آمار عجیب حیوانات گزیدگی در کشور/ ثبت 63 هزار مورد عقرب گزیدگی – خبرگزاری مهر ایران و جهان

به گزارش خبرگزاری مهر و بر اساس اعلام وزارت بهداشت، آمار مارگزیدگی در سال گذشته 9 هزار و 651 نفر بود که از این تعداد 9 نفر جان خود را از دست دادند و 63 هزار و 760 نفر عقرب گزیده شدند و 6 نفر نیز در این زمینه جان باختند. تبدیل شد

مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت نیز اعلام کرد: سال گذشته 386 هزار و 521 مورد حیوان‌گزیدگی در کشور گزارش شد که از این تعداد 18 مورد مبتلا به هاری بودند.

با توجه به تقویت سیستم مراقبت و گزارش دهی حیوان گزیدگی و افزایش موازی موارد هاری حیوانی در 20 سال گذشته در کشور، تعداد موارد حیوان گزیدگی 23625 مورد (با میزان بروز 56 مورد در هر 100000 جمعیت) است. در سال سال 1368 به 38 هزار و 6521 مورد (با نرخ بروز 453 در صد هزار نفر جمعیت) در سال 1402 با اقدامات به موقع (مراجعه به مراکز شستشو و واکسیناسیون مجهز)، نسبت موارد هاری انسانی به بروز حیوان گزیدگی (به عنوان یک نفر) افزایش یافت. یکی از شاخص های مهم مراقبت از حیوان گزیدگی) کاهش یافته است.

همه عقرب ها سمی نیستند

عقرب گزیدگی یکی از مشکلات سلامتی در بسیاری از نقاط جهان است. مسمومیت با سم عقرب یکی از تهدیدکننده ترین اورژانس های پزشکی به ویژه در کودکان زیر 6 سال است، اما مرگ و میر ناشی از عقرب در سنین بالاتر نیز مشاهده می شود. سالانه حدود 1.2 میلیون گزش در جهان رخ می دهد که باعث مرگ 3250 نفر می شود.

با توجه به اینکه همه عقرب ها سمی نیستند، اما ترس از آنها باعث درمان های اضافی برای مصدوم می شود. بیش از 1500 گونه عقرب در جهان شناسایی شده است که تنها 25 گونه از آنها از نظر بهداشت عمومی مهم هستند. در ایران از 50 گونه موجود، 7 گونه مهم است.

علاوه بر اهمیت درمان عقرب گزیدگی، در این فرآیند، نوع عقرب، زمان گزش (شب یا روز)، مکان در بدن، سن بیمار (مرگ و میر در کودکان زیر 10 سال بیشتر است). پیری)، زمان صرف شده تا زمانی که بیمار به مرکز آورده شود، درمان و وجود علائم سیستمیک مانند تشنج، همولیز شدید، تورم شدید ناحیه سر و گردن از عوامل تعیین کننده است، پیشگیری از عقرب گزیدگی نیز بسیار مهم است.

مهمترین نکات در پیشگیری از عقرب گزیدگی

مهم ترین قسمت پیشگیری از عقرب گزیدگی، اطلاع رسانی و آموزش همگان در مورد عقرب ها و راه های پیشگیری از آسیب های ناشی از این حیوانات و راه های مبارزه با آن است. خانه‌های قدیمی محل زندگی عقرب‌ها هستند، پس باید آن‌ها را بازسازی کرد و اگر این امکان وجود ندارد، حداقل باید سوراخ‌ها و شکاف‌های دیوارها را پوشاند.

احتیاط در پوشیدن لباس و کفش در مناطق آلوده به عقرب یک نکته پیشگیری مهم است زیرا عقرب ها ممکن است بین لباس یا داخل کفش زندگی کنند و هنگام پوشیدن لباس یا کفش به فرد نیش بزنند. چندین مورد عقرب گزیدگی در حین پوشیدن لباس یا کفش مشاهده شده است که با علائم سیستمیک به بیمارستان آورده شده است و حتی یک نوزاد چهار روزه به دلیل وجود عقرب در پوشک دچار عقرب گزیدگی شده و فوت کرده است. بیمارستان

استفاده از تخت های بلند با پا و قرار دادن ساق پاها در قوطی یا ظرف حاوی آب برای جلوگیری از بالا رفتن عقرب از تخت. کشاورزان و کارگران هنگام برداشتن سنگ و آجر و کار در مزارع بهتر است از دستکش ضخیم استفاده کنند. جلوگیری از قرار دادن دست کودکان در لانه پرندگان، احتیاط در خارج کردن میوه از جعبه های میوه که از مناطق مستعد عقرب به مناطق دیگر برده می شود، از دیگر نکات مهم در این زمینه است.

جوجه ها به خصوص جوجه و خروس علاقه خاصی به عقرب دارند، آنها را با مهارت شکار می کنند و می بلعند و هیچ آسیبی به آنها وارد نمی شود، بنابراین می توانید از پرورش مرغ برای از بین بردن عقرب در مناطق آلوده به عقرب استفاده کنید. برای از بین بردن عقرب ها بهتر است یک گونی خیس را نزدیک محل زندگی عقرب ها قرار دهید تا به دلیل خنکی هوا زیر گونی جمع شوند.

زباله ها و پسماندهای ساختمانی را نباید در خانه نگهداری کرد زیرا محیط مناسبی را برای لانه سازی عقرب ها ایجاد می کند. در نهایت مهم ترین نکته برای پیشگیری از عقرب گزیدگی، هشدار و اطلاع رسانی به جامعه در مورد نحوه پیشگیری از عقرب گزیدگی است. این هشدارها را می توان از طریق رسانه های عمومی، جزوه ها، کارکنان مراقبت های بهداشتی، پزشکان و همه افرادی که با سلامت عمومی سر و کار دارند، ارائه کرد. ، منتقل شد

راسته مارها در ایران دارای 7 خانواده و در مجموع 72 گونه (36 گونه خشک) است. زی و 9 گونه دریایی در آبهای جنوب کشور). به طور کلی مارهای ایران به سه گروه غیر سمی، نیمه سمی و سمی تقسیم می شوند. تاکنون 36 گونه غیر سمی، 8 گونه نیمه سمی و 25 گونه سمی و همچنین 10 گونه مار دریایی سمی در خلیج فارس و دریای عمان شناسایی شده است.

مارهایی که در بخش بزرگی از ایران یافت می شوند از گونه های بیابانی هستند. از جمله این گونه ها می توان به افعی افعی، مار جعفری، مار شاخدار، نعل مار، مار یال، افعی طلحه، آلوسر، افعی پلنگی، مار کور، مار درفشی، شتر مار و مار کوتوله اشاره کرد. در نواحی خشک و بیابانی ایران تعداد گونه ها بسیار محدود است. در واقع تنها 5 گونه مار سمی و 14 گونه مار غیر سمی که در ایران زاد و ولد می کنند مختص مناطق خشک و گرم است.

ایران نسبت به مساحت خود زیستگاه های جالب زیادی برای مارها دارد. این تنوع قابل توجه در گونه های مار به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی ایران است. شاید بتوان گفت که مارهای ایران در ابتدا متعلق به مناطق جغرافیایی دیگری بوده و در آن نواحی تکامل یافته و سپس به مناطقی از ایران مهاجرت کرده اند که شرایط مناسب تری برای زندگی آنها دارد. 6 گونه مار سمی و 11 گونه مار غیر سمی که در دشت ها و جنگل های نسبتا خنک منطقه خزر و آذربایجان یافت می شود متعلق به مناطق وسیع جنگلی و استپ های مرطوب معتدل اروپا و آسیا است.

علائم، علائم و پیشگیری از مارگزیدگی

علائم و نشانه های بالینی مارگزیدگی به گونه، جنسیت، اندازه، موقعیت جغرافیایی و میزان سم مار تزریق شده بستگی دارد و از سوی دیگر به سن، وزن، وضعیت سلامت، سابقه بیماری های قبلی، محل گزش و محلی بستگی دارد. علائم علائم و نشانه های عمومی مارگزیدگی عبارتند از تهوع، استفراغ، سردرد، احساس کسالت، ضعف، گیجی، درد شکم، اسهال، افتادگی و تشنج به ویژه در کودکان، افت فشار خون، تب در مارگزیدگی و تاکی کاردی و برادی کاردی.

برای جلوگیری از مارگزیدگی، روشی است برای رعایت اصول ساده و ابتدایی. در روزهای گرم هنگام حضور و قبل از ورود به مکان های خنک و سایه مانند شکاف کوه، غارها، صخره ها در کنار چشمه ها و زیر شاخه های درختان باید از نبود مار مطمئن شوید. در حین راه رفتن از میان چمن های بلند باید با احتیاط زیر پاهای خود قدم بگذارید و از چوب یا عصا استفاده کنید و آن را روی زمین بکشید و به صخره ها یا شاخه های جلویی ضربه بزنید تا از وجود مار مطلع شوید.

در بیشتر موارد، مارگزیدگی زیر زانو اتفاق می افتد، بنابراین هنگام راه رفتن در زیستگاه های احتمالی مار، با پوشیدن کفش های مناسب مانند چکمه و جوراب های ضخیم، از پاهای خود تا زیر زانو محافظت کنید. از رفتن به زیر انبوه سنگ ها یا توده های علف خودداری کنید زیرا در بسیاری از موارد مارها در این نوع مکان ها لانه می کنند.

هنگام سفر در جنگل ها، پارک ها یا کوه هایی که ممکن است مارها در آنجا زندگی کنند، کوله پشتی و لباس ها را روی زمین نگذارید. هنگام پوشیدن مجدد کفش، داخل آن باید به دقت بررسی شود. اگر در مناطق مرخیز در چادر اقامت دارید، چادر باید همیشه بسته باشد و وسایل شما به خصوص کفش ها در شب داخل چادر باشد. از دست زدن به مار سمی مرده به خصوص در ساعات اولیه مرگ باید خودداری کرد، زیرا خطر گزش رفلکس در برخی از مارها تا ساعت ها پس از مرگ وجود دارد.

اوج فعالیت مارها پس از تاریک شدن هوا هنگام شکار است، بنابراین هنگام راه رفتن در شب باید مراقب باشید. در مناطق روستایی و کشاورزی، اطراف خانه ها را که برای مخفی شدن مارها مناسب است تمیز کنید. شاخه های درختانی که با دیوارهای خانه و بوته های گل و گیاه در حیاط و اطراف خانه در تماس هستند باید قطع شوند. انبار نگهداری محصولات کشاورزی باید دور از مناطق مسکونی ساخته شود. در مناطق خارج از شهر نیز بارندگی باعث می شود مارها از لانه و مخفیگاه خود خارج شوند و احتمال برخورد با مار و مارگزیدگی را افزایش دهند.

هنگام رانندگی با وسایل نقلیه، از رد شدن عمدی با مارها در جاده خودداری کنید، زیرا ممکن است به مار آسیب برساند و خطر حمله مار مجروح به عابران پیاده را افزایش دهد. از سوی دیگر این احتمال وجود دارد که مار در زیر خودرو پیچیده شده و در هنگام توقف خودرو از سوراخ ها و سوراخ های کف خزیده و وارد خودرو شود. توصیه می شود از نزدیک شدن و آوردن کودکان به مناطق مرخیز خودداری کنید.