بهداشت و درمان

بی‌توجهی به سلیاک و احتمال ابتلا به سرطان روده

به گزارش خبرگزاری بهداشت ، سلیاک یکی از شایع ترین اختلالات خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های کوچک روده کوچک حمله می کند. این حمله منجر به از بین رفتن روده روده و در نتیجه اختلال در جذب مهم مواد مغذی مانند آهن ، کلسیم و ویتامین D. نتیجه چنین اختلال این است که بیماری هایی مانند کم خونی ، پوکی استخوان و در موارد شدید ، خطر ابتلا به سرطان کوچک روده بزرگ را افزایش می دهد.

استفاده از ماده ای به نام گلوتن که در گندم ، جو و محصولاتی مانند نان و ماکارونی یافت می شود ، در بیماران سلیاک سیستم ایمنی بدن و تخریب روده را تحریک می کند. این بیماری طیف دارای علائم دستگاه گوارش و غیر گاسترافین است. از اسهال مزمن ، نفخ و درد شکم گرفته تا خارش پوست ، افزایش آنزیم های کبد ، اختلالات تولید مثل ، کم خونی و کنترل تیروئید با وجود این دارو.

سلیاک بر خلاف مفهوم عمومی ، فقط یک مشکل دستگاه گوارش نیست و حدود یک درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری در هر سنی ممکن است رخ دهد ، اما بیشتر موارد در بین کودکان و نوجوانانی که با اختلال رشد یا مشکلات تغذیه ای سر و کار دارند ، دیده می شود.

تشخیص سلیاک با توضیحات مفصلی از آزمایشات بیمار و سرولوژیک برای ارزیابی سطح آنتی بادی های ضد گلوتن آغاز می شود. اگر نتایج مثبت باشد ، آندوسکوپی و نمونه گیری روده برای تأیید تشخیص نهایی انجام می شود. دکتر پارسی تأکید می کند که سلیاک با سایر بیماریهای دستگاه گوارش مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS) اشتباه گرفته می شود و این می تواند تشخیص را به تأخیر بیندازد.

یک درمان سلیاک قطعی در حال حاضر فقط به رژیم غذایی بدون گلوتن رعایت می شود. یعنی حذف کامل گندم و جو از رژیم غذایی. اگرچه ممکن است در ابتدا دشوار به نظر برسد ، با گذشت زمان و بهبود علائم ، بسیاری از بیماران به زندگی طبیعی خود باز می گردند. امروزه انواع محصولات بدون گلوتن مانند نان و ماکارونی ساخته شده از آرد ذرت و سایر غلات بدون گلوتن در دسترس هستند.

رژیم غذایی محدود به حذف مواد غذایی نیست. گلوتن همچنین می تواند در مواد آرایشی یا از طریق تماس با پوست وارد بدن شود. حتی تماس دستی با آرد گندم ممکن است سیستم ایمنی بدن را تحریک کرده و آسیب جدی به روده وارد کند. این عدم توجه در دراز مدت خطر ابتلا به سرطانهای دستگاه گوارش را افزایش می دهد.

آزمایش های پیگیری منظم و تناوبی (هر 2 تا 6 ماه) موارد مهمی هستند که باید برای اطمینان از رژیم غذایی و بهبود وضعیت کلی بیمار در نظر بگیرند.

در خانواده های مبتلا به یک فرد مبتلا به سلیاک ، غربالگری بسیار ضروری است. همچنین ، کودکانی که با رشد کافی یا کمبود رشد روبرو هستند ، باید برای بیماری سلیاک مورد بررسی قرار گیرند. اگرچه تحقیقات در مورد داروی سلیاک در حال پیشرفت است ، رژیم غذایی تنها راه کنترل بیماری تا زمان انتشار این دارو است.

دکتر آبازار پارسی – متخصص دستگاه گوارش ، کبد و آندوسکوپی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا