آیا انسولین برای قلب مضر است؟

به گزارش خبرگزاری ایمنا، دیابت به عنوان یکی از شایع ترین بیماری های مزمن در جهان، سالانه میلیون ها نفر را درگیر چالش هایی می کند که تنها به افزایش قند خون محدود نمی شود، بلکه عوارض ثانویه آن می تواند کیفیت زندگی بیمار را در درازمدت تحت تاثیر قرار دهد. یکی از مهم ترین زمینه هایی که دیابت به طور مستقیم هدف قرار می دهد، سلامت قلب و عروق است. افزایش مداوم قند خون می تواند به مرور زمان باعث آسیب به دیواره عروق، التهاب داخلی عروق و افزایش احتمال باریک شدن و انسداد عروق کرونر شود. همین روند به طور قابل توجهی خطر بیماری های قلبی عروقی، حملات قلبی و نارسایی قلبی را در بیماران دیابتی افزایش می دهد.
با این حال، هنوز باورهای غلط زیادی در مورد روند درمان دیابت در بین بیماران وجود دارد. یکی از رایج ترین این باورها ترس از مصرف انسولین به دلیل این تصور غلط است که تاثیر منفی بر قلب می گذارد. در حالی که هیچ مدرک علمی دال بر مضر بودن انسولین برای قلب وجود ندارد. حتی برعکس، کنترل دقیق قند خون با کمک انسولین می تواند نقش محافظتی برای قلب داشته باشد، زیرا از نوسانات شدید قند و عوارضی که به عروق قلب آسیب می زند جلوگیری می کند.
انسولین یک هورمون طبیعی در بدن است که وظیفه انتقال گلوکز به سلول ها را بر عهده دارد و در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و برخی از بیماران نوع 2، بدن دیگر قادر به تولید کافی از آن نیست. استفاده از انسولین در این بیماران نه تنها یک ضرورت پزشکی است، بلکه مهمترین ابزار برای جلوگیری از آسیب عروقی، آسیب عصبی و اختلالات متابولیک است. تحقیقات نشان میدهد بیمارانی که قند خون خود را بهتر با انسولین کنترل میکنند، نسبت به افرادی که درمان را به تعویق میاندازند یا اجتناب میکنند، در معرض خطر حمله قلبی، سکته مغزی و نارسایی قلبی بسیار کمتر هستند.
منشأ بسیاری از نگرانی ها در مورد انسولین به باورهای غلطی برمی گردد که برخی از بیماران آن را به افزایش وزن یا احساس ضعف پس از تزریق نسبت می دهند. در حالی که افزایش وزن معمولاً ناشی از بهبود متابولیسم و جذب بهتر مواد مغذی است و با تنظیم رژیم غذایی و فعالیت بدنی مدیریت می شود. همچنین مواردی مانند هیپوگلیسمی به دلیل تزریق نادرست یا دوز نامناسب رخ می دهد، نه به دلیل ماهیت انسولین. بنابراین، بر اساس اصول علمی روز، انسولین نه تنها برای قلب خطرناک است، بلکه روشی موثر برای محافظت از سلامت قلب در بیماران دیابتی است و می تواند نقش اساسی در کاهش عوارض طولانی مدت این بیماری داشته باشد.
انسولین یک هورمون حیاتی است که سطح قند خون را در بدن سالم تنظیم می کند. عدم وجود انسولین یا اختلال در عملکرد آن باعث می شود گلوکز وارد سلول ها نشود و سطح قند خون افزایش یابد. با ادامه این وضعیت آسیب جدی و جبران ناپذیری به رگ های بدن وارد می شود. این آسیب ها نه تنها به کلیه ها و چشم ها آسیب می رساند، بلکه به قلب و عروق حیاتی نیز آسیب می رساند. بنابراین، استفاده از انسولین در بیمارانی که واقعاً به آن نیاز دارند، یکی از مؤثرترین روشهای محافظت از عروق است.
مطالعات نشان می دهد که انسولین هرگز به طور مستقیم به عضله قلب آسیب نمی رساند و حتی در بسیاری از موارد از تخریب سلول های قلب ناشی از قند خون بالا جلوگیری می کند. اما از سوی دیگر مقاومت به انسولین و قند خون کنترل نشده از مهم ترین عواملی هستند که زمینه را برای التهاب بدنی و چربی خون بالا فراهم می کنند و در نهایت منجر به بیماری های قلبی می شوند.
انسولین نه تنها مضر است، بلکه محافظ نیز می باشد
امیرحسین یزدی، متخصص قلب و عروق وی با بیان اینکه اعتقاد به مضر بودن انسولین یکی از رایج ترین و در عین حال خطرناک ترین تصورات بیماران دیابتی است، تصریح کرد: بسیاری از بیماران به اشتباه تصور می کنند انسولین برای قلب خطرناک است و ممکن است باعث تپش قلب یا تنگی عروق شود. حقیقت این است که انسولین هیچ اثر مضری برای قلب ندارد. آنچه قلب را از بین می برد، قند خون بالا کنترل نشده است، نه داروهایی که برای تنظیم آن تجویز می شود.
وی افزود: بیماران باید بدانند که انسولین در واقع نقش محافظتی از عروق قلب دارد و استفاده صحیح از آن می تواند روند تخریب عروق را متوقف کند، البته قطع یا کاهش خودسرانه انسولین یکی از مهم ترین دلایل مراجعه بیماران با علائم خطرناکی مانند تپش قلب، فشار خون بالا، یا درد قفسه سینه است.
این فوق تخصص عروق با تاکید بر اینکه یکی از دغدغه های رایج بیماران دیابتی تپش مکرر قلب است و این مشکل دلایل مختلفی دارد و گاهی به طور مستقیم با سطح قند خون ارتباط دارد، ادامه داد: دیابت می تواند باعث آسیب به اعصاب خودکار قلب شود؛ این مشکل باعث ایجاد آسیب به اعصاب خودکار قلب می شود. اعصابی که وظیفه تنظیم ضربان قلب را بر عهده دارند. هنگامی که این اعصاب مختل می شوند، بیماران ممکن است تپش قلب، ضربان قلب ناهماهنگ یا افزایش ناگهانی ضربان قلب را تجربه کنند، علاوه بر آن نوسانات شدید قند خون، افت یا افزایش ناگهانی، باعث ترشح ناگهانی آدرنالین می شود. این هورمون ضربان قلب را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. به خصوص در شرایط پایین بودن قند خون، بدن برای جبران کمبود انرژی، هورمون های استرس ترشح می کند که منجر به ضربان و لرزش بدن می شود.
یزدی با اشاره به اینکه مهم ترین علل تپش قلب در بیماران دیابتی ناشی از مجموعه عوامل جسمی و روانی مرتبط با این بیماری است، گفت: آسیب به اعصاب خودکار قلب که یکی از عوارض شایع دیابت کنترل نشده است، می تواند ریتم طبیعی ضربان قلب را مختل کند. نوسانات شدید قند خون نیز از دیگر عوامل موثر در نظر گرفته می شود، زیرا افزایش یا کاهش ناگهانی قند خون فشار مضاعفی بر سیستم قلبی عروقی وارد می کند. علاوه بر این موارد، استرس و اضطراب ناشی از ابتلا به یک بیماری مزمن و نگرانی در مورد کنترل آن به طور مستقیم باعث تپش قلب می شود. همچنین مصرف برخی از داروهای مرتبط با دیابت یا داروهای کنترل فشار خون ممکن است باعث تغییرات ضربان قلب در برخی افراد شود. فعالیت بدنی شدید، خستگی و کمبود خواب نیز نقش مهمی در تحریک تپش قلب دارند.
وی تاکید کرد: در موارد شدیدتر آریتمی و تنگی عروق کرونر از عوامل زمینه ساز خطرناک تری هستند که نیاز به تشخیص دقیق و درمان تخصصی دارند. این مجموعه عوامل باعث می شود که بیماران دیابتی بیش از سایرین در معرض تپش قلب قرار گیرند و به همین دلیل کنترل منظم قند خون و مراقبت های دوره ای قلب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. توصیه می شود بیمارانی که علائمی مانند تپش قلب دارند بی ضرر باشند، اما برخی از آنها می تواند نشانه ای از آریتمی های خطرناک یا شروع تنگی عروق کرونر باشد. هر بیمار دیابتی که ضربان قلب غیر طبیعی دارد باید به پزشک مراجعه کند.
داروهای جدید دیابت؛ گامی بزرگ در حفاظت از قلب
این متخصص قلب و عروق تصریح کرد: پیشرفت های بزرگ در درمان دیابت در سال های اخیر باعث کاهش نگرانی در مورد عوارض قلبی شده است. نسل جدید داروهای دیابت نه تنها سطح قند خون را کنترل می کند، بلکه اثرات مفیدی بر سلامت قلب و کلیه دارد. برخلاف داروهای قدیمی، این نوع داروها می توانند خطر بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی را کاهش دهند، از آسیب کلیه جلوگیری کنند و حتی خطر حمله قلبی و سکته را کاهش دهند. این یک پیشرفت بزرگ در درمان دیابت است. این داروها با مکانیسم های مختلفی از جمله کاهش فشار داخل عروقی، کاهش چربی خون، کاهش وزن و افزایش کارایی انسولین به طور غیر مستقیم و مستقیم از قلب محافظت می کنند. بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی استفاده از این داروها را به عنوان درمان معمول برای بیماران دیابتی نوع 2 که در معرض خطر بیماری قلبی هستند توصیه کرده اند.
یزدی تصریح کرد: داروهای جدید جایگزین انسولین برای بیماران وابسته به انسولین نیستند. هر بیمار باید با توجه به سن، نوع دیابت، عملکرد کلیه و وضعیت قلبی تحت نظر پزشک درمان شود. مهمترین چیز کنترل قند خون در محدوده هدف است.
در نهایت مطالعات علمی و سخنان متخصصان نشان می دهد: انسولین هیچ نقش مضری بر قلب ندارد. علت اصلی مشکلات قلبی در بیماران دیابتی قند خون کنترل نشده، چربی خون و فشار خون بالا است و تپش قلب در بیماران دیابتی می تواند نشانه نوسانات قند خون یا مشکلات مهم قلبی باشد و باید بررسی شود.
کارشناسان تاکید می کنند بیماران دیابتی باید به تپش قلب توجه ویژه ای داشته باشند. این علامت ممکن است ساده به نظر برسد، اما می تواند نشانه ای از یک مشکل پنهان باشد. مراجعه دوره ای به متخصص قلب، کنترل منظم قند خون، مصرف صحیح داروها و پرهیز از خوددرمانی از مهم ترین اقداماتی است که از آسیب های جدی تر جلوگیری می کند. مسیر سلامت قلب بیماران دیابتی از یک اصل مهم می گذرد که کنترل دقیق و پایدار قند خون چه با انسولین و چه با داروهای جدید است.




