به گزارش خبرگزاری سلامت، سایت گاردین در گزارشی گزارش داد: خاویر گونزالس، استاد تغذیه و متابولیسم دانشگاه باث انگلیس در این زمینه می گوید: این ادعا مبنای علمی دارد، اما نباید به طور مطلق تفسیر شود. هنگام ورزش، بدن همیشه از ترکیبی از منابع سوخت، عمدتا کربوهیدرات ها و چربی ها استفاده می کند. اگر فرد شب قبل روزه گرفته باشد، معمولاً نسبت چربی در این ترکیب سوخت اندکی افزایش می یابد و نسبت کربوهیدرات ها کاهش می یابد، به خصوص اگر صبحانه حاوی کربوهیدرات زیادی باشد.
وی در ادامه هشدار می دهد: اما این بدان معنا نیست که ورزش در حالت روزه برای کاهش وزن مناسب تر است. بدن فقط قادر است مقدار محدودی کربوهیدرات را به شکل گلیکوژن در کبد و ماهیچه ها ذخیره کند و هر گونه انرژی اضافی، چه از کربوهیدرات، چه چربی یا پروتئین، در نهایت به چربی بدن تبدیل می شود.
گونزالس تاکید می کند: برای از دست دادن چربی باید بدن را در کسری کالری قرار دهید، یعنی بیشتر از آنچه که دریافت می کنید انرژی بسوزانید، اگر این تعادل منفی برقرار نشد، فرقی نمی کند که ناشتا ورزش کنید یا نه. بدن در دراز مدت این انرژی را به گونه ای مدیریت می کند که تعادل خود را حفظ کند.
ورزش ناشتا می تواند حساسیت به انسولین را بهبود بخشد و به عضلات کمک کند گلوکز (قند خون) را بهتر جذب کنند. این اثرات در ورزش های استقامتی مانند دویدن و دوچرخه سواری بیشتر مشهود است.
نکات کاربردی برای ورزشکاران
اگر قصد دارید با معده خالی ورزش کنید، با جلسات کوتاه 15 تا 20 دقیقه ای شروع کنید.
به علائم بدن خود توجه کنید؛ احساس سرگیجه یا ضعف نشانه نیاز به غذا است.
برای ورزش های با شدت بالا، مصرف مقداری کربوهیدرات قبل از ورزش توصیه می شود.
پروفسور گونزالس نتیجه می گیرد: مهمترین عامل تداوم در ورزش است. ورزش با شکم خالی یا پر تنها یک مسئله جانبی در این جهت است. بهترین راه ورزش منظم همراه با یک رژیم غذایی متعادل است که بتوان آن را در طولانی مدت حفظ کرد.
این یافته ها نشان می دهد که ورزش در حالت ناشتا ممکن است فواید متابولیکی خاصی داشته باشد، اما برای کاهش وزن موثر، ایجاد تعادل انرژی منفی از طریق ورزش منظم و رژیم غذایی مناسب بیش از هر استراتژی دیگری مهم است.
