سلامت خانواده

ناامیدی با مغز ما چه می کند

علی سلیمی: ناامیدی احساسی است که همه ما ممکن است گاهی آن را تجربه کنیم. این احساس یک واکنش طبیعی به موانع و شکست ها است. در حالی که علل افسردگی گاهی اجتناب ناپذیر است، افسردگی طولانی مدت یا شدید می تواند تأثیر روانی و فیزیولوژیکی قابل توجهی بر بهزیستی کلی ما داشته باشد. استراتژی های مقابله می تواند به کاهش تأثیر آن کمک کند و ذهنیت سالم تری را در طول زندگی ما حفظ کند.

پیامدهای فیزیولوژیکی

هنگامی که ما ناامیدی را تجربه می کنیم، مغز ما یک آبشار پیچیده از پاسخ های عصبی و فیزیولوژیکی را آغاز می کند. مرکز پردازش هیجانی مغز (آمیگدال) فعال می شود و باعث ترشح هورمون های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین می شود. این ترشحات بدن ما را برای واکنش به شرایط استرسی که ضربان قلب، فشار خون و تنش عضلانی را افزایش می دهد، آماده می کند.

هنگامی که ما کاری در مورد این استرس انجام می دهیم، غده هیپوفیز مغز انتقال دهنده های عصبی را آزاد می کند که وظیفه آنها ایجاد احساس لذت و آرامش برای مقابله با استرس است. در قسمت دیگری از مغز، دوپامین ترشح می شود که با ایجاد حس رضایت و انگیزه برای غلبه بر چالش ها، ناامیدی را کاهش می دهد. با توضیح بسیار مختصر، مغز سعی می کند به هر قیمتی از عواقب ناامیدی اجتناب کند.

ناامیدی با مغز ما چه می کند

با این حال، مشکل اینجاست که ناامیدی طولانی‌مدت می‌تواند منجر به یک حالت استرس مزمن شود که پیامدهای منفی روانی و جسمی مختلفی ایجاد می‌کند.

آاز نظر فیزیولوژیکیاسترس مزمن می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را افزایش دهد و باعث سردرد، مشکلات گوارشی و اختلالات سلامتی شود. و از نظر روانی استرس مزمن ناشی از ناامیدی منجر به اضطراب، افسردگی، تحریک پذیری و اعتماد به نفس پایین می شود.

ناامیدی با مغز ما چه می کند

چند استراتژی وجود دارد که می تواند به ما در مدیریت و کاهش تأثیر ناامیدی کمک کند.

1- ارزیابی مجدد شناختی: تغییر دیدگاه و ذهنیت می تواند از شدت ناامیدی بکاهد تا بتوانیم با دید متعادل تری با چالش ها روبرو شویم.

2- یادگیری مهارت های مدیریت استرس: مهارت هایی مانند تمرینات تنفس عمیق، مدیتیشن و آرامش عضلانی می توانند به تنظیم پاسخ های فیزیولوژیکی مرتبط با ناامیدی کمک کنند.

3- هدف گذاری و مدیریت زمان: تعیین اهداف واقع بینانه و مدیریت موثر زمان می تواند با اطمینان از اینکه انتظارات ما با توانایی ها و منابع ما همسو هستند، از ناامیدی احتمالی جلوگیری کند.

به طور کلی ناامیدی یک واکنش عاطفی طبیعی است که در صورت عدم کنترل می تواند پیامدهای روانی و فیزیولوژیکی قابل توجهی داشته باشد. با درک واکنش مغز به ناامیدی و اجرای استراتژی های مقابله ای موثر، می توانیم تاثیر آن را کاهش دهیم.

منبع: psychologytoday

بیشتر بخوانید: 4 راه طبیعی برای تقویت حافظه / چه غذاهایی باعث تقویت یا تضعیف حافظه می شود

منبع:خبرآنلاین

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا