سلامت خانواده

آیا برنامه هشداردهنده پیشنهادی وزیر بهداشت و درمان به یک تجمل تبدیل می شود؟

به گزارش خبرگزاری ایمنا، با آغاز به کار دولت چهاردهم رئیس جمهور منتخب وزیران پیشنهادی خود را به مجلس معرفی کرده است تا مجلس با آزمایش هر یک از وزرای ذیصلاح برای فعالیت در وزارتخانه ها رای اعتماد بدهد. افراد پیشنهادی از جمله وزارت بهداشت و درمان. و آموزش پزشکی یکی از مهم ترین و موثرترین وزارتخانه های کشور است که این وزارتخانه علاوه بر مدیریت و نظارت بر مراکز بهداشتی و درمانی کشور، مدیریت دانشگاه های علوم پزشکی را بر عهده دارد که از جمله اهداف این وزارتخانه می باشد. تامین وسایل بهداشتی و درمانی مردم از طریق گسترش خدمات بهداشتی، درمانی و آموزشی.

دانستن برنامه ریزی برای توزیع متناسب و عادلانه امکانات از جمله امکانات آموزشی پزشکی و بهداشتی در کشور با تاکید بر اولویت برنامه های بهداشتی و رفع نیازهای مناطق محروم و نیازمند و فراهم آوردن امکانات لازم برای برخورداری همگان از خدمات درمانی ضروری است. ارائه خدمات در حدود امکانات از طریق ایجاد مراکز درمانی دولتی و ارتقای استاندارد آنها از وظایف اساسی این وزارتخانه است که در راستای اجرای اصل 43 قانون اساسی که بر رایگان بودن آن تاکید شده است باید توسط وزارت بهداشت رعایت شود. مراقبت های بهداشتی برای مردم

مسعود بیشیکیان برای وزارت بهداشت «محمدرضا ظفرقندی» که پیش از این رئیس سازمان نظام پزشکی ایران بود را به مجلس معرفی کرد و این وزیر پیشنهادی برنامه پیشنهادی خود را برای مدیریت چهار ساله این وزارتخانه ارائه کرده است. یکی از محورهای این برنامه «خصوصی سازی بهداشت و درمان» است. بند 28 برنامه ظفرقندی کاهش تصدی در اداره بیمارستان‌های دولتی و مراکز تشخیصی درمانی و انتقال بیمارستان‌ها به بخش غیردولتی پیشنهاد شده است که می‌تواند دسترسی اقشار محروم به خدمات بهداشتی با کیفیت را دشوارتر و ناعادلانه‌تر از وضعیت فعلی کند. رویکردی که در راستای اصل 43 قانون اساسی است که زودتر اشاره شده است که تناقضاتی وجود دارد.

مهم این است که رویکرد وزرای پیشنهادی در راستای رفاه و آسایش مردم و تسهیل امور برای همه باشد. هموطنان ما بتوان بدون نگرانی به امکانات به ویژه امکانات بهداشتی و درمانی دسترسی داشت، در حالی که رویکرد خصوصی سازی بهداشت و درمان یک امر نامطلوب و به اصطلاح لوکس بهداشتی و درمانی در کشور است و می توان پیش بینی کرد که این رویکرد پس از یک دوره کوتاه خدمت نظام سلامت به پایان رسیده است چی در حال حاضر فقط برای طبقه مرفه جامعه در دسترس است.

این موضوع نگرانی هایی را نسبت به آینده وزارت بهداشت تحت مدیریت ظفرقندی ایجاد می کند، علاوه بر این موارد مطرح شده در برنامه پیشنهادی ظفرقندی نیز مورد انتقاد برخی نمایندگان مجلس قرار می گیرد تا جایی که یکی از نمایندگان در گفت و گو با رسانه ها درباره محتوای جلسه کمیسیون بهداشت و درمان و در خصوص موضع نمایندگان در خصوص ظفرکندی گفت: در جلسه کمیسیون بهداشت و درمان با ظفرکندی چالش های نظام سلامت از جمله کمبود دارو، کمبود اعتبارات مطرح شد. فقدان پزشک و پرستار، عدم اولویت دادن به پیشگیری بر درمان و صرفاً درمان محور بودن و همچنین مواضع سیاسی ایشان نیز بسیار کوتاه صحبت شد.

این عضو کمیسیون بهداشت انتقادات خود از برنامه ارائه شده توسط ظفرکندی را اینگونه بیان می کند: «زفرکندی در جلسه روز دوشنبه برنامه وی آماده نبود و روز سه شنبه این برنامه ارائه شد. با توجه به متن برنامه، به نظر می‌رسد در حوزه‌های مهمی مانند دارو، تجهیزات پزشکی، واکسن‌ها و فرآورده‌های بهداشتی، بیشتر آنچه در برنامه وی گنجانده شده، مربوط به سیاست‌های کلی حوزه سلامت باشد، اما روش اجرای این برنامه ها چندان پیشرفته نیست.»

همانطور که این نماینده خاطرنشان کرد، اعضای کمیسیون بهداشت و درمان با گزینه پیشنهادی وزارت بهداشت اختلاف نظر جدی دارند و به نظر آنها برنامه ارائه شده توسط ظفرکندی تلفیقی از مطالب ارائه شده در سند توسعه هفتم است. برنامه و سیاست های کلی و برای تحقق محورهای اساسی حوزه سلامت است. ، استراتژی عملیاتی تدوین نشده است، لذا انتظار می رود گزینه پیشنهادی دولت چهاردهم در جلب نظر نمایندگان با چالش جدی مواجه شود.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا