به گزارش خبرگزاری سلامت، سایت ساینس آلرت در گزارشی گزارش داد: تشخیص اختلال نقص توجه و بیش فعالی یا ADHD به این معنی است که فرد مستعد تکانشگری (حرف زدن و عمل بدون فکر) و حواس پرتی است که می تواند به صورت سوء مصرف مواد، تصادفات رانندگی، ارتکاب جرم و حتی خودکشی رخ دهد.
ADHD; یک چالش جهانی
5% از کودکان و 2.5% از بزرگسالان در سراسر جهان دارای ADHD هستند. عملکرد مغز این افراد به گونه ای است که در انجام کارهایی که نیاز به تمرکز و برنامه ریزی دارد دچار مشکل می شوند. در موارد خفیف، این وضعیت محدود به استرس روزانه است، اما گاهی اوقات منجر به فاجعه می شود. به عنوان مثال، بزرگسالان مبتلا به ADHD بیشتر در معرض خطر تصادفات رانندگی، بلیط ترافیک و ترمز ناگهانی هستند.
سالهای اولیه پس از تشخیص
سالهای اول پس از تشخیص این اختلال می‌تواند مسیری فراز و نشیب باشد: در حالی که حس اعتبار و تسکین را به ارمغان می‌آورد، چالش‌های جدیدی را در مدیریت این ویژگی عصبی ایجاد می‌کند.
یافته های کلیدی تحقیق
محققان موسسه کارولینسکا در سوئد داده‌های 148581 بیمار 6 تا 64 ساله را که بین سالهای 2007 تا 2018 مبتلا به ADHD تشخیص داده شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. نتایج نشان داد که شروع درمان دارویی در سه ماه اول پس از تشخیص می‌تواند موارد زیر را کاهش دهد:
خودکشی: کاهش 17 درصدی در اولین اقدام و 15 درصدی در اعمال مکرر.
سوء مصرف مواد: 15% کاهش در بار اول و 25% در موارد عود.
جرایم: 13 درصد کاهش در جرم اول و 25 درصد در جرایم مکرر.
تصادفات رانندگی: کاهش 12 درصدی در تصادف اول و 16 درصدی در تصادفات بعدی.
چرا این یافته ها مهم هستند؟
ساموئل کورتز، روانپزشک و نویسنده این مطالعه، توضیح می دهد: “اغلب اطلاعات کافی در مورد خطرات عدم درمان ADHD وجود ندارد.” ما اکنون شواهد قوی داریم که این داروها می توانند این خطرات را کاهش دهند.
داروهای محرک مانند متیل فنیدات (ریتالین) با افزایش انتقال دهنده های عصبی کلیدی در مغز به بهبود توجه، کنترل تکانه و تصمیم گیری کمک می کند.
این مطالعه که در مجله پزشکی بریتانیا منتشر شده است، شواهد قوی برای اهمیت درمان دارویی برای کاهش عواقب خطرناک ADHD ارائه می دهد.
