آمار دیابتی مضاعف ایران ؛ نسخه آنلاین برای کنترل دیابت – آژانس خبری مهر | اخبار ایرانی و جهانی
خبرگزاری مهر – گروه بهداشتی: دیابت یکی از شایع ترین بیماریهای غیر واگیر در جهان به دلیل افزایش قند خون و اختلال عملکرد انسولین یا کاهش حساسیت سلول به آن است.
سواد سلامت الکترونیکی به معنای توانایی جستجو ، درک ، ارزیابی و استفاده از اطلاعات بهداشتی در زمینه های دیجیتال ، وب سایت ها ، برنامه ها و شبکه های اجتماعی است. افراد دارای این مهارت می توانند به منابع علمی معتبر دسترسی پیدا کنند ، رژیم غذایی و برنامه ورزشی مناسب خود را به درستی انتخاب کنند ، علائم هشدار دهنده را زودتر شناسایی کنند و در صورت لزوم سریعتر به پزشک مراجعه کنند.
از طرف دیگر ، ضعف در سواد الکترونیکی سلامت می تواند منجر به اطلاعات نادرست از منابع نامعتبر شود و منجر به رفتارهای اشتباه در تغذیه ، مصرف مواد مخدر یا درمان شود که این احتمال تشدید بیماری را افزایش می دهد ، بنابراین ترویج سواد سلامت الکترونیکی در جامعه نه تنها ابزاری برای جلوگیری از دیابت بلکه همچنین راه طولانی برای بهبود کیفیت زندگی است.
در این رابطه ، خبرنگار مهر Maryam Peymani ، دکترا در آموزش بهداشت و ارتقاء و محقق مرکز تحقیقات دیابتی ، انستیتوی غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده است
برنامه سواد الکترونیکی سلامت برای بیماران دیابتی چیست؟
پیمان: دیابت یکی از جدی ترین مشکلات بهداشتی در جهان و ایران است و طبق گفته سازمان بهداشت جهانی ، خاورمیانه بیشترین شیوع دیابت را در جهان دارد و ایران رتبه سوم را در منطقه دارد.
نتایج یک مطالعه مبتنی بر GBD یا پایگاه بیماری جهانی طی 5 سال گذشته از 1 تا 2 نشان می دهد که شیوع دیابت در کشور تقریباً دو برابر شده است. توانمندسازی و آموزش بیماران در خود مدیریت و مراقبت از خود مهمترین عامل در کنترل این بیماری مزمن است. این رویکرد پیروی بیماران به داروهای دارویی و غیر دارویی را تقویت می کند و مشارکت آنها در فرایند درمانی را تقویت می کند.
برای دستیابی به پروژه سوادآموزی E -Health ، استفاده از راه حل های جدید برای جذب مشارکت بیماران برای حضور در مرکز بسیاری از پیشرفت های مراقبت های بهداشتی لازم است. مطالعات سیستماتیک در بیماریهای مزمن نشان می دهد که مداخلات سلامت دیجیتال یا سلامت الکترونیکی تأثیر قابل توجهی در ارتقاء خود مراقبت و افزایش تعامل بیمار با فرایند درمانی دارد.
موفقیت این مداخلات به ترویج سواد الکترونیکی سلامت بیماران بستگی دارد. مفهومی که شامل توانایی جستجو ، درک و استفاده از اطلاعات بهداشتی از منابع آنلاین برای حل مشکلات بهداشتی است. سواد سلامت الکترونیکی ترکیبی از مهارت های مختلفی از جمله خواندن و نوشتن ، سواد سلامت ، سواد اطلاعاتی ، سواد علمی ، سواد رسانه ای و سواد رایانه است ، اگرچه تسلط کامل بر همه این مهارت ها ضروری نیست ، اما داشتن حداقل سطح متوسط هر یک برای منافع مؤثر خدمات بهداشتی دیجیتال مهم است.
تجربه همه گیر Corona نشان داده است که سلامت الکترونیکی یک انتخاب نیست ، بلکه یک ضرورت حیاتی در ارائه مراقبت های بهداشتی ، به ویژه در بحران ها و برای بیماران مبتلا به بیماری های مزمن است. با نیاز روزافزون کاربران اینترنت در کشور و نیاز فزاینده به اطلاعات معتبر ، توسعه زیرساخت های فناوری و ارتقاء سواد سلامت دیجیتال می تواند به بهبود کیفیت بیماران دیابتی و کاهش بار بیماری کمک کند.
آیا پیشرفت سلامت دیجیتال نیز با گسترش درمان های جدید رشد کرده است؟
پیمان: با گسترش درمانهای جدید در بیماریهای مزمن ، روشهای مراقبت نیز به روز می شوند و نیاز بیماران به اطلاعات معتبر افزایش می یابد. نفوذ روزافزون تلفن های هوشمند در جهان و ایران شرایطی را ایجاد کرده است که بسیاری از افراد به ابزارهای دیجیتالی دسترسی دارند. این فرایند اهمیت ارزیابی سواد الکترونیکی سلامت و عوامل مرتبط با آن در بیماران ، به ویژه موارد مبتلا به دیابت را دو برابر کرده است.
اگرچه ابزارهای کلی برای اندازه گیری سواد الکترونیکی سلامت وجود دارد ، اما برخی از مهارت ها مخصوص یک بیماری خاص هستند و باید در ابزارهای ارزیابی گنجانده شوند. به عنوان مثال ، بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 باید بتواند از برنامه های نظارت بر قند خون و رژیم غذایی آنلاین استفاده کند ، اصطلاحات پزشکی مربوط به دیابت را درک کند و تعداد مهمی مانند تعداد کربوهیدرات و هموگلوبین A1C (متوسط قند خون) را تفسیر کند.
تحقیقات ما نشان می دهد که بیماران دیابتی بیشتر از افراد سالم به دنبال داروها ، به ویژه عوارض جانبی آنها هستند. به همین دلیل ، کارشناسان توصیه می کنند از ابزارهای تخصصی برای ارزیابی دقیق سواد الکترونیکی سلامت به خصوصیات و نیازهای هر بیماری استفاده کنند.
آیا ابزاری برای سواد الکترونیکی سلامت در ایران وجود دارد؟
پیمان: در سالهای اخیر ، در کره جنوبی ابزاری به نام مقیاس سوادآموزی سلامت الکترونیکی برای دیابت طراحی شده است. در اولین مرحله از یک پروژه تحقیقاتی در ایران ، محققان آن را به فارسی ترجمه کرده اند و آن را برای فرهنگ و شرایط بومی کشور بومی سازی کرده اند. این فرایند شامل تغییرات جزئی در ساختار زبان و نیازهای بیماران ایرانی است و گام مهمی در ترویج خدمات بهداشتی دیجیتال برای بیماران دیابتی است.
در اولین مرحله از این مطالعه ، نسخه فارسی مقیاس سواد الکترونیکی سلامت برای دیابت توسط روان سنجی پس از ترجمه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که این نسخه دارای اعتبار و قابلیت اطمینان قابل قبولی است و برای بیماران فارسی -اسپانیایی کاربرد دارد.
تا چه اندازه سطح سواد سلامت الکترونیکی جامعه است؟
پیمان: ثانیا ، از این ابزار برای اندازه گیری سطح سواد E -Health بیماران دیابتی استفاده شد. داده ها از 5 بیمار با سن متوسط 1.5 سال جمع آوری شد. بیش از 5 ٪ از این بیماران گفتند که از جستجوی اینترنت برای اطلاعات دیابت استفاده می کنند. با این حال ، میانگین نمرات در این آزمون نشان داد که سطح سواد سلامت الکترونیکی اختصاصی در این جمعیت پایین تر از استاندارد است.
همچنین ، سطح بالاتری در افراد زیر 5 سال دیپلم و آموزش عالی و درک مثبت از وضعیت سلامت بود و نتایج همچنین نشان داد که بیمارانی که به طور فعال از اینترنت برای جستجوی اطلاعات مرتبط با دیابت استفاده می کنند ، دارای رفتارهای خود مراقبت و پیروی از مواد مخدر هستند.
سواد الکترونیکی در بهبود رفتارهای مراقبت از خود تأثیر دارد؟
پیمان: سواد الکترونیکی سلامت و ارتباط مؤثر توسط بیمار و پزشک تأثیر جستجوی آنلاین در بهبود رفتارهای خود مراقبت و پایبندی به درمان را تقویت می کند. به عبارت ساده ، بیماران با مهارت دیجیتالی بالاتر و رابطه قوی تری با پزشک از جستجوی اینترنت بیشتری برای بهبود مدیریت دیابت خود نسبت به سایرین استفاده می کنند.
مداخله سلامت دیجیتال بدون در نظر گرفتن سطح سواد الکترونیکی سلامت بیماران شکست خواهد خورد ، بنابراین پزشکان باید قبل از اجرای این مداخلات ، سطح مهارت بیماران را ارزیابی کنند و از طریق آموزش و معرفی منابع معتبر آنلاین آن را بهبود بخشند.
بیشترین جستجوی اینترنتی برای دیابت چیست؟
پیمان: بیشتر افراد مورد جستجو توسط بیماران دیابتی به داروها و عوارض جانبی آنها اختصاص داده شده است. این اهمیت یک رابطه شفاف و به موقع با پزشک را دو برابر می کند. آموزش بیماران در مورد نحوه مصرف دارو ، عوارض احتمالی و روشهای کاهش آن می تواند نگرانی ها را کاهش داده و از جستجوی غیر هدفمند یا اطلاعات نادرست جلوگیری کند.
بیماران همچنین آماده مراجعه به سؤالات خود هستند و از رابطه خود با پزشک بهترین استفاده را می کنند. از طرف دیگر ، پزشکان باید مهارت های ارتباطی با بیمار را ارتقا دهند ، وقت کافی را به گوش دادن فعال اختصاص دهند و مفاهیم را به زبانی ساده و قابل درک بیان کنند.
کلید استفاده از اطلاعات آنلاین دیابت آنلاین چیست؟
پیمان: با گسترش دسترسی بیماران دیابتی به منابع آنلاین ، نقش پزشکان در هدایت آنها به اطلاعات معتبر از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. کارشناسان تأکید می کنند که بیماران باید برای به اشتراک گذاشتن هرگونه اطلاعاتی که در اینترنت با پزشک خود جستجو کرده اند ، تشویق شوند تا در صورت بروز اشتباه یا سوء تفاهم ، تصحیح کنند.
متأسفانه ، در برخی از مراکز پزشکی ، بیماران به دلیل نگرش منفی برخی از پزشکان به جستجوی اطلاعات اینترنتی یا مراجعه به زمان کوتاه ، تمایلی به گفتن پزشک ندارند ، که می تواند برای پزشک از بین برود ، که می تواند در حالی که از حق آموزش و تصحیح اطلاعات استفاده می کند ، اطلاعات مربوط به سوء رفتار را از بین ببرد.
دیابت بیماری است که در طول درمان نیاز به آموزش مداوم و مداوم دارد. انجمن دیابت آمریکا همچنین بر اهمیت آموزش دوره ای ، به ویژه در سال اول تشخیص و درمان تأکید دارد. با توجه به افزایش جمعیت بیماران و کمبود نیروی تخصصی ، استفاده از منابع اطلاعات آنلاین و سلامت الکترونیکی می تواند یک راه حل مؤثر برای بهبود مراقبت از بیمار باشد.
پزشکان باید نسبت به این امر نگرش مثبتی داشته باشند و در عین حال به بیماران کمک می کنند تا سواد سلامت E را تقویت کنند. یعنی برای یادگیری اعتبار و صحت اطلاعات آنلاین. آموزش نحوه ارزیابی منابع آنلاین بخش مهمی از این فرایند است.
تفاوت زیادی در سطح سواد E -Health بیماران بر اساس جنسیت ، سن ، سطح تحصیلات و درک شخص از سلامت وجود دارد. به همین دلیل ، پزشکان باید این مهارت ها را به عنوان بخشی از ویزیت ارزیابی کنند تا بتوانند آموزش خود را بر اساس شرایط هر بیمار شخصی سازی کنند.
افراد مسن یا کمتر می توانند با کمک اعضای خانواده از اینترنت بهره مند شوند و آموزش ساده تری کسب کنند ، که این امکان را برای همه بیماران با هر سطح از توانایی الکترونیکی فراهم می کند تا از اطلاعات مناسب و مراقبت بهتر برخوردار شوند.
