با انگیزه ترین گزینه در بین ماهی کنسرو ؛ گزارشی از یک آزمایشگاه معتبر/ ماهی بزرگتر ، خطرناک تر!

سرانجام بههانی: جیوه یک فلز سنگین و سمی است که در آزاد شدن آب وارد می شود و توسط ماهی آلوده می شود. هنگامی که جیوه توسط ماهی جذب می شود ، چه ماهی تازه و چه کنسرو فلزی وارد بدن ما شود و نمی توان گفت که فقط ماهی های کنسرو شده به جیوه آلوده می شوند. مصرف ماهی های آلوده به جیوه می تواند برای زنان و کودکان باردار خطرناک باشد و اگر مقدار زیادی استفاده کند ، در طولانی مدت در بدن جمع می شود و به دوز مسمومیت می رسد.

سطح جیوه تمام ماهی های کنسرو شده

دکتر Fatemeh Amini Najafi ، دامپزشک و آسیب شناس و میکروبیولوژیست و مدرس دانشگاه ، در یک مصاحبه آنلاین گفت: “در طول آزمایش ، ما میزان جیوه موجود در بازار را در یک آزمایشگاه تخصصی اندازه گیری کردیم. این مطالعه بر روی شش نمونه از ماهی های کنسرو و آب پز ، از جمله ماهی های کنسرو شده ، ماهی تن ، ماهی هاور ، ماهی های هوور ، Yolk ، Tuna ، Tuna ، Tuna در Olive Oil و Sunman انجام شد.

به گفته دکتر امینی نجفی ، مصرف کنندگان باید مراقب باشند که نام و نوع ماهی مورد استفاده در ماهی های کنسرو همیشه روی بسته بندی محصول قرار داده شود و قبل از خرید حتماً ماهی کنسرو شده باشد.

آزمایشات نشان داده است که میزان جیوه در کنسرو ماهیگیری ماهی مارلن با 0.5 ٪ PPM در بالای جدول و میزان جیوه بالاتر از ماهی تن ، هوور و زرده است. بهترین نتایج مربوط به ماهی قزل آلا صفر است ، با این حال ، تمام ماهی های کنسرو شده آزمایش شده در محدوده استاندارد و استاندارد هستند و تأثیر زیادی در کاهش سطح جیوه ندارند.

تجمع بیولوژیکی چیست؟

ممکن است سوال این باشد که چرا برخی از ماهی ها جیوه بیشتری دارند؟ دکتر امینی نجفی پاسخ می دهد: علت به یک پدیده علمی به نام “تجمع بیولوژیکی” برمی گردد که ماهی های بزرگتر مانند مارلن ، تن و هوور ، زیرا زندگی طولانی تری در دریا دارند ، در بدن آنها تجارت بیشتری می کند. درعوض ، ماهی هایی مانند ماهی قزل آلا ، ساردین و کیلکا ، که هم کوچکتر و هم کوتاه تر هستند ، در بدن آنها کمتر جمع می شوند.

بنابراین اگر به دنبال ماهی های سالم تر با جیوه کمتری هستید ، به دنبال ماهی های جوان و کوچکتر بروید. نکته قابل توجه دیگر این است که چربی ماهی به طور مستقیم جیوه را جذب نمی کند. جیوه بیشتر در بافت عضلانی و گوشت ماهی ذخیره می شود. بنابراین ، میزان چربی ماهی یا نوع استخوان یا غضروف به تنهایی عامل اصلی جذب جیوه بیشتر نیست و به طور کلی ماهی های کوچکتر و کم زندگی ایمن تر یا غیر نفتی هستند.

وی گفت: “برای افرادی که بیماری های مزمن مانند فشار خون بالا ، دیابت و نارسایی کلیه دارند یا کودکان و زنان باردار بهتر هستند.”

۴۷۲۳۲