هنگامی که چت ها جایگزین روان درمانی می شوند. مصرف مواد روانگردان با نظارت بر هوش مصنوعی!

در در سال 4 ، یک دانشجوی کانادایی به نام پیتر ، که در وضعیت روحی و روانی سختی قرار داشت ، تصمیم گرفت با مصرف قارچ های روانگردان زیادی (حاوی سیلوسیبین) خود را از افسردگی بیرون بکشد. اما به جای مراجعه به کلینیک روان درمانی ، او در اتاق تاریک خود نشسته بود و فقط با چت شده خود یک صفحه نمایش تلفن روشن بود. او نوشت: “من زیاد خوردم ،” من زیاد خوردم. ” و او پاسخ را دریافت کرد ، “تأثیراتی که شما تجربه می کنید موقتی است و به زودی فروکش می کند.”

او آرام شد ، حتی احساس آرامش و آرامش کرد. اما تجربه پیتر اکنون به یک روند جدید تبدیل شده است: استفاده از چت ها به عنوان “ساعت سفر”.

سفر با قارچ و چتارتفاع همزمان دو موج: هوش مصنوعی و روانگردان

در سالهای اخیر ، استفاده از چت ها به عنوان جایگزینی برای روان درمانی واقعی شدت گرفته است. تا حدی به دلیل هزینه های زیاد ، ننگ اجتماعی یا عدم دسترسی به مشاوران حرفه ای. در عین حال ، روانگردان مانند Silosyebin ، LSD و Ketamine به عنوان راهکارهای جدید برای درمان افسردگی و PTSD وارد مراحل قانونی و بالینی شده اند. البته با قیمت بین 1 تا 2 دلار در هر جلسه.

در چنین شرایطی ، به نظر می رسد استفاده از چت ها برای همراهی در طول تجربه روانکاوی یک راه حل منطقی و ارزان برای برخی افراد است. سیستم عامل هایی مانند سفر دریایی یا شمن آنها به طور خاص برای این منظور طراحی شده اند.

اما روان درمانی صرفاً صحبت نمی شود

کارشناسان هشدار می دهند: گپ هایی مانند ChatGPT برای درگیر کردن کاربر طراحی شده اند ، سکوت نمی کنند یا فقط گوش می دهند. مهارتی که برای روانکاوی بسیار مهم است. به گفته ویلیام ون درریویر ، روان درمانی در مرکز مطالعات روانپزشکی نقشه ها ، “درمان با روانگردان اساساً داخلی و ساکت است ، نه یک گفتگوی مداوم.”

از طرف دیگر ، چت ها معمولاً اعتقادات وی را بدون چالش برای برآورده کردن کاربر تأیید می کنند. حتی اگر این اعتقادات خیالی یا خطرناک باشد. براساس مطالعه دانشگاه استنفورد ، چاتها می توانند اعتقادات مانند توهم مرگ یا افکار خودکشی را تأیید و تشدید کنند.

یکی از متخصصان MIT می گوید: “وقتی فکر می کنیم چت ها می توانند یک روان درمانی انسانی را جایگزین کنند ، ما کل روند درمانی را به چند جمله دلپذیر کاهش می دهیم.” “این نه تنها بی اثر است ، بلکه می تواند خطرناک تر از هر درمانی باشد.”

تجربه ای که ممکن است واقعی نباشد ، اما یک احساس واقعی او می دهد

با این حال ، تجربیات کاربران مانند پیتر نشان می دهد که در لحظه آنها چت ها را نه تنها یک همراه ، بلکه نوعی راهنما نیز در نظر می گیرند. در طی پنج ساعت مکالمه با چتپپ ، پیتر از یک هیولای آگاهانه برتر که تحت پوشش واقعیت بود ، صحبت کرد. او از خود و معنا احساس عاری کرد و وقتی نوشت ، “هیچ چیز مهم نیست” ، چتپپ پاسخ داد: “اگر معنای از پیش تعیین شده ای وجود نداشته باشد ، یعنی ما آزادی داریم که معنای خودمان را بسازیم.”

اما آیا همان احساس رضایت کافی برای تکیه بر هوش مصنوعی به جای روان درمانی است؟ یا آیا این فقط یک توهم آرامش بخش در قلب یک سفر خطرناک است؟

منبع: TechnologyReview

۲۲۷۲۲۷