مطالعه ای که در سال 2008 در مجله معتبر PLOS Genetics منتشر شد ، ضمن بررسی ژنوم ایران ، اطلاعات ارزشمندی در مورد ساختار ژنتیکی این ملت ارائه داد. این مطالعه ، به رهبری ذهره مهجو با همکاری محققان ایران و آلمانی ، داده های ژنومی بیش از 5 گروه قومی ایران را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و نتایج قابل توجهی به دست آورد.
یافته های این مطالعه نشان می دهد که مردم ایران علی رغم تفاوت های زبانی و فرهنگی بین قومیت های مختلف ، دارای ریشه ژنتیکی مشترکی هستند که هزاران سال برمی گردد. از کردها و لور گرفته تا بلوچ ها و ترکمن ها ، ساختار ژنتیکی ایران نشانگر استمرار طولانی مدت است.
نزدیکی و تمایز ؛ ما بیشتر از عرب ها شبیه یونانیان هستیم
از منظر وابسته به ژنتیکیایرانیان بیشتر به قفقاز ، خاورمیانه و تا حدی اروپای جنوبی (مانند یونانیان و ایتالیایی ها) نسبت به ترکهای آسیای میانه یا شبه جزیره عربستان (مانند یمنی ها یا سعودی ها) نزدیک هستند.
*به عبارت دیگر ، ایرانیان هویت ژنتیکی خاصی دارند که نزدیک به قفقاز و ریشه های قدیمی فلات ایران است. یعنی ما از اعراب شبه جزیره و اروپای شمالی دور هستیم اما در این میان ارتباط ضعیف با اروپای جنوبی دیده می شود
این تمایز ژنتیکی باعث شده است که ایران منبع مهمی برای شناخت تنوع ژنتیکی در منطقه غربی و آسیای میانه باشد.
اهمیت این تحقیق چیست؟
این مطالعه همچنین دارای کاربردهای عملی فراتر از روشن شدن تاریخ و ریشه های ژنتیکی ایران است. به گفته محققان ، درک تفاوتهای ژنتیکی بین قومیت و خویشاوندی به محققان کمک می کند تا بیماریهای ژنتیکی را با دقت بیشتری شناسایی کرده و راه حل های درمانی مؤثرتری را ارائه دهند. همچنین ، این مطالعه بر لزوم توجه به تنوع قومی در طراحی تحقیقات آینده تأکید دارد.
ایران ، گنج ژنتیکی در قلب آسیا
سرانجام ، تحقیقات فوق نشان می دهد که ، با وجود تنوع گسترده قومی ، ایران دارای هویت ژنتیکی پایدار و ریشه دار است که از قلب تاریخ و یک گنج ارزشمند برای علم ژنتیکی است. این یافته ها نه تنها برای ایرانیان ، بلکه برای جامعه بین المللی نیز به درک بهتر گذشته و آینده ژنتیک انسانی باز می شود و می تواند درک جهانی از تاریخ ژنتیکی انسان و تکامل ژنتیکی را بهبود بخشد.
منبع: ژورنال ها. plos.org
۴۷۴۷
منبع:خبرآنلاین
