چرا برخی افراد دروغگوی بیمارگونه هستند؟

به گزارش خبرآنلاین، دروغ گفتن طبیعی است. گاهی اوقات، این کاری است که افراد برای منافع شخصی انجام می دهند، و برخی افراد ممکن است آن را برای اجتناب از تنبیه یا عواقب نامطلوب یک رویداد واقعی انجام دهند.

همشهری در خبری نوشت: اما پس از آن افرادی هستند که قادر به کنترل دروغ نیستند و در نهایت بدون دلیل روشن آن را تکرار می کنند. به این رفتار دروغگویی بیمارگونه می گویند که ممکن است در نتیجه اختلال شخصیت رخ دهد. دروغ گفتن پاتولوژیک ناسالم است زیرا ممکن است بر روابط و زندگی حرفه ای تأثیر بگذارد. در این مقاله می خواهیم به شما بگوییم که چگونه یک دروغگوی بیمارگونه را بشناسید و راه های مقابله با آنها را بیان کنیم.

دروغگوی بیمارگونه بودن به چه معناست؟

در زندگی روزمره، مردم اغلب از اصطلاح دروغگوی بیمارگونه برای توصیف افرادی استفاده می کنند که بیش از حد دروغ می گویند و این کار را عمدتاً به نفع خود انجام می دهند. اما از نظر علمی، به چنین افرادی برچسب دروغگوی بیمارگونه نمی گویند. روان‌پزشک دکتر راکش کومار چادا می‌گوید دروغ‌گویان بیمارگونه به افرادی اطلاق می‌شوند که کنترل دروغ‌گویی‌شان برایشان مشکل است و اغلب بدون دلیل، هدف یا سود آشکار دروغ می‌گویند. این رفتار ممکن است سال ها و گاهی تا آخر عمر در افراد دیده شود.

به این ترتیب، دروغگویی پاتولوژیک یک بیماری نیست. اما ممکن است به عنوان یک رفتار یا ویژگی غیرعادی توصیف شود. ممکن است به عنوان یک علامت در افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی (هیستریونیک یا خودشیفتگی یا مرزی) بروز کند.

چگونه یک دروغگوی بیمارگونه شناسایی کنیم؟

دروغگوی بیمارگونه را می توان بر اساس محتوا یا روند دروغگویی تشخیص داد. آنها داستان هایی در مورد رویدادهای اغراق آمیز، غیرمعمول، جزئی یا غیرمحتملی که در آن نقش داشته اند می گویند.
فرد ممکن است در هنگام مواجهه حالت تدافعی به خود بگیرد، ممکن است از سوالات اجتناب کند یا پاسخ های مبهم بدهد. در سخنانشان تناقض وجود دارد.
ممکن است هنگام دروغ گفتن مضطرب به نظر برسند.

چرا برخی افراد دروغگوی بیمارگونه هستند؟

یک دروغگوی بیمارگونه داستان های غیر واقعی خیال پردازی می کند و همیشه می خواهد دروغ های خود را به اشتراک بگذارد. این کارشناس می گوید این کار باعث رضایت درونی این افراد می شود. ممکن است سابقه ضربه یا سوء استفاده در دوران کودکی وجود داشته باشد. شخص می تواند با یک رویداد مبهم یا شرم آور تجربه شده در گذشته در انکار زندگی کند و به ساختن داستان های نادرست در قالب دروغ های بیمارگونه متوسل شود که نوعی رضایت را برای او فراهم می کند.

چگونه با دروغگوی بیمارگونه برخورد کنیم؟

به نظر می رسد چنین دروغگوهایی از تأثیر دروغ هایشان بر دیگران پشیمان نیستند. اگرچه دروغگوهای بیمارگونه ممکن است با مردم رابطه داشته باشند، اما اغلب حفظ یک رابطه صادقانه و سالم برای آنها دشوار است. این می تواند منجر به روابط سمی شود که باعث استرس و آسیب به اطرافیان می شود.

راه های مقابله با دروغگویان بیمارگونه:

1. تعامل را محدود کنید

درگیر شدن در بحث یا مشاجره با یک دروغگوی بیمارگونه می تواند طاقت فرسا و بی نتیجه باشد. از آنجایی که دروغ های آنها اغلب عمیقا ریشه دوانده است، تلاش برای استدلال با آنها ممکن است تنها تنش ها را تشدید کند یا منجر به دستکاری بیشتر شود. این متخصص می گوید، محدود کردن تعامل می تواند به حفظ رفاه عاطفی و جلوگیری از درگیری های غیر ضروری کمک کند.

2. گول نخورید

این دروغگوها در تحریف واقعیت و جابجایی مرزهای بین واقعیت و خیال مهارت دارند. بنابراین، بسیار مهم است که مراقب باشید تحت تأثیر روایت ها یا داستان های فریبنده آنها قرار نگیرید.

3. در صورت لزوم، گفتگو را قطع کنید

این دروغگوها معمولاً هنگام مواجهه با دروغ‌هایشان واکنش تدافعی نشان می‌دهند و به تاکتیک‌های دستکاری عاطفی یا پرخاشگری کلامی برای منحرف کردن مسئولیت‌پذیری متوسل می‌شوند. دکتر چادا می‌گوید تشخیص اینکه چه زمانی مکالمات غیرمولد یا خصمانه می‌شوند و انتخاب قطع کردن آن‌ها می‌تواند از آسیب بیشتر یا درگیری عاطفی جلوگیری کند.

4- انتظارات را مدیریت کنید

هنگام برخورد با یک دروغگوی بیمارگونه، مهم است که انتظارات خود را مدیریت کنید. بدانید که رفتار دروغگویی آنها ممکن است تغییر نکند حتی اگر در مورد آن صحبت کنید. پذیرش این واقعیت می تواند به شما کمک کند تا ارتباط موثرتری داشته باشید و از ناامیدی در برقراری ارتباط با آنها بکاهید.

5. کمک حرفه ای را تشویق کنید

ارائه درمان یا مشاوره به دروغگوی بیمارگونه می تواند رویکردی دلسوزانه و سازنده باشد. تماس با یک متخصص می تواند به آنها کمک کند تا دلایل روانشناختی زیربنایی رفتار خود را کشف کنند و مکانیسم های مقابله ای سالم تری ایجاد کنند. با این حال، مهم است که با حساسیت و احترام به این پیشنهاد برخورد کنید، زیرا ممکن است در برابر پذیرش یا درخواست کمک برای رفتار خود مقاومت کنند.

گزینه های درمان

تشخیص زودهنگام برای شکستن الگوی دروغ بسیار مهم است. در حالی که انجام یک ارزیابی روانپزشکی تشخیصی ممکن است ارزشمند باشد، درگیر کردن این افراد در مراقبت های روانپزشکی همچنان چالش برانگیز است. روان درمانی مانند درمان شناختی رفتاری یا رفتار درمانی دیالکتیکی، مشاوره و حمایت خانواده می تواند مفید باشد. هیچ درمانی برای دروغگویی بیمارگونه وجود ندارد.

دروغگویی بیمارگونه رفتاری است که ممکن است بخشی از یک اختلال شخصیت باشد. هیچ درمان رسمی برای آن وجود ندارد، اما درمان ها ممکن است به این نوع دروغگوها کمک کند.

۲۳۳۲۱۷