هشدار وزارت بهداشت درخصوص عادی‌سازی مصرف مواد مخدر در برنامه‌های نمایشی و فضای مجازی
بر این اساس ، سیاست گذاران و توجه جامعه عمومی به افزایش مواد مخدر و روانگردان در رسانه های ویدیویی در سالهای اخیر ، صحنه های مصرف مواد مخدر در فیلم ها و سریال ها بسیار واضح تر شده اند. لازم است
شبکه های سینمای خانگی و برخی از تاكسو ها به گونه ای عمل می كنند كه گویا مصرف مواد مخدر در سطح جامعه طبیعی است یا پذیرفته شده است ، و مصرف به گونه ای به تصویر كشیده می شود كه عواقب منفی ندارد اما اثرات مثبتی نیز دارد.
عواقب عادی سازی استفاده از داروهای علمی نشان می دهد که در زمینه رسانه سه عامل اصلی در طبیعی سازی مصرف مواد مخدر و در نتیجه افزایش مصرف این داروها در جوامع وجود دارد: نشان دادن محتوا -حاوی مصرف: افزایش مصرف مواد مخدر بدون پیام های منفی یا عدم تأکید بر پیامدهای خطرناک آن. افزایش احساس دسترسی و نگرش اجتماعی: هنگامی که به احتمال زیاد مصرف مواد مخدر در جامعه به تصویر کشیده می شود ، به نظر می رسد که این امر شایع تر است ، و به ویژه جوانان احساس گناه کمتری خواهند کرد یا نگران آن هستند. تکرار و مصرف گسترده: تکرار این مواد به صورت چشمگیر باعث کاهش حساسیت مخاطب می شود و احتمال کنجکاوی را برای تجربه مواد مخدر افزایش می دهد.
ابعاد “عادی سازی” ابعاد یکبار مصرف یکبار مصرف ابعاد یکبار مصرف و فیلم و سونا مصرف پیام های منفی یا محدود کردن آن به عواقب نه چندان مشابه ، باعث کاهش حساسیت به مضرات ایجاد مواد در چارچوب های اخلاقی و آموزشی مشترک ، ناتوانی حساسیت عمومی و حساسیت به حیوانات خانگی می شود: “کار” از دست رفته “. “قسطنطنیه” ، “غرب” ، “گردنبند” ، “عینک” ، “جنگل آسفالت” ، “دایناسور” ، “پدر” بد ، کیتی ، “بازنده” ، “من می خواهم زنده بمانم” ، و ده ها نمایش دیگر به طور مکرر استفاده از مواد مخدر را به تصویر کشیده و به نوعی آن را عادی کرده اند. یک مورد اخیراً ناراحت کننده این است که نمایش های محبوب تاک از همه میهمانانش در مورد مصرف مواد مخدر سؤال می کند ، و حتی یکی از میهمانان اعلام می کند که او نمی تواند فرزند خود را در آینده امتحان کند ، که نمونه ای از عادی سازی والدین و احساس ناتوانی والدین است.
براساس این گزارش ، واکنش ها و نگرانی های وزارت بهداشت و کارکنان ملی اجرای مواد مخدر بارها و بارها نسبت به یک چارچوب اخلاقی و بدون اخلاق در مصرف مواد مخدر در رسانه ها هشدار داده اند. نگرانی اصلی این است که مخاطبان ، به ویژه نوجوانان و جوانان ، با استفاده از مواد مخدر به طور طبیعی آشنا می شوند و عواقب خطرناک آن کاهش می یابد و لذت ها برجسته می شود. برخی از افراد هنری بر این باورند که هنر باید آینه واقعی جامعه باشد ، و نمایندگی واقع بینانه از همه موضوعات اجتماعی ، مانند مصرف مواد مخدر ، نه تنها مضر است بلکه می تواند به اطلاع رسانی کمک کند ، بلکه به چارچوب های اخلاقی و پیام های پیشگیرانه نیاز دارد و به تصویر کشیدن مصرف ، به ویژه در طنز و طنز صرف می کند.
توصیه های رسانه های جمعی ، به ویژه هنرهای سینما و سیستم عامل های نمایشی و سازندگان محتوای فضای مجازی ، باید با دقت در نمایش مواد مخدر عمل کند و پیامدهای منفی و خطرات را برجسته کند. خانواده ها و والدین باید محتوای فرزندان خود را به روشی ظریف رصد کنند و گفتگوی خود را با نوجوانان و جوانان افزایش دهند و در مورد خطرات مواد مخدر آن را آموزش دهند.
عموم مردم باید از عادی سازی مواد در رسانه ها و فضای مجازی آگاه باشند و آن را به عنوان رفتارهای قابل قبول تلقی نکنند و حتی از چنین مواردی استقبال نکنند. سرانجام ، مرکز روابط عمومی و اطلاعات وزارت بهداشت ، ضمن قدردانی از کلیه هنر و رسانه ای که نگران آسیب های اجتماعی و به زبان نگهبانان بهداشت ایران هستند ، تأکید می کند که برای جلوگیری از آسیب های بیشمار استفاده از مواد مخدر و اعتیاد به مواد مخدر ، چه در زمینه بهداشت و چه در زمینه سلامت و چه در زمینه بهداشت و سلامتی. ما هنرمند و رسانه ها هستیم و افزایش سواد بهداشتی و سطح آگاهی از خانواده ها و حمایت های عمومی.
