این کشورها پرستاران ما را غارت می کنند/ حقوق باورنکردنی پرستاران در اروپا

به گزارش خبرآنلاین، پرستاری یکی از سخت ترین مشاغل دنیاست اما در ایران به دلیل وجود مشکلات فراوان، این شغل بسیار طاقت فرسا است.

همشهری در خبری نوشت: ساعات کاری طولانی، کمبود شدید پرسنل نسبت به بیماران، حجم کار زیاد، شیفت کاری زیاد، اضافه کاری اجباری با ساعتی 20 هزار تومان!، حقوق کم، استرس و فشار عصبی، تاخیر در پرداخت معوقات، کم بودن کارمندان. و ده ها مشکل همچنین باعث شده است که بسیاری از پرستاران استعفا داده و شغل خود را تغییر دهند یا شغل دوم یا سومی برای گذران زندگی داشته باشند و یا بدون انگیزه به کار خود ادامه دهند. موضوعی که می تواند ایمنی و سلامت بیماران را به خطر بیندازد.

مشکلات فراوان پرستاران بسیاری از آنان را مجبور به مهاجرت از کشور کرده است. طی چند سال اخیر شاهد موج های متعدد مهاجرت پرستاران از کشور – حتی در سنین بالا – به کشورهای حوزه خلیج فارس و اروپا بوده ایم. مشکلات موجود در رشته پرستاری انگیزه دانشجویان این رشته را نیز بی انگیزه کرده است به طوری که بسیاری از آنها پس از فارغ التحصیلی وارد بازار کار این رشته نمی شوند. این مسائل به کمبود نیروی کار دامن می زند و مشکلات زیادی را برای بیماران ایجاد می کند.

از راه اندازی یک فروشگاه آنلاین تا تغییر شغل

همه ساله در آستانه روز پرستار (26 آبان ماه) اخبار زیادی مبنی بر افزایش اضافه کار، پرداخت معوقه و افزایش حقوق پرستاران از سوی مسئولان رسانه ای به گوش می رسد اما تا امروز اراده ای برای حل مشکلات اساسی این امر وجود ندارد. گروه

این فعال صنفی سلامت که خود پرستار بالینی است می گوید: بی توجهی به مطالبات پرستاران با بحران های شدید مالی و روانی مواجه شده است. بسیاری از پرستاران برای امرار معاش، کار در پارچه فروشی ها و میوه فروشی ها، مسافرت و به طور خلاصه مشاغل دوم و سوم را برای گذران زندگی خود راه اندازی کرده اند. بسیاری از افراد شغل خود را تغییر می دهند.

علوی می گوید: هرچند مقام معظم رهبری بارها بر لزوم رسیدگی به مشکلات معیشتی پرستاران تاکید کرده اند، اما تا امروز اقدام عملی خاصی از سوی مسئولان صورت نگرفته و آنچه انجام شده، تنها چند شعار تکرار شده است.

مقایسه حقوق پرستاران در ایران و کشورهای عربی

تا زمانی که مشکلات پرستاران مطرح می شود، مسئولان وعده پرداخت فوری معوقات را می دهند. در حالی که حقوق معوقه تنها بخشی از مطالبات پرستاران است و مسئولان باید تفاوت دو مقوله معوقه و مطالبات را درک کنند. علوی این را به عنوان یک فعال صنفی در حوزه سلامت می گوید و تاکید می کند: بی عدالتی ها به ویژه در زمینه اجرای ناقص و سلیقه ای تعرفه های خدمات پرستاری موجب نارضایتی و کاهش انگیزه پرستاران شده است.

به گفته علوی، در حال حاضر کشورهای حوزه خلیج فارس و سپس کشورهای اروپایی به دلیل اقتصاد قوی و تقاضای بالای نیروی متخصص در بخش بهداشت و درمان به یکی از مقاصد اصلی مهاجرت پرستاران ایرانی تبدیل شده اند و با توجه به شرایط اقتصادی کنونی ایران، پیش‌بینی می‌شود روند مهاجرت پرستاران در سال‌های آینده افزایش یابد.

این پرستار به تفاوت درآمد پرستاران در ایران و کشورهای عربی اشاره می کند و می گوید: در حال حاضر حداقل حقوق پرستاران در ایران 8 میلیون تومان و حداکثر حقوق آنها حدود 22.5 میلیون تومان است. در حالی که میانگین حقوق پرستاران در امارات 12 تا 18 هزار درهم است که معادل حدود 150 تا 220 میلیون تومان در ماه است. حقوق و مزایای پرستارانی که به عمان مهاجرت کرده اند 6 برابر حقوق یک پرستار در ایران است.

وی ادامه می دهد: در قطر پرستاران ماهانه بین 11 تا 16 هزار ریال قطری معادل 130 تا 200 میلیون تومان ایرانی دریافت می کنند. حقوق پرستاران در عربستان بین 9000 تا 13000 ریال سعودی معادل 100 تا 145 میلیون تومان متغیر است.

پرستاران معتقد نبوده اند که به جای وعده دادن باید مشکلات را جدی و اساسی حل کرد. پرستاران بسیاری از شهرها طی یک سال گذشته با برگزاری تجمعات مختلف سعی کردند اعتراض صنفی خود را به وضعیت موجود نشان دهند. سال گذشته موجی از استعفای دسته جمعی پرستاران در کشور به راه افتاد. تنها در یک مورد حدود 50 پرستار در تهران به صورت گروهی استعفا دادند تا اعتراض خود را به مقامات اعلام کنند.

سید محمد علوی فعال صنفی در حوزه سلامت نسبت به وضعیت معیشتی و شغلی پرستاران در کشور هشدار جدی می دهد و از بی توجهی عمیق مسئولان به این قشر مهم انتقاد می کند. وی معتقد است بی توجهی به نیازهای پرستاران به یک بحران ملی تبدیل شده است.

دستمزدهای باورنکردنی برای پرستاران در اروپا

این فعال صنفی سلامت، حقوق پرستاران در کشورهای اروپایی را بسیار بیشتر از پرستاران ایرانی عنوان می کند و می گوید: در آلمان به طور میانگین ماهیانه بین 2500 تا 3500 یورو به پرستاران پرداخت می شود. یعنی معادل 150 تا بیش از 200 میلیون تومان.

علوی ادامه می دهد: در کشورهایی مانند سوئد و نروژ، پرستاران بین 3500 تا 5000 یورو دریافت می کنند که در پول ما حدود 200 تا 300 میلیون تومان است! پس چگونه می توان انتظار داشت که پرستار بماند و تحمل کند؟ تفاوت فاحش درآمد، شرایط کاری و رفاهی مناسب و امنیت شغلی بسیاری از پرستاران را تشویق به مهاجرت می کند. این شرایط باعث شده است که کشورهای عربی و اروپایی پرستاران ما را بزنند و بگیرند. موضوعی که می تواند به یک بحران جدی تبدیل شود. زیرا نیروی انسانی مجرب را از نظام سلامت کشور حذف می کند.

علوی می گوید: پرستاران در ایران با فشارهای کاری شدید، کمبود نیروی انسانی، ساعات کاری طولانی و … مواجه هستند، در حالی که در کشورهای مقصد شرایط کار برای آنها بهتر است، ساعات کار متعادل تر، حمایت های رفاهی بیشتر، امنیت شغلی وجود دارد و ثبات اقتصادی، پرستاران امکان رشد و توسعه حرفه ای را دارند. این فرصت ها نه تنها درآمد پرستاران را بهبود می بخشد، بلکه رضایت شغلی و امنیت روانی را برای آنها به ارمغان می آورد.

پرستاران دقیقا چه می خواهند؟

اما دقیقاً خواسته های پرستاران چیست و چرا مسئولان ارتقای این قشر را در اولویت برنامه های کشور قرار نمی دهند؟ علوی در تحلیل مشکلات پرستاران به سه سطح کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت اشاره می کند و توضیح می دهد: در سطح کوتاه مدت اولویت اول پرداخت فوری معوقات و اصلاح نرخ اضافه کار پرستاران است. همچنین اجرای کامل قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری و جذب نیروهای بدون سهمیه در دوران کرونا ضروری است. در سطح میان مدت، هماهنگ سازی حقوق پرستاران سازمان های مختلف ضروری است. بسیاری از پرستاران دیده اند که همکارانشان در سایر سازمان ها حقوق بسیار بیشتری دریافت می کنند و این بر انگیزه و کارایی آنها تأثیر منفی می گذارد. در بلندمدت ایجاد یک سیستم جامع برای تامین رفاه و امنیت شغلی پرستاران ضروری است.

این فعال صنفی سلامت می گوید: سیاست ها باید بر اساس نیاز واقعی کادر درمانی باشد. نه فقط برای حل بحران های دوره ای. علوی از بی عدالتی های گسترده در ضرایب حقوق پرستاران انتقاد می کند و تاکید می کند که این ضرایب با شرایط سخت کاری و فشارهای روانی شغل همخوانی ندارد.

به گفته این پرستار، بی توجهی به خواسته های پرستاران نه تنها منجر به فرسایش نیروهای پزشکی می شود، بلکه سلامت عمومی جامعه را نیز تهدید می کند. از این رو انتظار می رود دولت، مجلس و وزارت بهداشت به این مشکلات رسیدگی جدی کنند.

۲۳۳۲۱۷