وضعیت ناخوشایند «پرستاران» در آستانه روز پرستار! – خبرگزاری مهر اخبار ایران و جهان

سلامت جو، با توجه به شرایط حاکم بر فضای پرستاری کشور، در آستانه ورود به هفته پرستار هستیم که از جمعه دوم آبان ماه 1404 با شعار «ایران قلب پرستار است» آغاز می شود و جامعه پرتلاش و خستگی ناپذیر است. او خیلی خوشحال نیست.

سختی ها و چالش های حرفه پرستاری مربوط به امسال و سال گذشته نیست، بلکه مربوط به سال ها قبل و حتی پس از تصویب قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری در تیرماه 1385 است. وجود داشته است و گویا قرار نیست این مشکلات تمام شود و جامعه پرستاری نفسی بکشند و با خیال راحت بر بالین بیمار بیایند.

اکنون در آستانه روز پرستار، جامعه پرستاری کشور با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کند که باعث شده کیفیت مراقبت های پرستاری تحت الشعاع قرار گیرد.

مهمترین چالش پرستاران

مهمترین چالش جامعه پرستاری برای ارائه خدمات باکیفیت به مردم و بیماران کمبود نیروی انسانی است که گاهی باعث شده پرستار در یک شیفت به تنهایی از چند بیمار مراقبت کند.

قاسم ابوطالبی رئیس شورای عالی نظام پرستاری گفت: با عنوان این مقاله که میانگین 3 پرستار در هر تخت بیمارستانی استاندارد جهانی است، در حال حاضر 165 هزار پرستار در کشور مشغول به کار هستند و برای رفع کمبود در مراکز درمانی نیازمند جذب همین تعداد پرستار هستیم.

وی افزود: در حال حاضر استاندارد پرستاری نیروها تدوین شده و مقرر شده سالانه 15 هزار نفر استخدام شوند.

محمد شریفی مقدم دبیرکل خانه سالمندان در عین حال تاکید کرد: وضعیت پرستاری در کشور خوب نیست و در بحران به سر می برد، زیرا به دلیل موانع بی شماری که بر سر راه پرستاری وجود دارد نمی تواند خدمات خود را ارائه دهد.

وی افزود: برای اینکه افراد بتوانند کف مراقبت های پرستاری را دریافت کنند به حداقل نیروی پرستاری نیاز است. از طرفی نیروی پرستاری باید با انگیزه و کارآمد باشد. در حال حاضر پرستاری کشور از نظر تعداد پرسنل مشکل دارد و اگر مردم بخواهند حداقل مراقبت ها را دریافت کنند باید امروز 100 هزار نیروی جدید استخدام شود. تا زمانی که این 100000 نفر شاغل باشند، مردم هنوز بسیاری از خدمات مراقبتی را که حق دارند دریافت نخواهند کرد.

شریفی مقدم گفت: در حال حاضر با کمبود 100 هزار پرستار مواجه هستیم. م. بنابراین حجم کار این حجم از افراد بر دوش پرستاران شاغل است.

چالش پرستاران بیکار!

دبیر کل خانه سالمندان در عین حال به پرستاران بیکار در کشور اشاره کرد و افزود: از یک سو با کمبود شدید نیرو مواجه هستیم و از سوی دیگر هزاران پرستار تحصیل کرده بیکار مانده اند. دلیل این تناقض، سیاست های غلط وزارت بهداشت در یک دهه اخیر است. وزارت بهداشت با نگاه استثمارگرانه می خواست کمبود نیرو را با افزایش دانشکده های پرستاری جبران کند. آنها ظرفیت پذیرش دانشجوی پرستاری را 300 درصد افزایش دادند بدون اینکه فکر کنند آیا امکان استخدام این نیروها وجود دارد یا خیر. در حالی که وقتی 20 درصد ظرفیت پزشکی را افزایش دادند با واکنش های مختلفی مثلا از سوی سازمان نظام پزشکی مواجه شدیم. با وجود کمبود پزشک و مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت بهداشت با آن مخالفت کرد و بار این افزایش ظرفیت را بر دوش نکشید. اما آنها بارها این کار را در پرستاری انجام دادند.

مطالباتی که پرداخت نمی شود!

یکی دیگر از دلایل آزاردهنده و کم رنگ شدن انگیزه خدمت در حرفه پرستاری، عدم توجه به مشکلاتی است که دریافت می کنند که مربوط به هزینه های جاری زندگی و خدماتی است که ارائه می دهند. مطابقت ندارد در عین حال تاخیرهای طولانی در پرداخت ها وجود دارد که باعث ناراحتی کادر پرستاری به دلیل تبعیض در پرداخت های نظام سلامت کشور می شود.

به عنوان مثال در پرداخت مطالبات پرستاران دانشگاه علوم پزشکی بیرجند حدود 11 ماه تاخیر وجود دارد. در حالی که افزایش اضافه کار از سال گذشته در بودجه کل کشور لحاظ شده و دولت موظف است همزمان با پرداخت حقوق، اضافه کار پرستاران را نیز پرداخت کند. اما چرا باید حقوقی را که برای آن خدمت کرده‌اند، دریافت کنند. تمام این مدت صبر کن

فرزاد عابدینی رئیس هیأت مدیره نظام پرستاری فردوس، سرایان و نوع بشرگفت: از جمله مطالبات پرستاران می توان به عدم پرداخت سه ماه اضافه کاری در سال گذشته، حق البسه و توقف پرداخت تعرفه پرستاری از آبان ماه سال گذشته اشاره کرد. این مسائل باعث شکایت و فشار مالی به پرستاران شده است.

ترک نیروها

امروزه یک پرستار برای گذران زندگی باید دو یا سه شیفت کار کند. این حجم کار باعث خستگی مفرط، فرسودگی جسمی و روحی می شود. وقتی انگیزه مالی و شغلی از بین می رود، حتی بهترین کارمندان هم دلسرد می شوند. در بسیاری از بیمارستان ها، نیروهای شرکتی حاضر به تمدید قرارداد پس از اتمام نیستند. بر اساس آمار معاونت پرستاری وزارت بهداشت، سالانه حدود دو هزار پرستار رسمی از خدمت خارج می شوند. اگر نیروهای شرکتی را هم حساب کنیم، این تعداد بسیار بیشتر است. بین 50 تا 60 درصد پرسنل پرستاری کارکنان شرکتی و قراردادی هستند و وقتی قراردادشان تمام شد، آمادگی بازگشت ندارند. بنابراین این نیروها در شمار فرارهای اعلام شده از سوی وزارت بهداشت قرار نمی گیرند.

در کشورهای پیشرفته ساعت کار به گونه ای تنظیم می شود که پرستار بتواند تمرکز و آرامش خود را حفظ کند اما در ایران گاهی پرستار 18 تا 24 ساعت در بیمارستان است. این موضوع خطای پرستاری را مطرح می کند. تحقیقات جهانی نشان داده است که اضافه کاری بیش از حد باعث افزایش 14 درصدی خطاهای پرستاری می شود. این بدان معناست که جان بیماران در خطر جدی است.

تعطیلی برخی از بخش های بیمارستان

کمبود نیروی پرستاری در مراکز درمانی کشور باعث تعطیلی برخی از بخش ها شده است. چون کادر پرستاری برای مدیریت آنها وجود ندارد.

قاسم ابوطالبی رئیس شورای عالی نظام پرستاری گفت: در رشته پرستاری به شدت درگیر مشکلات حوزه نیروی انسانی و نسبت پرستار به تخت هستیم. بسیاری از بیمارستان ها به دلیل کمبود کادر پرستاری بخش های خود را تعطیل کرده اند یا بخش های آنها باز نشده است. کمبود پرستار البته به این معنا نیست که ما پرستار نداریم، پرستار داریم اما شاغل نیستیم.

وی افزود: سالانه حدود 20 هزار نیروی آموزش دیده در گروه پرستاری داریم، اما جذب نداریم و جذب به صورت قطره چکانی انجام می شود.

ابوطالبی گفت: خدماتی که امروز ارائه می شود شایسته مردم ما نیست، نه اینکه ما نخواستیم، پرستاران در همه دوره ها سر کار بودند، در مواقع بحرانی مانند پاندمی کرونا به پرستاری اهمیت داد، اما وقتی بحران تمام شد، پرستاران رفتند.

وضعیت ناخوشایند پرستاران در آستانه روز پرستار!

به نظر می رسد نیروهای پرستاری در شرایطی هستند که نیاز به پزشک دارند تا به آنها مراجعه کند و دردهای آنها را درمان کند. زیرا اگر قرار باشد پرستاران به همین وضعیت ادامه دهند، باید منتظر روزهای بسیار سخت تری برای مراقبت پرستاری باشیم.