به گزارش خبرآنلاین، ریحان شیرین قدمتی 3000 ساله دارد و از دیرباز مورد استفاده مردم اروپا و آسیا در مراسم مذهبی و آیین های سنتی بوده است. منشا این گیاه در افغانستان، ایران و هند گزارش شده است.
به گزارش بهداشت نیوز، برای گیاه ریحان سه مرکز تنوع ذکر شده است که عبارتند از: مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری آفریقا، مناطق گرمسیری آسیا و مناطق گرمسیری آمریکای جنوبی. از زمان های قدیم در مصر کشت می شد و سپس یونانی ها و سپس رومی ها آن را کشف کردند. امروزه به صورت تجاری در فرانسه، آمریکا، مجارستان، اندونزی، مراکش، اسپانیا، مصر و پاکستان و تقریباً در تمام مناطق گرم و معتدل جهان کشت می شود.
ریحان از کلمه یونانی Basilus گرفته شده و به معنای پادشاه است. زیرا کاخ های پادشاهان یونان باستان با اسانس این گیاه معطر می شدند. در ایتالیا ریحان را نماد عشق می دانند. هندوها (یک فرقه مذهبی در هند) آن را در اطراف خانه ها و معابد خود برای خوش گذرانی می کارند. همچنین گونه ای از آن به نام Ocimum sanctum لقب خدای مقدس مورد احترام هندوها است.
ریحان به عنوان یک گیاه دارویی، ادویه و همچنین به عنوان یک سبزی تازه استفاده می شود. در ایتالیا، ریحان چاشنی مهمی در تولید رب گوجه فرنگی محسوب می شود. ریحان یا عصاره آن در ترکیب با سایر ادویه ها برای تهیه شیرینی، فرنی، چاشنی، سرکه، ترشی، بستنی، نوشیدنی های غیر الکلی و مشروبات الکلی استفاده می شود. امروزه از اسانس ریحان در تهیه عطر، صابون و شامپو استفاده زیادی می شود. اسانس ریحان خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی دارد و حشرات را دفع می کند. همچنین برای ایجاد طعم یا بوی خاص محصولات مورد استفاده در دهان و دندان (خمیر دندان، دهانشویه و غیره) استفاده می شود.
ریحان به عنوان یک گیاه دارویی در اکثر فارماکوپه ها معرفی شده است. مواد موثره بدن رویشی این گیاه اشتها آور بوده و برای درمان نفخ و کمک به هضم غذا استفاده می شود. از این گیاه می توان برای درمان برخی از ناراحتی های قلبی و همچنین برای درمان بزرگی طحال استفاده کرد.
ریحان به عنوان اشتها آور، ضد انگلی، تب بر، عرق آور، خلط آور، ضد نفخ، محرک و موثر در بیماری های ریوی و سینه شناخته می شود.
عصاره برگ ریحان را می توان برای درمان کروپ (بیماری ناشی از انسداد حنجره به دلیل آلرژی، جسم خارجی، عفونت یا تومور) استفاده کرد و یک درمان رایج سرفه است. اثر مخدر خفیفی دارد و سوزش گلو را کاهش می دهد. همچنین به عنوان پاک کننده بینی و داروی انحصاری برای گوش درد و بیماری های پوستی استفاده می شود.
از این گیاه در طب هومیوپاتی نیز استفاده می شود. دانه آن دارای موسیلاژ (لعاب) و تسکین دهنده، مقوی و مقوی است. ریشه آن پادزهر و پادزهر مؤثری برای مارهای سمی به ویژه مارمولک های سمی است. عصاره برگ ها را برای تسکین گوش درد و کم شنوایی در گوش ها می ریزند. از برگ ریحان برای درمان آسم استفاده می شود.
دم کرده این گیاه اثر ضد تشنج، نیروبخش، مقوی دارد و مصرف آن برای رفع سردرد، سرگیجه، قولنج، سیاه سرفه و آنژین توصیه می شود. ریحان اثر افزایش ترشح شیر دارد و از قدیم الایام به همین دلیل استفاده می شده است.
۲۳۳۲۳۳
منبع:خبرآنلاین
