پرستاران و چالش های بی پایان در عرصه وظیفه
به گزارش خبرگزاری ایمنا، کادر پزشکی به ویژه جامعه پرستاری یکی از مشاغل حساس به شمار می رود، از آنجایی که این دسته از افراد با سلامت و زندگی بیماران مرتبط هستند، هر اشتباهی می تواند جبران ناپذیر باشد، کارشناسان معتقدند کار مراقبتی در دسته دوم کار سنگین است، زیرا پرستاران با حداکثر ساعات کاری که با بیماران مختلف سروکار دارند، حداقل درآمد را از این استرس زیاد به دست می آورند، بنابراین پرستاری با توجه به محیطی که در آن قرار دارند و مواجهه با بیمار و شرایط نامساعد جسمانی بیمار یکی از سخت ترین، زیان آورترین و طاقت فرساترین مشاغل است.
با توجه به حساسیت کار پرستاری در برخورد با زندگی انسان، رابطه پرستار و بیمار با کارکنان و مراجعین در مشاغل دیگر یکسان نیست. آنها علاوه بر استرس روحی این شغل و سختی های کار، به حمایت قانونی و امکانات رفاهی بیشتری نسبت به سایر مشاغل نیاز دارند تا بتوانند به خوبی کار خود را انجام دهند و استرس بیماران و محیط را کاهش دهند.
رسیدگی به بیماران، پاسخگویی به همراهان بیمار و مدیریت همزمان چندین کار از جمله نوبت کاری تنها بخشی از مشکلات پرستاران در بیمارستان هاست، در عین حال به دلیل کمبود نیرو، پرستاران دچار مشکل شده اند. تحمل بسیاری از شیفت های کاری که می تواند مشکلاتی را ایجاد کند و عواقب جسمی و روحی را برای آنها به همراه داشته باشد.
در طول سالیان گذشته مشکلات پرستاران به قدری انباشته شده است که رسوب کرده است، از سوی دیگر مسئولان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نتوانسته اند فرمول مناسبی برای حل این مشکلات طراحی کنند و مرهمی بر درد پرستاران
یکی از مشکلات جامعه پرستاری در بیمارستان، درآمد پرستاری و عدم تناسب حقوق و مزایا با فشار و حجم کار است که به دلیل کمبود نیرو در بیمارستان ها، پرسنل فعال باید فشار کاری بیشتری را تحمل کنند تا بین تعداد بیماران و پرستاران تناسبی وجود دارد. وجود ندارد، بنابراین، با وجود حجم کاری بالا، مبلغ متناسبی دریافت نمی کنند.
در واقع طی سالیان متمادی پرستاران نسبت به وضعیت شغلی و درآمدی خود اعتراض کرده اند و بسیاری از مشکلات عمده صنفی آنها مربوط به حقوق و اضافه کار است، مسائلی که حل نشده و بر دوش آنها سنگینی می کند. در حال حاضر از دولت جدید مطالبه دارند. شناسایی مشکلات دیرینه این قشر زحمتکش و دلسوز و ارائه راهکار مناسب برای آن در این راستا با محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه سالمندان ایران گفتگویی داشتیم که در ادامه می خوانید:
ایمنا: دلیل اجرا نشدن تعرفه های پرستاری چیست؟
شریفی مقدم: تعرفه های پرستاری در سال 1385 به تصویب مجلس رسید و هدف قانونگذار این بود که خدمات پرستاری همانند سایر گروه های پزشکی که خدمات آنها مشمول تعرفه است محاسبه و پرداخت شود، نحوه انجام این کار کاملاً مشخص بود. کتاب دارای ارزش نسبی است که در آن 10000 خدمت نوشته شده است و تقریباً 9000 خدمت مربوط به پزشکان به روش های مختلف است و 1000 خدمت مربوط به سایر گروه های پزشکی است و پرستاری تعرفه ندارد یعنی فردی که انجام می دهد. یک خدمت در بیمارستان ممکن است یک پزشک یا فردی که در آزمایشگاه یا رادیولوژی کار می کند و بر اساس پنج شاخص به آن خدمات وزن می دهند، یکی اینکه برای گیرنده خدمات که بیمار است چقدر ریسک دارد، چقدر ریسک دارد. برای شخصی که کار را انجام می دهد و به احتمال زیاد پزشک یا پرستار یا فیزیوتراپیست چقدر در قبال این افراد مسئولیت دارد، چقدر زمان می برد و توسط چه کسی و با چه تخصصی انجام می شود و فرمول آن مشخص است. .
با وجود اینکه تمام کارهای کارشناسی این برنامه از سال 1385 برای پرستاران انجام شده و روسای سه قوه و رؤسای جمهور در دو دوره همواره از این موضوع حمایت کرده اند و در هر دو دوره مجلس و در برنامه ششم این برنامه را تصویب کرده است. توسعه داده شد. و به طرق مختلف پیگیری شده و قوه قضاییه نیز از طریق سامانه سازمان بازرسی این موضوع را پیگیری می کرد که با مقاومت وزارت بهداشت اجرای نهایی این برنامه محقق نشد. و در سال 1400 بر این موضوع تاکید کردند، در سال 1401 آمدند و شرایطی ایجاد شد که نه پشتوانه قانونی دارد و نه مبنای کارشناسی. هیچ توجیهی ندارد و در نهایت باعث اعتراض جامعه پرستاری کشور خواهد شد.
یک سال قبل از اجرا همه موارد گفته شد و در همه رسانه ها این موضوع را اعلام کردیم اما تاثیری نداشت و با توجه به اینکه قبل از اجرای این برنامه ناکارآمدی و اعتراض پرستاران را پیش بینی کرده بودیم این برنامه اجرا شد. جامعه، در نتیجه جامعه پرستاری نسبت به این برنامه اعتراض کردند که ابتدا در قالب نامه، نامه نگاری و مذاکره و سپس در قالب اعتصاب و تجمع در بیمارستان ها و خارج از بیمارستان های کشور مورد اعتراض قرار گرفت.
ایمنا: آیا تعرفه و نحوه اجرای آن صحیح است؟
شریفی مقدم: شرایط و مشکلات تعرفه های پرستاری باعث شده است که علاوه بر اعتراض، تعدادی از پرستاران از کشور مهاجرت کنند و یا در حال مهاجرت هستند، برخی شغل خود را تغییر داده و برخی نیز شغل خود را ترک کرده اند، در حال حاضر بسیاری از پرستاران در کشوری بیکار هستند و ترجیح می دهند با این شرایط سر کار نروند و آن دسته از پرستارانی که فعال و شاغل هستند نیز به این روند و وضعیت معترض هستند.
این تعرفه گذاری و روشی که در شرایط فعلی اجرا می شود نادرست است و بارها بر این موضوع تاکید شده است و تقاضای پرستاران این است که تعرفه گذاری به شکلی که قانونگذار گفته و روشی که بوده اجرا شود. از سال 1376 برای سایر گروه های پزشکی استفاده می شود. گفته می شود 10 هزار خدمت مبنای کار بیمه ها بوده و ارزش نسبی در دفاتر وجود دارد و با توجه به خدمت، تعرفه هایی برای این گروه های پزشکی در نظر گرفته شده است و باید برای پرستاران نیز اجرا شود و درخواست پرستاران یک درخواست قانونی است و تاکنون وزارت بهداشت این درخواست را اجرا نکرده است. .
ایمنا: علت عدم اجرای قانون ارتقای بهره وری و چه چیزی در مورد پرستاران خاص است؟
شریفی مقدم: در قانون ارتقای بهره وری، با توجه به شرایط سخت، استرس زیاد، کار شبانه و سنگینی کار پرستاران، قانونگذار باید ساعت کاری پرستاران را به میزان هشت ساعت در هفته نسبت به سایر گروه ها کاهش دهد و شب ها و تعطیلات را برای آنها ضریب 1.5 محاسبه شود، این در حالی است که در شرایط فعلی اجرای این قانون بی اثر شده و به دلیل کمبود نیروی انسانی، پرستاران مجبور به اضافه کاری هستند، در صورتی که هیچ مسئولی نتواند. اضافه کاری را به پرستاران تحمیل کنید و باید بدانیم که اضافه کاری یک توافق است. و دو طرفه است، در نتیجه پرستاران با این موضوع موافق نیستند، علاوه بر چالش های مطرح شده، نرخ اضافه کاری پرستاران نیز پایین است، در حالی که کار پرستاران بسیار سخت است.
لازم است بدانید که اضافه کاری اجباری خلاف قانون و رای دیوان عدالت است که در شرایط فعلی پرستاران مجبور به اضافه کاری هستند و خواسته پرستاران این است که به آنها اضافه کار اجباری داده نشود. این فرآیند به دلیل کمبود نیروی انسانی انجام می شود و از طرفی اضافه کاری حقوق اجباری با نرخ بسیار پایینی محاسبه می شود و پرداخت این نرخ با تاخیر چند ماهه برای پرستاران پرداخت می شود. در واقع در قانون ارتقای بهره وری هدف قانونگذار کاهش حضور افراد در محیط کار است و با ارائه اضافه کار اجباری به جامعه پرستاری، این قانون بی اثر شده است.
شریفی مقدم درباره قانون فوق العاده فوق العاده می گوید: در این قانون دولت می تواند در مشاغل خاصی بر اساس حقوق پایه آنها تا ضریب سه را واگذار کند که برای بسیاری از موسسات پیش بینی شده و وزارت بهداشت نیز از سال گذشته ضریب تعیین کرده است. سال که این ضریب سه دهم و چهار دهم است و در این برنامه به دنبال ترمیم حقوق از ابتدای خرداد ماه امسال بودند، اما این ضریب با توجه به اینکه این ضریب بسیار پایین است و از طرف دیگر در قضاوت آنها نیست. یک قانون خشن و مضر وجود دارد. پیشنهاد می شود پرستاران با 25 سال سابقه کار در بخش دولتی و پنج سال مهلت با 30 روز حقوق بازنشسته شوند اما اجرای این برنامه نیز به دلیل کمبود نیرو مورد تایید قرار نمی گیرد.
ایمنا: حقوق پرستاران را چگونه ارزیابی می کنید؟
خواسته های اصلی جامعه پرستاری در دوره های مختلف اجرایی نشده و مورد غفلت و حتی نادیده گرفته شده است. در حال حاضر شرایط به گونه ای است که حقوق و کارایی جامعه پرستاری مناسب نیست و حجم کاری آنها زیاد، سخت و پر استرس است. بیماری هایی مانند هپاتیت و ایدز برای جامعه پرستاری نیز وجود دارد، در حالی که در دنیا به دلیل همین مسائل، حرفه پرستاری به گونه ای دیگر دیده می شود و احترام، توجه به موقعیت اجتماعی، حقوق و دستمزد پرستاران در اولویت قرار دارد، این تشابه باعث می شود. که پرستاران مسیرهایی را که وزارت بهداشت پیش روی آنها قرار داده است انتخاب کنند، زیرا سطح حقوق ثابت پرستاران در کشور پایین است و برخی از پرستاران به دلیل افزایش حقوق در کشورهای دیگر مهاجرت می کنند.
ایمنا: راه برون رفت از شرایط فعلی چیست؟
شریفی مقدم: در حال حاضر با توجه به شرایطی که وجود دارد تعدادی از پرستاران کشور مهاجرت کردند و به جای اشتغال به این حرفه با حقوق کم به شغل آزاد روی آورده و دست از کار می کشند و عده ای نیز که علاقه مند به مشاغل اداری هستند به دنبال جذب نیرو هستند. آنها به سمت آموزش و پرورش، اداره مالیات و مشاغل دیگر می روند و همه این عوامل باعث می شود که امروز بیمارستان ها از پرستار خالی شود.
در حال حاضر در کشور با کمبود پرستار مواجه هستیم و باید دغدغه های رشته پرستاری برطرف شود تا پرستاران بیکار تشویق شوند که جذب این حرفه شوند و در بیمارستان ها کار کنند و پرستارانی که در این حرفه هستند بمانند و انجام دهند. مهاجرت نکنند و شغل خود را ترک نکنند و بیمارستان ها وجود پرستاران خالی نباشد.
با توجه به وعده های عملی نشده به جامعه پرستاری در ادوار مختلف که عملی نشده است، اعتماد پرستاران به مسئولان وزارت بهداشت از بین رفته و سرمایه اجتماعی و در واقع سیاست های نادرست و کم توجهی به جامعه پرستاری از بین رفته است. باعث دلسردی و بی اعتمادی آنها شده است، با این وضعیت پرستاران مرتب اعتراض می کنند و رفع مشکلات این حوزه نیازمند بازسازی و نیازمند کار عملیاتی و اجرایی است، با توجه به اینکه به زودی در آستانه روز پرستار هستیم، امیدواریم تغییرات موثری در این زمینه ایجاد شود. و تحولات در وضعیت پرستاران. مستقر شوند و بتوانند با آسودگی خاطر در خط مقدم نظام سلامت خدمت کنند.