درمان شخصی افسردگی با کمک ژنتیک ؛ دستاورد جدید دانشمندان ایرانی – آژانس خبری مهر | اخبار ایرانی و جهانی

خبرگزاری مهر – گروه بهداشتی: در آینده ای نه چندان دور ، ما دیگر نیازی به صبر کردن ماهها نیستیم تا ببینیم ضد افسردگی مؤثر بوده است یا خیر. فقط یک آزمایش خون ساده به ما بدهید تا پاسخ دقیقی به ما بدهد. یک مطالعه دکتری جدید از سم شناسی دارویی نشان داده است که برخی از داروهای ضد افسردگی ، مانند سیتالوپرام و سرترالین ، نه تنها بر ارتباطات عصبی تأثیر می گذارند ، بلکه بیان ژنهای مرتبط با افسردگی را نیز تغییر می دهند. ژنهایی که قبل از درمان ساکت بودند و اکنون با کمک دارو فعال می شوند.

در این رابطه ، خبرنگار مهر محمد حسین غهرامانی ، استاد داروسازی و دانشکده داروسازی ، دانشگاه علوم پزشکی تهران و داروخانه مولکولی و متخصص داروخانه او مکالمه داشت.

برنامه درمانی با داروهای افسردگی چیست؟

قهرمانی: یک مطالعه دانشگاهی به بررسی تأثیر داروهای ضد افسردگی بر ژنهای مؤثر در بهبود افسردگی می پردازد. در حقیقت ، این پروژه ، به منظور شناسایی مکانیسم های مؤثر داروهای ضد افسردگی ، فراتر از تغییرات ارتباطی بین فردی ، بررسی نقش تغییرات ژنتیکی و اپیژیکی در روند بهبودی بیماران است.

در این مطالعه ، گروهی از افراد که افسردگی آنها توسط پزشک تشخیص داده شده است قبل از شروع دارو مورد آزمایش قرار گرفتند. پس از شروع دارو ، نمونه گیری مجدداً نمونه برداری شد و سطح بیان پنج ژن مؤثر در افسردگی و روند بهبودی مورد بررسی قرار گرفت.

طبق این یافته ها ، برخی از ژنهای قبل از درمان در حالت خاموش منفعل و یا به همین ترتیب بودند ، اما پس از مصرف داروهای ضد افسردگی مانند سیتالوپرام و سرترالین ، چهار ژن از پنج ژن مورد مطالعه بیان شده بیان شده است. این ژن ها شامل دو ژن مرتبط با فاکتورهای رشد عصبی و دو ژن مربوط به ارتباطات بین رشته ای بودند. افزایش بیان این ژن ها نشان داد که داروهای ضد افسردگی نه تنها عملکرد سیناپسی را بهبود می بخشند ، بلکه ژنهای مربوط به عملکرد عصبی را نیز فعال می کنند و علائم افسردگی را بهبود می بخشند.

یکی از محورهای اصلی این مطالعه بررسی اثرات اپیتلی داروهای ضد افسردگی در استفاده طولانی مدت بود. این یافته ها حاکی از آن است که استفاده مداوم از داروها به مدت سه تا چهار ماه می تواند ژن هایی را که قبلاً غیرفعال شده بودند ، روشن و فعال کنند ، بدون اینکه ساختار ژنتیکی فرد تغییر کند.

این نتایج نشان می دهد که داروهای ضد افسردگی نه تنها از طریق ارتباطات عصبی بهبود یافته عمل می کنند ، بلکه با تأثیرگذاری بر بیان ژن ها و مکانیسم های اپیدرمی نیز نقش موثری در درمان افسردگی دارند. این یافته می تواند دیدگاه جدیدی در مورد درک علمی از عملکرد داروهای ضد افسردگی و توسعه روشهای درمانی شخصی ایجاد کند.

آیا می توان تأثیر داروهای ضد افسردگی را از طریق معاینه ژن کنترل کرد؟

قهرمانی: نتایج یک مطالعه علمی در یک مطالعه دکتری تخصصی از سم شناسی دارویی نشان داد که تأثیر داروهای ضد افسردگی مانند سیتالوپرام و سرترالین محدود به بهبود روابط بین فردی نیست ، بلکه این داروها همچنین می توانند بیان ژنهای مرتبط با افسردگی را تغییر دهند.

در این مطالعه ، افراد مبتلا به افسردگی ابتدا با تشخیص قطعی وارد مطالعه شدند. قبل از شروع دارو درمانی ، نمونه گیری اولیه بیماران انجام شد و بیان پنج ژن کلیدی مورد بررسی قرار گرفت. سپس ، پس از چند ماه دارو ، نمونه گیری دوباره مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که چهار مورد از این پنج ژن پس از مصرف داروهای ضد افسردگی ، بیان را افزایش دادند. این ژن ها شامل عوامل رشد عصبی و ژنهای درگیر در روابط عصبی بودند.

آیا می توان ژن ها را با دارو و سبک زندگی روشن و خاموش کرد؟

قهرمانی: این مطالعه همچنین نشان داد که مصرف این داروها برخی از ژن ها را در بدن بیمار فعال کرده است. ژنهایی که قبل از درمان ساکت و غیرفعال بودند. با این حال ، تنها دارو تنها دارویی نیست که در چرخش و چرخش ژن ها نقش دارد. عوامل دیگری مانند سبک زندگی ، تغذیه ، اضطراب و شرایط روانی نیز در تغییرات ژنتیکی مؤثر هستند.

به گفته محققان ، نتایج امیدوار کننده است و نشان می دهد که اگر شرایط بتواند در بهبود افسردگی فعال باشد ، می توان با افسردگی مؤثرتر و سریعتر درمان کرد.

آیا یک مطالعه گسترده تر برای تأیید نتایج در این پروژه وجود دارد؟

قهرمانی: در مرحله اول ، این مطالعه با حدود 3 نفر آغاز شد ، اما به دلیل برخی از بیماران در مراحل بعدی ، نتایج نهایی در 2 تا 5 بیمار نهایی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تیم تحقیقاتی در حال حاضر در حال طراحی یک مطالعه گسترده تر برای بررسی نتایج در جمعیت بیشتر و کشف بیشتر ژن های مربوط به افسردگی است.

آیا این طرح می تواند گامی به سمت تشخیص زودرس داروهای ضد افسردگی باشد؟

قهرمانی: یکی از یافته های قابل توجه این پروژه این است که ، به جای انتظار برای مشاهده پیشرفت ذهنی بیماران ، می توان با معاینه منظم نمونه های خون و بیان ژن ها ، از نظر علمی و عینی کشف شد ، آیا داروی تجویز شده مؤثر است.

این روش می تواند راه را برای نظارت زودهنگام اثربخشی درمان افسردگی هموار کند. اگر تغییرات ژن مثبت در ماه های اولیه مشاهده نشود ، می توان قبل از اتلاف وقت و اصلاح روند درمان ، نوع دارو یا دوز تغییر یافت.

آیا درمان شخصی افسردگی با رویکرد ژنتیکی است؟

قهرمانی: محققان این پروژه ، به منظور تعمیق عملکرد داروهای ضد افسردگی ، نقش تغییرات ژنتیکی و اپینی را در درمان بیماران افسرده بررسی کردند. این مطالعه نه تنها اثرات مثبت داروهای ضد افسردگی بر ژنهای مرتبط با عملکرد عصبی را اثبات کرد ، بلکه به طور غیرمستقیم بر اهمیت درمان مبتنی بر فرد یا پرسنل پزشکی در روانپزشکی تأکید کرد.

عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی چیست؟

قهرمانی: با توجه به یافته ها و تجزیه و تحلیل ها ، مانند بسیاری از داروهای دیگر ، داروهای ضد افسردگی نیز با عوارض جانبی احتمالی همراه هستند. شدت و نوع این عوارض بسته به نوع دارو و دوز مصرف متفاوت است. به گفته محققان ، یکی از رویکردهای نوآورانه برای درمان ، معاینه ژنتیکی دارو است. این روش می تواند به تعیین دوز مؤثر قبل از عوارض کمک کند و در نتیجه خطر مشکلات جانبی را به حداقل برساند.

آیا لازم است قبل از تجویز دارو ، افسردگی دقیق را بدانید؟

قهرمانی: یکی از چالش های مهم در درمان افسردگی ، تشخیص صحیح این اختلال است. برخی از افراد فقط دارای ویژگی های شخصیتی درونگرا هستند ، نه با افسردگی بالینی. در فرآیند تشخیص ، استفاده از پرسشنامه های روانپزشکی نقش تعیین کننده ای ایفا می کند. طبق این پرسشنامه ها ، روانپزشک می تواند شدت افسردگی را در چندین سطح طبقه بندی کند.

سطح اولیه افسردگی معمولاً با اصلاح سبک زندگی و کاهش عوامل استرس زا بهبود می یابد. اما از یک مرحله به بعد ، دارو درمانی اجتناب ناپذیر است. در بعضی موارد ، به دلیل مناطق ژنتیکی یا خانوادگی ، بیماران برای جلوگیری از عود مجبور به ادغام دارو هستند.

آیا می توان از اثر دارو در این برنامه نظارت منظم جلوگیری کرد؟

قهرمانی: یکی از مزایای قابل توجه تحقیقات ژنتیکی در زمینه درمان افسردگی ، امکان ارزیابی تأثیر داروها در دوره های کوتاه ، حتی در ماه اول استفاده است. با توجه به اینکه بسیاری از داروهای ضد افسردگی حداقل دو تا سه هفته برای اثرات اولیه مصرف می کنند ، تغییرات ژنتیکی می تواند یک معیار سریع و علمی برای ارزیابی اثربخشی درمان باشد.

اگر تغییرات ژن مورد انتظار در نمونه خون مشاهده نشود ، می تواند کاملاً از داروی مناسب تر آگاه باشد و از مسیر نادرست جلوگیری کند. این روش به عنوان درمان پزشکی یا شخصی مبتنی بر فردی شناخته می شود ، که در آن دارو بر اساس ویژگی های ژنتیکی ، روانی و سبک زندگی هر بیمار تجویز می شود ، نه برای همه.

چگونه می توان با درمان هدفمند افسردگی ، کیفیت زندگی را بهبود بخشید؟

قهرمانی: درمانهای مبتنی بر ژنوم به پزشکان امکان می دهد بهترین دارو را با حداقل عوارض برای هر بیمار تجویز کنند. به همین ترتیب ، بیمار نه تنها بهبودی را زودتر تجربه می کند ، بلکه در معرض خطر کمتری از عوارض دارویی نیز قرار می گیرد. این رویکرد می تواند تغییر مهمی در مدیریت افسردگی ایجاد کرده و کیفیت زندگی افراد آسیب دیده را بهبود بخشد.