ادعاها درباره دانشجویان اخراجی و هیاهو برای «تقریباً هیچ»
به گزارش سلامت جو ، عباس شیروجان معاون سابق فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت نوشت: همه دلسوزان ایران عزیز علاقه مندند که سرمایه اجتماعی نظام افزایش یافته و دولتمردان. هر روز بیش از گذشته در خدمت رسانی به مردم، جامعه دانشگاهی و نظام سلامت موفق تر هستند. بودن
البته اخلاق و منطق حکمرانی حکم می کند که افزایش سرمایه اجتماعی به قیمت تهمت، آمار غلط یا تخریب دولت قبل صورت نگیرد.
در چند روز گذشته خبر بازگشت 60 دانش آموز اخراجی وزارت بهداشت به تحصیل در سطح وسیعی منتشر شد، هرچند اگر صحت داشته باشد می تواند خبر خوشحال کننده و امیدوارکننده ای باشد، اما از سوی دیگر این خبر تصویر سیاهی که گوهر اعتماد مردم و نخبگان به نظام را از بین می برد. تلخ است. اما واقعیت این است که تعداد دانشجویان اخراجی مرتبط با اغتشاشات دانشگاه های علوم پزشکی تنها سه نفر است که هیچ وقت برای من خوشایند نبوده است.
اما نکات بیشتر در مورد این موضوع:
1- تعداد دانشجویان رشته های مختلف علوم پزشکی که در اغتشاشات سال 1401 حضور داشتند حتی به 5 درصد کل دانشجویان هم نرسید و با اکثریت 95 درصدی دانشجویان پزشکی مواجه نشد.
2- بیش از نیمی از افراد دعوت شده به شوراهای انضباطی فقط تذکر شفاهی یا کتبی دریافت کردند و یا از آنها تعهد کتبی گرفته شد.
4-بالاخره تمام سروصداها و تهمت های رسانه ای برای 3 نفر است که به دلیل تخلفات جدی اخراج شدند و به هیچ عنوان پشیمان نشدند. شکایت یک نفر در دیوان عدالت رد شد. جرم دیگری مربوط به گروه های تروریستی و مواد منفجره بوده و به دلیل عدم صلاحیت روانی (با تشخیص پزشکی قانونی) از کار برکنار شده است. دیگری مجروح را در بیمارستان تهدید به مرگ کرده بود و درخواست تجدیدنظر نکرده بود.
5- کسانی که رای انضباطی جدی تری دریافت کرده اند، مرتکب اقدامات زیر شده اند:
نفرت پراکنی نسبت به سایر دانشجویان و دانشگاهیان، تهدید دانشجویان یا اساتید حاضر در کلاس، تعطیلی بخش های بالینی، کلینیک های دندانپزشکی و خدمات رسانی به بیماران و مراجعین، ابراز خوشحالی از شهادت افراد شرکت کننده در عزاداری شهید سلیمانی. عزیز در کرمان و عملیات تروریستی در شیراز، در اختیار داشتن مواد منفجره، اداره کانال های تحریک به تخریب و آتش افروزی در فضای مجازی، فحاشی، تهدید و توهین به سایر دانشجویان و افراد در فضای مجازی و گروه های مجازی، تخریب اموال دانشگاه های دولتی (خوابگاه، خودسوزی) خدمات و غیره)، تهدید به کشتن مجروحان مراجعه کننده به مراکز درمانی، تهدید و افشای محل سکونت خانواده و عملکرد پزشکی مسئولان دانشگاه در فضای مجازی، فرار مجرمان از بیمارستان، همکاری و حمایت از گروه های تروریستی، اصرار بر رفتارهای خلاف رفتار حرفه ای در دانشجویان پزشکی، توهین به مقدسات و…
واضح است که چنین تخلفات بعضا غیرانسانی از سوی هیچ دانشجویی قابل قبول نیست و البته حساسیت موضوع در مورد دانشجویان پزشکی که باید متولی جان مردم در مراکز بهداشتی و درمانی باشند بیشتر است.
انتهای پیام/