به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وبدا، نیکتا نیکبخت متخصص طب فیزیکی و توانبخشی شانه یخ زده را شرایطی توصیف می کند که در آن بافت های اطراف شانه انعطاف خود را از دست می دهند و دامنه حرکتی شانه به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
وی با بیان اینکه این بیماری با کاهش فضای شانه همراه با حرکات دردناک و ناتوانی در حرکت دادن شانه در جهات مختلف خود را نشان می دهد، گفت: شانه یخ زده معمولاً به تدریج شروع می شود. در ابتدا تاندون های عضلات شانه ملتهب می شوند که به مرور زمان افزایش می یابد و می تواند منجر به فلج کامل عضلات شانه شود.
متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان گفت: به دلیل از بین رفتن تعادل در عملکرد عضلات، بافت ها انعطاف خود را از دست می دهند و شانه به اصطلاح (یخ زده) می شود. تشخیص شانه یخ زده
نیک بخت با تاکید بر اینکه تشخیص اصلی شانه منجمد معمولا بر اساس معاینات بالینی انجام می شود، تصریح کرد: یکی از ویژگی های مهم شانه منجمد این است که هم حرکات فعال و هم غیرفعال شانه به شدت مختل می شود، یعنی بیمار حتی نمی تواند دست خود را حرکت دهد و حتی با کمک پزشک هم نمی توان این حرکت را انجام داد و بسیار دردناک است.
وی خاطرنشان کرد: در بسیاری از موارد تصویربرداری با رادیولوژی ساده کافی است اما در معاینات دقیق تری مانند MRI ممکن است مشکلات دیگری مانند پارگی تاندون ها مشاهده شود.
درمان شانه یخ زده
فوق تخصص طب فیزیکی و توانبخشی و از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان بیان کرد: درمان شانه منجمد در ابتدا شامل داروهای ضد التهاب و فیزیوتراپی است.
نیکبخت ادامه داد: در مراحل بعدی تمرینات تقویتی برای افزایش قدرت عضلانی و بهبود دامنه حرکتی انجام می شود. این بیماری معمولاً خود محدود شونده است و در بیشتر موارد نیازی به جراحی نیست، مگر اینکه به درمان های غیر جراحی پاسخ ندهد یا پارگی کامل تاندون های عضلانی رخ دهد که در این صورت جراحی ضروری خواهد بود.
وی با بیان اینکه جراحی شانه یخ زده بیشتر در بیماران تیروئیدی و دیابت دیده می شود، گفت: ممکن است درمان آن در این دسته از بیماران دشوارتر باشد. همچنین ممکن است روند بهبودی در این افراد طولانی تر باشد.
