چه کسانی باید بعد از 40 سالگی «آسپرین بچه» مصرف کنند – خبرگزاری مهر ایران و جهان

رضا روان پارسا در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: یکی از سوالات رایج در جامعه این است که آیا همه افراد از سن ۴۰ یا ۵۰ سالگی برای پیشگیری از سکته قلبی یا مغزی روزانه یک «بیبی آسپرین» مصرف کنند؟ این باور به قدری در جامعه رایج است که بسیاری آن را به عنوان یک حقیقت پزشکی مسلم پذیرفته اند، در حالی که علم امروز چنین چیزی را توصیه نمی کند و حتی در مواردی آن را خطرناک می داند.

وی افزود: آسپرین دارویی است که با مهار چسبندگی پلاکت ها احتمال تشکیل لخته خون را کاهش می دهد. این ویژگی آن را به یکی از مهم ترین داروها برای “پیشگیری ثانویه” از حوادث قلبی عروقی تبدیل کرده است. یعنی برای افرادی که قبلاً از لخته شدن خون، حمله قلبی، استنت گذاری یا سکته رنج می برند، مصرف روزانه آسپرین نقش حیاتی ایفا می کند و می تواند خطر عود بیماری را به میزان قابل توجهی کاهش دهد (حدود 20 تا 30 درصد). در این گروه از بیماران، فواید آسپرین بسیار بیشتر از خطرات احتمالی آن (مانند خونریزی گوارشی) است. بنابراین مصرف آن باید ادامه یابد مگر اینکه پزشک در موارد خاص تصمیم به قطع آن بگیرد.

این متخصص قلب ادامه داد: اما در مورد پیشگیری اولیه یعنی مصرف آسپرین در افرادی که تا کنون بیماری قلبی و عروقی نداشته اند، ماجرا متفاوت است. در این افراد، فواید بالقوه مصرف آسپرین در پیشگیری از اولین حمله قلبی یا سکته مغزی معمولاً بسیار کمتر از خطر است. خونریزی که ممکن است ناشی از مصرف روزانه آن باشد. طبق مطالعات گسترده و دستورالعمل های جدید انجمن قلب آمریکا و کالج قلب و عروق، مصرف روزانه آسپرین برای افراد بالای 40 یا 50 سال توصیه نمی شود.

روان پارسا تاکید کرد: در واقع تصمیم برای تجویز آسپرین در پیشگیری اولیه باید شخصی سازی شده و بر اساس برآورد دقیق خطر 10 ساله بیماری های قلبی عروقی باشد. در این تعیین خطر، عواملی مانند سن، جنس، فشار خون، کلسترول، سیگار، دیابت و سابقه خانوادگی بیماری قلبی در نظر گرفته می شود.

وی تصریح کرد: با توجه به توصیه های فعلی اگر خطر 10 ساله فردی کمتر از 10 درصد باشد نباید آسپرین تجویز شود. و فقط در خطرات بیش از 10٪، در صورت عدم وجود موارد منع مصرف، ممکن است آسپرین تجویز شود. بنابراین توصیه فعلی جامعه قلب و عروق این است که آسپرین در پیشگیری ثانویه ضروری و نجات بخش است، یعنی در کسانی که سابقه سکته مغزی یا بیماری قلبی دارند. اما در پیشگیری اولیه فقط باید برای افراد پرخطر و با دقت انتخاب شده تجویز شود و نه برای همه افراد میانسال.

روان پارسا تصریح کرد: در نهایت اگر فردی بخواهد بداند کاندید مناسبی برای مصرف آسپرین است یا خیر، ابتدا باید از نظر بیماری های قلبی عروقی و عوامل خطرزا مانند فشار خون، چربی خون، دیابت و … توسط پزشک بررسی شود و سپس با محاسبه ریسک 10 ساله، آگاهانه تصمیم گیری کند.

وی در پایان گفت: خوددرمانی ناآگاهانه با آسپرین نه تنها بی فایده است، بلکه در بسیاری از موارد می تواند باعث آسیب شود. نوار نقاله به زبان ساده، آسپرین برای قلب خوب نیست. اما برای قلبی است که در خطر واقعی است.