فیبروم رحم با خطر بیماری قلبی در زنان مرتبط است – خبرگزاری مهر ایران و جهان

سلامت جو به نقل از مدیسین نت، محققان گزارش دادند زنانی که فیبروم رحمی دارند بیش از ۸۰ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی هستند.
جولیا دی توستو، دانشجوی دکترای اپیدمیولوژی در دانشگاه پنسیلوانیا و محقق اصلی این مطالعه گفت: یافتههای ما نشان میدهد که فیبرومها میتوانند به عنوان یک نشانگر مهم برای شناسایی زنانی که در معرض خطر بالای بیماریهای قلبی عروقی هستند و این افزایش خطر تا 10 سال پس از تشخیص باقی میماند.
محققان در یادداشت های پس زمینه گفتند فیبروم ها توده های غیرسرطانی هستند که در بافت عضلانی رحم ایجاد می شوند.
به گفته محققان تا 20 درصد – و احتمالاً 80 درصد – از زنان تا سن 50 سالگی به فیبروم مبتلا می شوند.
به گفته دانشگاه جان هاپکینز، علائم می تواند شامل پریودهای سنگین و طولانی، خونریزی بین دوره ها و همچنین درد لگن باشد.
برای مطالعه جدید، محققان داده های بیش از 450000 زن مبتلا به فیبروم را تجزیه و تحلیل کردند و آنها را با 2.2 میلیون زن که فیبروم تشخیص داده نشده بودند، مقایسه کردند. این داده ها بین سال های 2000 تا 2022 جمع آوری شده است.
تیم تحقیقاتی به دنبال یافتن این موضوع بودند که آیا زنان مبتلا به فیبروم در معرض افزایش خطر بیماری قلبی، سکته مغزی یا بیماری عروق محیطی هستند یا خیر.
نتایج نشان داد که پس از یک دهه، حدود 5.4 درصد از زنان مبتلا به فیبروم، حمله قلبی، سکته مغزی یا سایر اورژانسهای مرتبط با قلب را تجربه کردند، در حالی که این رقم برای زنان بدون فیبروم، 3 درصد بود.
به طور کلی، زنان مبتلا به فیبروم در طی 10 سال 81 درصد افزایش خطر بیماری قلبی را تجربه کردند.
زنان زیر 40 سال بالاترین خطر قلبی مرتبط با فیبروم را داشتند. این مطالعه نشان داد که آنها 3.5 برابر بیشتر از افراد بدون فیبروم در معرض ابتلا به بیماری قلبی هستند.
دی توستو گفت: «قدرت رابطه بین خطر بیماری قلبی و فیبروم رحمی قابل توجه بود. با این حال، باید توجه داشت که قبل از اعمال تغییرات رسمی در دستورالعملهای ارزیابی خطر CVD، تحقیقات بیشتری برای تأیید این یافتهها در سایر جمعیتها مورد نیاز است.»
او گفت که دلایل بالقوه قوی وجود دارد که چرا فیبروم ممکن است با سلامت قلب مرتبط باشد.
دی توستو گفت: “برخی از مطالعات نشان داده اند که فیبروم ها و بیماری های قلبی عروقی مسیرهای بیولوژیکی مشترکی از جمله رشد سلول های ماهیچه صاف، تجمع بیش از حد بافت همبند فیبری، کلسیفیکاسیون و پاسخ های التهابی دارند.”



