دکتر محمد حدی فراه زادی ، عضو دانشگاه علوم پزشکی یزد شهید سادووی ، در یادداشتی نوشت: در این ماه ، رهبران جهان در سازمان ملل متحد برای چهارمین جلسه سطح عالی در زمینه پیشگیری و کنترل بیماریهای غیر واگیر و ارتقاء سلامت روان گرد هم آمدند. در این جلسه ، یک بیانیه مهم سیاسی در نکات کلیدی زیر تعهد جهانی به کشورها صادر کرد:
وی افزود: یک سوم در مرگ و میر زودرس ناشی از بیماریهای غیر واگیر تا سال 3 گسترش دسترسی به خدمات بهداشت روان با هدف پوشش 5 میلیون نفر به عنوان مبنای مراقبت های بهداشتی اولیه به عنوان مبنای پوشش اصلی بهداشتی از عوامل اصلی خطر از جمله دخانیات ، رژیم های غذایی ناسالم ، کمبود رژیم های غذایی ، کمترین و عفونت ، عفونت ، کمبود و عفونت ، کم است.
سلامت روانی در ایران
وی گفت: نتایج آخرین ناوبری ملی سلامت روان در سال 2 و دوره Corona نشان می دهد که حدود 4.3 درصد از جمعیت کشور حداقل یک اختلال روانپزشکی دارند. این رقم نسبت به پنج سال پیش 4.9 درصد افزایش یافته است. افسردگی با شیوع 5.5 ٪ هنوز شایع ترین اختلال روانی در ایران است. زنان نسبت به مردان مستعد ابتلا به افسردگی و اضطراب هستند. بیشتر استان های کشور فقط یک یا دو بخش روانپزشکی فعال دارند و این بر دسترسی عادلانه به خدمات بهداشت روان تأثیر می گذارد.
فرخ زادی دوباره تأکید کرد: “این نشان می دهد که افزایش سواد سلامت روان ، ارتقاء خدمات و تقویت شبکه های پشتیبانی در جامعه یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.”
هفته ملی بهداشت روانی در ایران
وی افزود: امسال در ایران ، هفته ملی سلامت روان با شعار “دسترسی به خدمات بهداشت روان در بحران و شرایط اضطراری ؛ اولویت عمومی”. این روز این روز در مباحثی است از جمله آمادگی قبل از شركت قبل از شركت و انعطاف پذیری پایدار در مدیریت بحران سلامت روانی و نقش گروه های سلامت و سلامت ، رسانه ها و تجارب میدانی در CRISISSESIENSSICESSIVESSICESS پناهگاه در بحران.
فراه زادی ادامه داد: در این راه ، کارشناسان بهداشت روان ، سفیران بهداشت ، سازمان های عمومی و جوانان در ارتقاء مقاومت اجتماعی و حمایت از گروه های آسیب پذیر نقش دارند. همچنین ، آموزش مهارت های زندگی به عنوان یک نسخه مؤثر از اختلالات روانپزشکی باید در مدارس ، دانشگاه ها و محل های کار تقویت شود.
وی گفت: “تجربه نشان داده است كه برنامه های بهداشت روان مبتنی بر محله ، با تمرکز بر سه ستون اصلی ارزیابی نیازهای محلی ، آموزش هدفمند و ارتقاء مراقبت از خود ، می تواند تأثیر قابل توجهی در افزایش آگاهی عمومی و كاهش مشکلات روانی اجتماعی داشته باشد.” پیشنهاد می شود که این برنامه ها با مشارکت فعال مؤسسات محلی ، سازمان های مردم نهاد ، جوانان و سفیران بهداشت در سراسر کشور برای دستیابی به دسترسی عمومی به خدمات بهداشت روان تحت شرایط عادی و بحران توسعه یابد.
فراه زادی تکرار کرد: پنج سال آینده بسیار مهم است. تسریع در راه حل های مقرون به صرفه ، یکپارچه و مبتنی بر شواهد نه تنها می تواند جان میلیون ها نفر را نجات دهد بلکه سیستم های بهداشتی را در سراسر جهان و کشور ما تغییر داده و جامعه ای مقاوم تر و سالم تر ایجاد می کند.
