سلامت جو به نقل از هلث دی نیوز، محققان اخیرا گزارش دادند که داروی دیابت امپاگلیفلوزین و اسپری بینی انسولین هر دو تاثیرات امیدوارکننده ای بر حافظه، سلامت مغز و جریان خون به مغز دارند.
سوزان کرافت، محقق ارشد و مدیر مرکز تحقیقات بیماری آلزایمر ویک فارست در کارولینای شمالی گفت: «مطالعه ما نشان می‌دهد که هدف قرار دادن متابولیسم می‌تواند روند بیماری آلزایمر را تغییر دهد.»
او در یک بیانیه خبری گفت: برای اولین بار متوجه شدیم که امپاگلیفلوزین، یک داروی شناخته شده دیابت و قلب، نشانگرهای آسیب مغزی را کاهش می دهد و در عین حال جریان خون را به مناطق مهم مغز باز می گرداند.
کرافت افزود: «ما همچنین تأیید کردیم که تحویل مستقیم انسولین به مغز با دستگاهی که به تازگی تأیید شده است، شناخت، سلامت عصبی عروقی و عملکرد ایمنی را بهبود می‌بخشد». این یافته‌ها با هم متابولیسم را به عنوان یک مرز قدرتمند جدید در درمان آلزایمر برجسته می‌کنند.
در صورت تایید، این نتایج می تواند یک شکاف درمانی مهم در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر را برطرف کند.
محققان خاطرنشان کردند که داروهای اخیراً تأیید شده که پروتئین‌های آمیلوئید سمی را از مغز پاک می‌کنند تا حدودی بهبود یافته‌اند، اما فواید آن نسبی است.
محققان افزودند که بسیاری از بیماران به دلیل عوارض جانبی نمی توانند داروهای ضد آمیلوئید مصرف کنند و همچنین این داروها مشکلات متابولیک و عروق خونی را که به زوال مغز کمک می کند، برطرف نمی کنند.
برای آزمایش جدید، محققان 47 سالمند با میانگین سنی 70 سال را که همگی دارای اختلال شناختی خفیف یا آلزایمر زودرس بودند، انتخاب کردند.
شرکت کنندگان به طور تصادفی برای دریافت اسپری بینی انسولین، امپاگلیفلوزین، هر دو دارو با هم یا دارونما تقسیم شدند.
امپاگلیفلوزین متعلق به دسته ای از داروها به نام مهارکننده های SGLT2 است که با جلوگیری از جذب قند خون در کلیه ها عمل می کند. در عوض، قند خون اضافی از طریق ادرار دفع می شود و به کاهش سطح قند خون کمک می کند.
نتایج نشان داد که هر دو دارو برای بیماران بی خطر بودند و 97 درصد از آنها به رژیم درمانی تجویز شده خود در طول کارآزمایی 4 هفته ای پایبند بودند.
با این حال، داروها مزایای متفاوتی را نشان دادند.
محققان گزارش کردند که اسپری بینی انسولین عملکرد را در آزمایش هایی که تغییرات اولیه در حافظه و تفکر را تشخیص می دهند، بهبود می بخشد. اسکن‌ها نشان داد که انسولین یکپارچگی ساختاری ماده سفید مغز را که نواحی مختلف مغز را به هم متصل می‌کند، افزایش می‌دهد و جریان خون را در مناطق حیاتی حافظه بهبود می‌بخشد.
در همین حال، امپاگلیفلوزین به طور قابل توجهی سطوح تاو، پروتئین سمی دیگر مرتبط با آلزایمر را کاهش داد. این دارو همچنین نشانگرهای عصبی شیمیایی و عروق خونی مرتبط با پیشرفت بیماری، تغییر جریان خون در نواحی کلیدی مغز و افزایش سطح کلسترول خوب HDL را کاهش داد.
به طور کلی، تغییرات ایجاد شده توسط هر دو دارو نشان می دهد که آنها به فعال کردن پاسخ های ایمنی محافظتی و کاهش التهاب مضر کمک می کنند، که هر دو ممکن است از سلامت مغز حمایت کنند.
افراد مبتلا به بیماری آلزایمر اغلب دارای مقاومت به انسولین در مغز خود هستند، همراه با مشکلات عروق خونی که جریان اکسیژن و مواد مغذی را به سلول های مغز محدود می کند.
این اختلالات همچنین می‌توانند تجمع پلاک‌های آمیلوئید و درهم‌تنیدگی‌های تاو را تسریع کنند و در عین حال از پاکسازی پروتئین‌های سمی توسط مغز جلوگیری کنند.
به گفته محققان، از آنجایی که هر دو دارو قبلاً توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای دیابت و سایر بیماری‌ها تأیید شده‌اند، می‌توانند سریع‌تر از داروهای جدید در اختیار بیمارانی قرار بگیرند که سلامت مغزشان رو به زوال است.
