محققان گزارش دادند كه میکروب ها ، معروف به ویروس انسانی (HPGV) ، در نیمی از مغزهای کالبد شکافی بیماران مبتلا به پارکینسون یافت شد ، اما در مغز سالم یافت نشد.
دکتر ایگور کورینیک ، محقق ارشد و رئیس بخش بیماری و عصب شناسی جهانی در دانشگاه شمال غربی غربی در شیکاگو گفت: “HPGV یک عفونت شایع و بدون علامت است که قبلاً به عنوان یک عامل عفونی مکرر مغز شناخته نمی شد.” “ما از پیدا کردن آن در مغز پارکینسون با چنین فراوانی زیاد و نه در گروه کنترل شگفت زده شدیم.”
کرولنیک گفت: “به نظر می رسد که این ویروس پاسخ های متفاوتی به سیستم ایمنی بدن بر اساس نوع ژنتیک دارد.”
وی گفت: “این نشان می دهد که این می تواند یک عامل محیطی باشد که با بدن در راه هایی که قبلاً متوجه آن نشده ایم ، در تعامل است.” برای ویروسی که تصور می شد بی ضرر است ، این یافته ها نشان می دهد که ممکن است تأثیرات مهمی بر بیماری پارکینسون داشته باشد. “این ویروس ممکن است بر نحوه رشد پارکینسون تأثیر بگذارد ، به ویژه در افرادی که پیشینه ژنتیکی خاصی دارند.”
بیماری پارکینسون زمانی اتفاق می افتد که سلولهای مغزی تولید هورمون مهمی به نام دوپامین شروع به ناپدید شدن یا اختلال در عملکرد آنها می کنند. با کاهش سطح دوپامین ، افراد دارای علائم حرکتی مانند لرزش یا سفتی اندام ها و همچنین مشکلات در حفظ تعادل و هماهنگی.
محققان در پس زمینه یادآوری می کنند که بیشتر موارد پارکینسون مربوط به ژنتیک شخص نیست و این سؤال را مطرح کرده است که چه عواملی ممکن است باعث تولید دوپامین سلولهای عصبی شود.
برای مطالعه جدید ، محققان مغز دو بیماران پارکینسون و چهار فرد غیرقانونی را مختل کرده اند.
این تیم HPGV را در 5 از 5 مغز افراد مبتلا به پارکینسون پیدا کرد ، اما هیچ مغز سالم وجود نداشت. این ویروس همچنین در مایع نخاعی پارکینسون یافت شد ، اما هیچ گروه کنترل وجود نداشت.
محققان گفتند ، علاوه بر این ، آسیب بیشتر مغزی در بیماران مبتلا به HPGV مشاهده شد.
در مرحله بعد ، محققان نمونه خون بیش از 5 شرکت کننده را در نشانگرهای پیشرفت پارکینسون آزمایش کردند. HPGV یک ویروس مبتنی بر خون در همان خانواده هپاتیت C است.
محققان دریافتند که تنها حدود 1 ٪ از بیماران پارکینسون HPGV در نمونه خون خود دارند.
اما افرادی که ویروس داشتند ، سیگنال های مختلفی از سیستم ایمنی بدن خود نشان دادند ، به ویژه کسانی که دارای جهش ژن پارکینسون به نام LRRK1 بودند.
کالیینیک گفت: “ما قصد داریم با دقت بررسی کنیم که چگونه ژن هایی مانند LRRK۲ بر پاسخ بدن به سایر عفونت های ویروسی تأثیر می گذارد تا بفهمیم این یک اثر خاص HPGV یا پاسخ گسترده تری به ویروس ها است.”
محققان قصد دارند شیوع ویروس را در بین بیماران پارکینسون و نحوه اختلال در آن ردیابی کنند.
کرالنیک گفت: “یک سؤال بزرگ که ما هنوز باید به آن پاسخ دهیم این است که ویروس گهگاه وارد مغز افراد مبتلا به پارکینسون یا بدون آن می شود.” ما همچنین قصد داریم درک کنیم که چگونه ویروس ها و ژن ها با آنها ارتباط برقرار می کنند. “بینش هایی که می تواند نشان دهد که چگونه پارکینسون شروع می شود و به راهنمایی درمان های آینده کمک می کند.”
