در بسیاری از کشورهای در حال توسعه ، جامعه از الگوی بیماریهای واگیر به بیماریهای غیر واگیر منتقل می شود و با رشد جمعیت سالمندان ، اولویت های بهداشت عمومی نیز تغییر می کند ، بیماری هایی مانند سرطان ، دیابت و بیماری های قلبی عروقی به عنوان اصلی ترین چالش های سلامتی و ساختارهای درمانی موجود به نظر می رسد.
در طول عمر ، بدن انسان دارای عوامل محیطی ، رفتاری و ژنتیکی متعددی است که به تدریج در پیری رخ می دهد ، سلولهای قدیمی تر توانایی ترمیم آسیب DNA را دارند که باعث افزایش احتمال جهش سرطان می شود و نشان می دهد که بزرگتر
افزایش سن اغلب با کاهش درآمد و ناتوانی حرکتی همراه است ، که باعث می شود بسیاری از افراد مسن ، به ویژه در مناطق محروم ، خدمات تشخیصی و درمانی مؤثر از سرطان داشته باشند و این باعث می شود سرطان در مراحل پیشرفته پیشرفته تر شود و این بسیار پیچیده تر و گران تر است.
هر کس مبتلا به سرطان نیاز به مراقبت های طولانی مدت و چند جانبه دارد ، که می تواند شامل شیمی درمانی و جراحی ، خدمات روانپزشکی ، تغذیه و پشتیبانی اجتماعی باشد و با رشد جمعیت سالانه ، فشار اضافی بر منابع انسانی ، مالی و فنی اعمال می شود و منجر به عدم برنامه ریزی دقیق می شود.
افزایش موارد سرطان به دنبال پیری جمعیت در جوامع
پوریا آدلی ، عضو هیئت مدیره وی در گفتگو با یک خبرنگار ایمانا ، گفت که افزایش امید به زندگی و کاهش نرخ باروری منجر به ساختار سنی جمعیت در بسیاری از کشورها شده است ، نه تنها بر سیاست گذاری اجتماعی و اقتصادی تأثیر می گذارد ، بلکه سیستم بهداشتی نیز با چالش های جدیدی روبرو است و یکی از مهمترین پیامدها.
وی گفت: “داده های جهانی نشان می دهد که خطر ابتلا به سرطان با افزایش سن به طور چشمگیری در حال افزایش است و به دلیل رشد جمعیت سالمندان ، سرطانهایی مانند سرطان پستان ، پروستات ، معده و روده بزرگ افزایش یافته است که نیاز به پاسخگویی دارد.”
یکی از اعضای هیئت مدیره انجمن رادیووانولوژی ایران اظهار داشت که همراه با سن ، تغییرات شیوه زندگی مانند غذاهای ناسالم ، عدم تحرک ، چاقی و افزایش شهرنشینی بستر مناسبی برای توسعه سرطان فراهم کرده است: آلودگی محیط زیست مانند آلودگی هوا و آب به ویژه در مناطق صنعتی.
ضرورت توجه به ساختار یک غربالگری منظم و منظم برای افراد مسن
آدلی با اشاره به اینكه یكی از شکافهای جدی در جهت سرطان ضد سرطان عدم وجود ساختار غربالگری منظم و منظم برای سالمندان است ، ادامه می دهد: در بعضی از کشورها و جوامع ، سیستم غربالگری سلامت پراکنده و پراکنده است و عدم دسترسی به افراد مسن به خدمات پیشگیرانه از جمله بیماری ها باعث بیماری می شود.
وی گفت ، با اشاره به این بحران ، یک رویکرد چند جانبه ضروری است ، و افزود که تقویت غربالگری سرطان برای افراد در معرض خطر ، آموزش مداوم کادرهای درمانی برای تشخیص زودرس و تدوین مقررات سختگیرانه تر برای کنترل سرطان ها یکی از راهکارهایی است که می تواند به کاهش سبک زندگی و سبک زندگی کمک کند.
یکی از اعضای هیئت مدیره انجمن رادیووانولوژی ایران ، با بیان اینکه پدیده پیری یک جهانی است و در عین حال فرصت طلب است ، افزود: “اگر با برنامه ریزی دقیق و آینده نگر عمل کنیم ، می توان از بسیاری از بحران ها جلوگیری کرد و در جوامع سالخورده ، هشدارها را افزایش داد.”
سرطان در پیری نه تنها یک مشکل پزشکی است ، بلکه یک تأثیر روانی ، اقتصادی و اجتماعی گسترده است. خانواده های مسئول مراقبت از والدین بزرگتر مبتلا به سرطان ، باعث خستگی روانی ، کاهش درآمد و اختلال در کار و روابط اجتماعی می شوند و این چرخه ای است که بر کل زمینه اجتماعی تأثیر می گذارد.
یکی از مؤثرترین راهها برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد سالمندان با سرطان ، استفاده هوشمندانه از فناوری های جدید است. ابزارهایی مانند هوش مصنوعی در تشخیص زودهنگام ، پزشکی از راه دور برای ردیابی وضعیت بیماران و سیستم های مدیریت اطلاعات بهداشتی می توانند باعث افزایش کارایی سیستم بهداشتی و پوشش برخی از شکاف های موجود شوند.
تدوین سیاست های ملی که پیری را نه به عنوان یک بحران می دانند ، بلکه به عنوان فرصتی برای بازآفرینی ساختارهای بهداشتی ، اقتصاد و آموزش ، بسیار مهم است و سرمایه گذاری در ارتقاء سواد سلامت ، توسعه خدمات پیشگیرانه و ادغام مراقبت های سالمندان با خدمات بهداشت سرطان کلید اصلی مقابله با موفقیت خواهد بود.
