدول زیر ویژگی ها و تفاوت های پشه های Aedes aegypti و albopictus از نظر پراکندگی، زیستگاه لارو پشه و طول پرواز آورده شده است:
آیا افراد مبتلا به تب دنگی بهبود می یابند؟
اکثر افراد مبتلا به این بیماری ظرف یک هفته یا بیشتر بهبود می یابند. با این حال، در برخی موارد، با کاهش تعداد سلول‌های تشکیل‌دهنده لخته (پلاکت‌ها) در جریان خون، علائم بدتر می‌شوند و می‌توانند منجر به علائم تهدیدکننده زندگی شوند.
درمان خاصی برای تب دنگی وجود ندارد. همچنین برای کاهش هر یک از علائم بیماری، پزشک ممکن است برای بیمار دارو تجویز کند. بیماران برای جلوگیری از کم آبی ناشی از استفراغ و تب بالا باید مایعات بنوشند.
تب دنگی چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص تب دنگی می تواند دشوار باشد زیرا علائم و نشانه های آن را می توان به راحتی با سایر بیماری ها مانند مالاریا و تب حصبه اشتباه گرفت. برای کمک به پزشک خود در تشخیص، باید تاریخچه سفر خود به مناطق آلوده کشور یا سفرهای بین المللی را با جزئیات شرح دهید. برخی از نتایج آزمایشگاهی می توانند شواهدی از ویروس دنگی را شناسایی کنند، اما نتایج آزمایش معمولا برای تصمیم گیری دیر است. این یک درمان مستقیم است.
راه های پیشگیری از بیماری
اگرچه تب دنگی یک بیماری سخت به نظر می رسد، اما راه های پیشگیری از این بیماری ویروسی آسان است و به شرح زیر است:
لباس محافظ بپوشید. زمانی که به مناطق آلوده به پشه می روید، پوشیدن پیراهن آستین بلند، شلوار بلند، جوراب و کفش در پیشگیری از این بیماری موثر است.
از مواد دافع پشه استفاده کنید. مواد دافع حشرات مانند پرمترین را می توان روی لباس، کفش، وسایل کمپینگ یا تخت اسپری کرد. همچنین می توانید از لباس های آغشته به پرمترین استفاده کنید. برای پوست خود از یک دافع حاوی حداقل 10 درصد DEET استفاده کنید.
زیستگاه پشه ها را کنترل کنید. پشه های حامل ویروس دنگی معمولا در اطراف خانه ها زندگی می کنند و از آب راکد و اشیایی مانند لاستیک های فرسوده ماشین برای تخم گذاری استفاده می کنند. شما می توانید جمعیت پشه ها را با از بین بردن زیستگاه هایی که پشه ها در آن تخم می گذارند کنترل کنید. حداقل هفته ای یکبار ظروف حاوی آب راکد، ظروف گیاهی، ظروفی که برای آبیاری حیوانات و گلدان استفاده می شود خالی و تمیز کنید و مخازن آب راکد را تمیز نگه دارید.
انتهای پیام/
