کنه های عصبی یا حرکات ناگهانی ، غیر ارادی و قابل تکرار یا صداهایی که شخص بدون قصد قبلی انجام می دهد ، مانند چشمک زدن یا بلند کردن شانه یا حتی پیچیده تر ، تکرار کلمات یا انجام حرکات خاص با دست ساده و دست ساده و دست ساده.
بسیاری از افراد در شرایط آرام کمتر می شوند ، اما در شرایط استرس زا یا خستگی ، شدت آنها افزایش می یابد و در بعضی موارد ، فرد قبل از تیک احساس فشار یا استرس در بدن دارد که این باعث کاهش این استرس می شود یا از نظر بیولوژیکی کنه های عصبی مربوط به کنترل غیر طبیعی مغز است.
مطالعات نشان داده است که در برخی افراد این اختلالات ممکن است به دلیل تفاوت های ژنتیکی یا تغییرات شیمیایی در مغز باشد ، به ویژه در انتقال دهنده های عصبی مانند دوپامین و همچنین برخی از بیماری های عصبی مانند سندرم شکنجه ، با کنه های مزمن و پیچیده و نیاز به معاینه تخصصی و این عوامل فقط یک انتقال دهنده عصبی نیستند.
علاوه بر عوامل بیولوژیکی ، محیط زندگی و وضعیت روانی فرد نیز نقش مهمی در شدت و تداوم کنه های عصبی ایفا می کند و کودکانی که در استرس ، انتقاد و بدون حمایت عاطفی رشد می کنند ، بیشتر در معرض یا تشدید و همچنین اضطراب ، وسواس ، استرس تحصیلی یا خانواده هستند.
چه عواملی می تواند باعث کنه عصبی شود؟ / ریشه اصلی کنه های عصبی عصبی و سلامت روانی است
سامان نیلفروشزاداروانشناس خانواده و مشاور در مصاحبه ای با گزارشگر ایمانا ، اختلالات کروموزومی و عقب ماندگی ذهنی از جمله عواملی است که می تواند منجر به کنه های عصبی شود و کودکان درگیر در این موارد نیز ممکن است در کنه عصبی دخیل باشند و می گویند: تروما ، آسیب و آسیب دیدگی از دیگر عواملی هستند که می توانند در اثر سایر عوامل ایجاد شوند.
وی گفت: “در حقیقت ، ریشه اصلی کنه های عصبی مربوط به سلامت مردم است و اعصاب آنها ضعیف تر است ، محیط زیست مختل می شود و شرایط برای آنها دشوارتر خواهد بود ، احتمال بروز آنها بیشتر می شود.”
روانشناس و مشاور خانواده اظهار داشت که افراد مبتلا به برخی از اختلالات از جمله افسردگی ، وسواس -اجباری ، اضطراب اجتماعی ، بیش فعالی و اسکیزوفرنی ، احتمال کنه های عصبی را افزایش می دهند: لازم به ذکر است که کنه های عصبی خطرناک نیستند و این یک عارضه خطرناک نیست.
آیا می توان با حساسیت زیاد افراد نسبت به کنه های عصبی و اختلال در کنه های طبیعی / عصب عادی درمان شد؟
نیلفروشزادا وی با بیان اینکه بعضی اوقات کنه های عصبی به گونه ای هستند که هیچ اختلال در زندگی طبیعی شخص وجود ندارد و فرد از جریان طبیعی زندگی خود عبور می کند ، ادامه داد: “گاهی اوقات برخی از افراد بیشتر روی کنه های عصبی تمرکز می کنند و حساسیت می شوند و زندگی طبیعی خود را مختل می کنند.”
وی گفت: “به طور کلی ، حساسیت زیاد افراد به کنه های عصبی می تواند اضطراب افراد را تشدید کند و این علت سایر اختلالات است.”
روانشناس و مشاور خانواده گفتند که والدین می توانند کنه های عصبی را در فرزندان خود تشخیص دهند و از متخصصان کمک بگیرند ، و افزود: گاهی اوقات کنه های عصبی کاملاً از بین نمی روند ، اما می توان آن را کنترل کرد و گاهی اوقات کنه عصبی کاملاً شدید است.
بر این اساس ، نحوه برخورد والدین و افراد پیرامون این رفتارها بسیار مهم است و سرزنش یا تمسخر می تواند اضطراب را افزایش دهد و در نتیجه تیک ، در حالی که پذیرش و پشتیبانی می تواند به کاهش آن کمک کند ، بنابراین شناخت و مدیریت عوامل روانشناختی و محیطی بخش مهمی از روند درمان و کنترل کنه های عصبی است.
کنه های عصبی غالباً به تنهایی ظاهر نمی شوند ، اما در بسیاری موارد با سایر اختلالات روانپزشکی همراه است ، به عنوان مثال کودکانی که دارای کنه هستند نیز ممکن است علائم بالایی ، اختلال توجه ، اضطراب اجتماعی و اختلال وسواس آور را تجربه کنند و تشخیص آن را دشوارتر می کند و تشخیص این شرایط ممکن است دشوارتر باشد ، توجه به رفتار شخص را نشان می دهد.
همکاری بین روانپزشکان ، روانشناسان ، والدین و معلمان می تواند نقش اساسی در شناسایی مشکل و طراحی یک برنامه درمانی مؤثر داشته باشد. کنه های عصبی ، به ویژه اگر شدید یا قابل مشاهده باشد ، می تواند تأثیر بسزایی در زندگی فرد داشته باشد و در کودکان این اختلال ممکن است عزت نفس ، شرم و حتی طرد را کاهش دهد.
در بزرگسالان ، کنه های عصبی همچنین می توانند از حضور راحت ، فعالیت های اجتماعی یا شغلی جلوگیری کنند و این اثرات روانشناختی ممکن است به مرور زمان منجر به افسردگی و انکار شود ، از طرف دیگر ، اگر فرد و محیط اطراف وی بتوانند به درستی با این اختلال برخورد کنند و آن را به بخشی از خصوصیات فردی تبدیل کنند.
