بیانی سنجیده که کشور ما در عرصه مدیریت به شدت به آن نیاز دارد تا از لابه لای آزمون و خطا و توهم علم و دانایی و خود صلاحیت رهایی یابد.
جناب آقای رئیس جمهور در کنار این رویکرد مناسب، دقت لازم را در خصوص اشتباهات استنباط علمی نیز داشته باشد تا به نام تصمیم گیری بر اساس شواهد علمی، اوضاع را بدتر از گذشته نکند.
پزشکان به خوبی می دانند که حتی بین دو نفر با تخصص و سطح تجربه یکسان، ممکن است دو نسخه متفاوت برای حل یک مشکل توصیه شود که یکی کاملا شفابخش است و مشکل را حل می کند و دیگری باعث تشدید انحراف و بدتر شدن وضعیت می شود. .
خطا در استنتاج، چه تصادفی و چه سیستماتیک، در بسیاری از تلاش های علمی بشر رایج است. حتی اگر شخص یا سندی را که برای تصمیم گیری انتخاب می کنیم دلسوز و دلسوز و پارسا بدانیم از آلودگی های دنیا و شیرینی مدیریت و سفره (که متأسفانه در جامعه ما به ندرت پیش می آید. راه معنی دار!)، ما هنوز باید نگران این خطاها باشیم.
عوامل متعددی ممکن است بر خطا در استنتاج علمی تأثیر بگذارد. به طور کلی عوامل زیر می توانند در ایجاد خطاهای استنتاج علمی موثر باشند:
1. داده ها و اطلاعات ناقص، نادرست و مغرضانه: استنباط علمی بر اساس داده های موجود و مجموعه ای از اطلاعات است. اگر داده ها یا اطلاعات دارای محدودیت هایی باشد، می تواند منجر به نتیجه گیری نادرست یا خطا شود.
2. انحراف از روش صحیح علمی: استنباط علمی باید بر اساس روش های علمی صحیح و استاندارد باشد. در صورت استفاده از روش های نادرست در فرآیند استنتاج یا استفاده از معیارهای نامناسب، ممکن است منجر به خطاهای استنتاج شود.
3. تأثیر سوگیری ها و گرایش های شخصی، حزبی، جناحی و تضاد منافع: سوگیری های شخصی و نظرات قبلی می تواند تأثیر زیادی در استنباط علمی داشته باشد. زیرا ممکن است افراد نظرات و دلایلی را ترجیح دهند که با باورها و خواسته های شخصی آنها سازگارتر باشد. این می تواند منجر به تحریف داده ها و نتیجه گیری های نادرست شود.
4. تأثیر عوامل و پیامدهای مادی یا سیاسی: در برخی موارد ممکن است عوامل مادی یا سیاسی بر استنباط علمی تأثیر بگذارد. برخی از محققان ممکن است با حقایقی برخورد کنند که دلایل مستقل و معتبر را نادیده می گیرند یا داده ها را تحریف می کنند تا به نتیجه خاصی برسند که با تجربیات ماهانه مطابقت دارد.
5. عدم دقت تجزیه و تحلیل داده ها: نحوه تجزیه و تحلیل داده ها نقش مهمی در استنتاج علمی دارد. اگر داده ها به اشتباه تفسیر شوند و از روش های نامناسب استفاده شود، ممکن است منجر به نتایج نادرست و خطاهای استنباطی شود.
6. بی ثباتی و ناقص بودن آزمون ها و مداخلات مناسب: زمانی که آزمایش ها و آزمایش ها در شرایط نامناسب یا در مجموعه ای ناکافی انجام شود، نتایج ممکن است با واقعیت ها و تعاملات واقعی در تضاد باشد. این موضوع می تواند منجر به نتایج اشتباه و نتیجه گیری اشتباه شود.
7. عدم تطبیق یافته های علمی با جامعه ای که می خواهد از این اسناد علمی استفاده کند.
8. اثربخشی ناکافی، عدم توجه به اولویت ها، اسناد بیش از حد و عدم امکان انجام توصیه های علمی. تطبیق یافته های علمی با مجموعه فرصت ها. تهدیدها، نقاط قوت و ضعف هر جامعه ای یک نکته اساسی در استفاده از مستندات علمی برای تصمیم گیری است. اگر این تعدیل به درستی و توسط کارشناسان خبره انجام نشود، می تواند موجب هدر رفتن منابع و فرصت های جامعه شود.
9. فراهم نمودن فضای نقد جهت پالایش اسناد و جلوگیری از خطا در استنباط یافته های علمی.
10. تهیه برنامه اقدام و نقشه راه مناسب برای تصمیم گیری بر اساس شواهد علمی برای اطمینان از اینکه این اسناد می تواند برای سیاست گذاری و تصمیم گیری کم خطا مفید باشد.
در کل علم مانند شمشیر دولبه است که در صورت عدم استفاده صحیح، نه تنها کمکی نمی کند، بلکه لطمه های جبران ناپذیری به نام علم وارد می کند. اشتباهات در استنباط علمی می تواند ناشی از همبستگی نامتعادل داده ها، آمار ناکافی، سوگیری شخصی، تأثیرات سیاسی، استفاده از روش های نامناسب، و اثرات بزرگنمایی و غیره باشد. بنابراین، تصمیم گیرندگان و مدیران باید از سوگیری های خود در تجزیه و تحلیل داده ها، ارزیابی روش ها آگاه باشند و از روش هایی استفاده کنند که خطاهای احتمالی را کاهش می دهد.
استاد اپیدمیولوژی، مدرس ارشد بین المللی
۲۳۳۲۳۳
منبع:خبرآنلاین
