طبق اخبار آنلاین ، غذا فراتر از نیاز بیولوژیکی ، حامل معانی فرهنگی ، مذهبی و سیاسی است. در بسیاری از جوامع ، ممنوعیت مصرف برخی از غذاها نه تنها به دلایل سلامتی یا بیولوژیکی بلکه به عنوان سمبل هویت ، قدرت ، خلوص یا تمایز اجتماعی اعمال شده است. این ممنوعیت ها گاهی اوقات به صورت قوانین مذهبی ، گاه به عنوان وسیله ای برای کنترل سیاسی و گاهی به عنوان بخشی از ساختارهای فرهنگی نمادین شکل می گیرد.
درک این ممنوعیت ها نه تنها درک ما از فرهنگ ها را عمیق تر می کند ، بلکه نشان می دهد که چگونه غذا می تواند مرز بین خلوص و نجس بودن ، قدرت و اطاعت و خود و غیر مرد را تعریف کند.
ممنوعیت های مذهبی ؛ غذا به عنوان خالص و تقدیس
در ادیان ابراهیمی ، ممنوعیت های مواد غذایی جایگاه خاصی دارند. در دین یهودیانقوانین کاشروت تعیین می کند که چه غذاهایی مجاز است و چگونه تهیه می شود. مصرف گوشت خوک ، غذاهای دریایی بدون مقیاس و ترکیبی از گوشت با لبنیات ممنوع است. این ممنوعیت ها نه تنها به عنوان قوانین بهداشتی بلکه به عنوان سمبل “حرمت” و تمایز قومی نیز عمل می کنند.
در اسلامغذاها به دو دسته تقسیم می شوند: “حلال” و “ممنوع”. گوشت خوک ، خون و گوشت حیواناتی که به درستی ذبح نمی شوند ممنوع است. این ممنوعیت ها با مفاهیم خلوص ، اطاعت از خدا و نظم اجتماعی مرتبط است.
در دین هندوهابسیاری از پیروان ، به ویژه در طبقه فوقانی ، از مصرف گوشت گاو خودداری می کنند. گاو نمادی از زندگی و مادر زمین مقدس محسوب می شود. همچنین ، گیاهخواری در آیین به عنوان یک اصل اخلاقی و اجتناب از خشونت در نظر گرفته می شود.
ممنوعیت های سیاسی ؛ غذا به عنوان یک ابزار کنترل
در برخی از دوره های تاریخی ، ممنوعیت مواد غذایی به عنوان ابزاری برای کنترل سیاسی و اجتماعی استفاده شده است.
در طول انقلاب فرهنگی چین ، غذای غربی یا اشرافی ممنوع بود و نشانه “انحراف طبقاتی” محسوب می شد. در کره شمالی ، غذاهای وارداتی یا مجلل برای عموم ممنوع است ، در حالی که رهبران این کشور از غذاهای فرانسوی و ژاپنی لذت می برند.
در برخی از جوامع قبیله ای ، غذاهای ویژه فقط برای طبقات ممتاز یا روحانیت مجاز است. این ممنوعیت ها به عنوان ابزاری برای حفظ سلسله مراتب اجتماعی عمل می کنند و استفاده از آنها توسط افراد عادی می تواند مجازات شود.
دلایل نمادین و روانی ؛ غذا به عنوان هویت
ممنوعیت های غذایی اغلب با نمادهای فرهنگی و روانی مرتبط است. مطالعات نشان می دهد که ممنوعیت غذا در یهودیت نه تنها به دلایل سلامتی بلکه به عنوان سمبل “مرزها” و “نظم” در جهان عمل می کند. غذاهایی که در دسته های طبیعی قرار نمی گیرند ، مانند خوک هایی که سم دارند اما شایع نیستند ، “ناپاک” تلقی می شوند.
در بعضی از فرهنگ ها ، غذاهایی مانند حشرات ، خزندگان یا حیوانات خاص به دلیل واکنش های روانی مانند “انزجار” یا “تابو” ممنوع است. حتی اگر آنها مغذی باشند.
تفاوت های فرهنگی ؛ یک وعده غذایی ، چند معنی
جالب اینجاست که غذایی که در یک فرهنگ ممنوع است ممکن است در فرهنگ دیگری مقدس یا محبوب باشد. گوشت اسب در برخی از جوامع اروپایی ممنوع است و در برخی دیگر رایج است. حشرات در غرب اغلب منزجر هستند ، اما در آسیای شرقی بخشی از یک رژیم غذایی روزانه است. این تفاوت ها نشان می دهد که ممنوعیت های غذایی به جای بیولوژیکی ، فرهنگی و نمادین تر هستند.
جریان: بریتانیکا ، زورا
مترجم: الهه جعفر زاده
۴۷۲۳۲
منبع:خبرآنلاین
