تداوم رمز موفقیت در توانبخشی بیماران ام اس / افزایش انگیزه بیمار با فعالیت های هدفمند
محمودرضا رستمی در گفت وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به اهمیت ورزش به عنوان ابزاری درمانی برای بیماران مبتلا به ام اس، اظهار کرد: ورزش برای بیماران ام اس تنها یک فعالیت بدنی نیست، بلکه یک ابزار درمانی است که به بهبود عملکرد عضلانی و اعصاب کمک می کند و باید توجه داشت که فعالیت های هدفمند می تواند انگیزه فرد را افزایش داده و نقش مهمی در تقویت حرکتی عضلات داشته باشد.
وی با بیان اینکه وقتی فعالیت های انتخاب شده با علایق و اهداف شخصی بیمار هماهنگ باشد، انگیزه درونی فرد تقویت می شود، افزود: این انگیزه درونی نه تنها روند درمان را تسهیل می کند، بلکه باعث می شود بیمار با اشتیاق بیشتری در برنامه های توانبخشی شرکت کند، بنابراین باید به علایق شخصی بیماران توجه کرد.
در مواردی که بیمار سابقه ورزش حرفه ای یا بدنسازی را داشته باشد می توان از همین فعالیت ها به عنوان تمرینات درمانی استفاده کرد.
این دکترای تخصصی کاردرمانی با اشاره به ادغام فعالیت های روزانه در مسیر درمان و با بیان اینکه برای بیماران ام اس باید فعالیت های روزمره را جزئی از روند درمان دانست، تصریح کرد: انجام فعالیت های روزمره زندگی با برنامه ریزی و هدفمندی می تواند جایگزین ورزش های کلاسیک ورزشی شود و به طور طبیعی در سبک زندگی فرد ادغام شود.
رستمی با اشاره به اینکه در مواردی که بیمار سابقه ورزش حرفه ای یا بدنسازی را دارد می توان از همین فعالیت ها به عنوان تمرینات درمانی استفاده کرد، ادامه داد: این رویکرد بین هویت گذشته و مسیر درمانی حال پیوند ایجاد می کند و احساس تداوم و قدرت را در فرد زنده نگه می دارد.
برنامه های توانبخشی موثر باید با نیازهای واقعی و روزانه بیمار هماهنگ شود
وی با تاکید بر لزوم توجه به اصل تداوم در فعالیت های درمانی و بیان اینکه ورزش و فعالیت های بدنی باید از زندگی واقعی بیمار مبتلا به ام اس استخراج شود، گفت: با رعایت اصول علمی و توجه به ظرفیت های جسمی و روحی بیمار می توان این فعالیت ها را به صورت پایدار ادامه داد و به عنوان بخشی از سبک زندگی درمان محور تعریف کرد.
این دکترای تخصصی کاردرمانی با اشاره به اینکه برنامه های توانبخشی موثر باید با نیازهای واقعی و روزانه بیمار هماهنگ باشد، افزود: این به معنای شناخت دقیق کارهایی است که فرد در طول روز انجام می دهد و تمریناتی را طراحی می کند که نه تنها درمانی باشد، بلکه در خدمت استقلال و کیفیت زندگی او باشد.
روند توانبخشی بیماران ام اس معمولا طولانی و تدریجی است
رستمی با بیان اینکه برنامه توانبخشی موفق زمانی شکل می گیرد که با شغل، سبک زندگی و علایق شخصی بیمار همخوانی داشته باشد، افزود: این نوع برنامه ریزی باعث افزایش اثربخشی درمان و ایجاد حس کنترل و مشارکت فعال در روند درمان به بیمار می شود.
وی با بیان اینکه برای بهبود پایدار، صبر و حوصله در طول درمان ضروری است، تصریح کرد: روند توانبخشی بیماران ام اس معمولا طولانی و تدریجی است و بیماران باید بدانند که خستگی و ناامیدی بخشی از مسیر است اما با پیگیری مستمر و حمایت مناسب می توانند به کیفیت زندگی بهتری دست یابند و استقلال خود را حفظ کنند.
الگوی عود و بهبودی شایع ترین و خوش خیم ترین نوع الگوی بیماری ام اس است
این دکترای تخصصی کاردرمانی با اشاره به شناخت الگوهای بیماری برای طراحی درمانی موثر ادامه داد: بیماری ام اس الگوهای مختلفی دارد که برای طراحی برنامه درمانی ضروری است و الگوی عود و بهبودی شایع ترین و خوش خیم ترین نوع این بیماری است، در حالی که الگوهای پیشرونده ثانویه و اولیه نیاز به مراقبت ویژه بیشتری دارد.
رستمی بیان کرد: در الگوی نادر عود-پیشرونده ممکن است بیمار پس از هر بار عود بهبودی نسبی را تجربه کند اما این بهبود پایدار نیست و بیماری دوباره تشدید می شود و این چرخه تکراری روند درمان را دشوارتر می کند و نیاز به برنامه ریزی دقیق و حمایت روانی بیشتری دارد.
