روایت قابل تأمل رئیس یک بیمارستان از کاهش آمار زایمان ها
به گزارش خبرنگار اجتماعی سلامت جو ، کاهش زاد و ولد و فرزندآوری در کشور به یک نگرانی جدی تبدیل شده است. این روند نه تنها به یک معضل اجتماعی تبدیل شده است، بلکه تأثیرات گسترده ای بر اقتصاد، سیستم بهداشت و درمان و نیروی کار خواهد داشت. بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران این موضوع را تهدیدی برای آینده کشور می دانند و هشدار می دهند که در صورت عدم اقدام جدی برای افزایش نرخ زاد و ولد، در دهه های آینده با مشکلات عمیق و جبران ناپذیری در عرصه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مواجه خواهیم شد.
کاهش قابل توجه نرخ باروری در 4 دهه گذشته
در سال های اخیر نرخ باروری کل در کشور کاهش چشمگیری داشته است. بر اساس گزارش های رسمی، نرخ باروری در ایران (میانگین تعداد فرزندانی که هر زن در سن باروری می تواند به دنیا بیاورد) از بیش از 6 فرزند در دهه 60 به کمتر از دو فرزند برای هر زن در سال 1402 رسیده است. این مقدار به وضوح کمتر از حد لازم برای حفظ تعادل جمعیتی کشور است.
روایت تامل برانگیز رئیس یک بیمارستان زنان از کاهش تعداد فرزندآوری
دکتر آرش بردبار، رئیس بیمارستان زنان و زایمان اکبرآبادی، روایت قابل توجهی از کاهش نرخ فرزندآوری در کشور دارد. وی درباره این موضوع به تسنیم گفت: چند سالی است که فرزندآوری در کشور ما به وضوح کاهش یافته است و این یک خطر جدی است. ; خطری که نه تنها ما به عنوان یک کشور در حال توسعه احساس می کنیم، بلکه بسیاری از کشورهای توسعه یافته نیز آن را احساس کرده اند. این موضوع بارها هشدار داده شده است که اگر فکر اساسی و اقدام جدی برای کاهش جمعیت صورت نگیرد، طی 10 تا 20 سال آینده کشور با مشکل واقعی و بحرانی مواجه خواهد شد. بیمارستان ما سال هاست که در زمینه زنان و زایمان فعالیت می کند و بیش از 80 سال سابقه در زمینه باروری و زایمان دارد و بیمارستان اکبرآبادی یکی از بارورترین بیمارستان های کشور است و در واقع به عنوان یک بیمارستان شناخته می شود. بیمارستان ارجاع تهران و مناطق جنوبی آن. حدود 10 سال پیش بیمارستان اکبرآبادی بیش از 1000 تولد در ماه داشت، اما اکنون این تعداد تقریباً دو سوم کاهش یافته و به حدود 700 تولد در ماه رسیده است.
خطرات کاهش جمعیت برای کشور چیست؟
ریسک های اقتصادی: یکی از بزرگترین خطرات کاهش جمعیت اثرات آن بر اقتصاد کشور است. کاهش جمعیت به معنای کاهش نیروی کار است و این می تواند رشد اقتصادی کشور را به شدت محدود کند. کاهش جمعیت همچنین می تواند منجر به بیکاری، کاهش درآمد دولت و فشار بیشتر بر سیستم تامین اجتماعی شود.
تاثیر کاهش جمعیت بر نظام سلامت: با افزایش سن جمعیت و کاهش جوانان در بازار کار، تقاضا برای خدمات اجتماعی و بهداشتی افزایش می یابد، در حالی که منابع ارائه این خدمات کاهش می یابد. پیشبینیها نشان میدهد در سه دهه آینده با توجه به رشد جمعیت سالمند، نیاز به دریافت خدمات بهداشتی و درمانی تا سه برابر افزایش مییابد. برای ارائه خدمات به این سالمندان با نیروهای جوان و فعال مواجه خواهد شد.
خطرات اجتماعی کاهش جمعیت: از دیگر مشکلات ناشی از تنظیم خانواده و کنترل جمعیت، پیری جمعیت و عدم نشاط و تحرک در جامعه است. رونق اقتصادی به نیروی کار جوان و کارآمد بستگی دارد. با رشد منفی جمعیت، جامعه پیر می شود و نشاط و نشاط لازم را نخواهد داشت، زیرا جوانان منشأ پویایی و نشاط جوامع هستند و بیشتر نوآوری ها و جهش های اجتماعی از نیروهای جوان اتفاق می افتد.
انتهای پیام/