به گزارش خبرگزاری IMNA ، ارتباطات مؤثر ، هم در زمینه زندگی زناشویی و چه در تعامل والدین با کودکان ، پایه ای برای سلامت روان و ثبات اجتماعی است. سالها ، تحقیقات در زمینه روانشناسی مثبت ، علوم شناختی و روابط بین قاره ای نشان داده است که کیفیت یک رابطه نه در اندازه وقایع بلکه در ظرافت رفتارهای روزمره شکل می گیرد. رفتارهایی مانند گوش دادن فعال ، ابراز قدردانی یا زمان هدفمند نقش اساسی در ایجاد احساس امنیت ، اعتماد و صمیمیت دارند.
در روابط زناشویی ، ایجاد یک فضای عاطفی ایمن نیاز به مهارت هایی دارد که آموخته شود. مهارت هایی مانند خود بیان محترمانه ، استفاده از “من” به جای سرزنش و توانایی حل روش مشارکتی از جمله مؤلفه هایی است که اصول اولیه یک رابطه سالم را تقویت می کند. این توانایی ها برخلاف اعتقادات عمومی ، ذاتی نیستند و از مسیر آموزش و آموزش قابل دسترسی هستند.
از طرف دیگر ، کودکان با چالش هایی مانند ضعف در توجه ، تمرکز و حافظه روبرو هستند که به جای اینکه به سطح هوش مربوط شود ، به ساختار مهارت های شناختی و شرایط روانی اجتماعی آنها بستگی دارد. غفلت از این موضوعات در سنین پایین می تواند منجر به نارسایی تحصیلی ، شکل گیری الگوهای شخصیتی آسیب زا و احساس عدم موفقیت در سالهای بعد شود. در مقابل ، مداخلات علمی و طراحی تمرینات هدفمند ، به ویژه از طریق بازی های شناختی ، می تواند بستر خوبی برای تقویت عملکرد ذهنی کودک و رشد ذهنی باشد. آنچه مهم است ، ادامه رفتارهای کوچک اما آگاهانه است که نتایج عمیق تر و ماندگارتر در طولانی مدت از هر راه حل وحشیانه و زودگذر می کند.
مریم ماهار النقش ، روانشناس ، روانشناس و مشاور مدرسه در اصفهان در مصاحبه ای با گزارشگر IMNA ، زوجین می توانند با چند قدم ساده اما کلیدی رابطه گرمتر و عمیق تری برقرار کنند ، یکی از آنها واقعاً وقتی همسرتان صحبت می کند گوش می دهد. آماده نشوید یا در ذهن خود مراقب باشید. نگاه کردن به چشم و تمرکز کامل ، فضای امن برای صحبت کردن ایجاد می کند.
وی گفت: “یکی از مهمترین تکنیک های مکالمات زوجین استفاده از جملات من به جای تعویض سرزنش است.” به جای گفتن “شما همیشه دیر هستید” ، “وقتی تنها هستم احساس ناراحتی می کنم.” این عبارت حالت دفاعی را از طرف دیگر کاهش می دهد.
روانشناس یادآوری می کند: با تشکر و قدردانی روزانه ، حتی برای چیزهای ساده ، تأثیر قابل توجهی در تقویت یک احساس ارزشمند دارد. عباراتی مانند “با تشکر از شما برای تهیه چای” یا “با تشکر از شستن ظروف” ، در ظاهر کوچک ، اما در عمل بسیار بزرگ است.
وی گفت: “کنار هم بودن نیز عامل مهمی در تعمیق روابط است.” حتی یک شب بدون تلفن همراه و تلویزیون ، مکالمه یا یک پیاده روی ساده می تواند بسیار مؤثر باشد. همچنین ، طنز و خنده مشترک بهترین دارو برای کاهش استرس است.
این متخصص ادامه داد: “احترام به اختلافات و فضای شخصی کلید سلامت عاطفی در هر رابطه است.” شما باید به احساسات احترام بگذارید ، خواه خوشبختی ، عصبانیت و یا نگرانی.
وی گفت: “توانایی عذرخواهی و بخشش باید در زوج تقویت شود.” ناراحتی و نفرت مانند سمی است که به آرامی رابطه را پوشیده است.
وی گفت: “این زوج باید مشکلات را حل کنند ، نه به دنبال مقصر بودن.” وقتی آنها به دنبال راه حل هستند ، نتیجه کاملاً متفاوت خواهد بود.
وی گفت: یکی دیگر از پایه های یک رابطه سالم ، بیان واضح احساسات و نیازها است. هیچ کس مراقب نیست ؛ بهتر است صادق باشید اما به خواسته ها احترام بگذارید.
در پایان این بخش ، متخصص دو کتاب را برای خواندن بیشتر پیشنهاد کرد: کتاب انتقال از تنگنا و هوش هیجانی بین ستاره ای.
“یکی از مهمترین مشکلات کودکان و نوجوانان ، ضعف توجه ، تمرکز ، یادگیری و حافظه است ؛ به شکلی کلی تر ، عدم توانایی در مهارت های شناختی مطرح می شود.
وی گفت: “این مسائل فراتر از یک درس ساده است و می تواند بر زندگی کل کودک ، از روابط اجتماعی گرفته تا سلامت روانی تأثیر بگذارد.”
یک روانشناس آموزشی گفت: “تشخیص زودهنگام این مشکلات بسیار مهم است.” کودکی را تصور کنید که علی رغم هوش بالا ، روی کلاس متمرکز نیست و نمی تواند اطلاعات را به درستی به خاطر بسپارد. اگر این اختلالات به موقع مشخص نشوند ، می توانند باعث نارسایی تحصیلی ، کاهش اعتماد به نفس و معاشرت شوند.
وی تأکید کرد: به نظر می رسد که ما قبل از ساختن یک ساختمان بزرگ ، یک پایه سست را چسباند.
ماه النقشش گفت: “کمک این کودکان به یک فرایند جامع و علمی نیاز دارد که با شناسایی دقیق شروع می شود.” اول ، مصاحبه های بالینی با والدین و فرزندان باید در یک فضای آرام و صمیمی انجام شود تا زندگی کودک را از ابعاد مختلف بررسی کند.
وی ادامه داد: پس از آن ، از تست های شناختی تخصصی و استاندارد برای اندازه گیری توانایی هایی مانند حافظه ، توجه ، حل مسئله و غیره استفاده می شود. این ارزیابی ها مانند نقشه راه برای طراحی درمانی است.
روانشناس آموزشی تأکید کرد: “رابطه کودک با والدین ، تعامل او ، وضعیت عاطفی و خصوصیات شخصیتی همه باید در این ارزیابی مورد توجه قرار گیرد. پایان این روند توسط یک برنامه مداخله شخصی برای کودک تهیه شده است.”
ماهار النقش افزود: “کتاب های عالی برای والدین و مربیان وجود دارد که تمایل دارند به توانایی های شناختی فرزندشان در خانه کمک کنند.” مانند بازی های آموزشی برای تقویت هوش شناختی و بازی های آموزشی برای تقویت حواس پنج.
وی گفت: “این کتاب ها با ارائه فعالیت ها و بازی های جذاب ، به والدین کمک می کنند تا مهارت های مغز خود را در یک محیط سرگرم کننده به روز کنند.”
روانشناس آموزشی گفت: “یكی از تمرینات ساده و مؤثر برای جلب توجه پایدار ، شناسایی تفاوت ها است.” فقط دو تصویر تقریباً مشابه را با چند تفاوت جزئی آماده کنید. کودک باید با دقت به هر دو تصویر نگاه کند و تفاوت هایی پیدا کند.
“ابتدا زمان بازی (به عنوان مثال 5 دقیقه) را در نظر بگیرید و تعداد اختلافات یا تعداد اختلافات را با پیشرفت کودک افزایش دهید.”
وی ادامه داد: این نکات برای اثربخشی بهتر تمرین مفید است:
- صبور باشید و بگذارید کودک با سرعت خود کار کند.
- هر پیشرفت را تشویق کنید ، حتی اگر کودک به کمک نیاز داشته باشد.
- بگذارید بازی سرگرم کننده باشد ، نه یک کار سخت.
- برای حفظ انگیزه کودک از انواع تصاویر استفاده کنید.
در دنیای امروز ، جایی که استرس روانی ، تحولات اجتماعی و پیچیدگی روابط انسانی بیش از هر زمان دیگری است ، نیاز به یادگیری ارتباطات و مهارت های شناختی یک انتخاب نیست بلکه یک نیاز اساسی است. زوج هایی که رابطه خود را بر اساس آگاهی ، احترام متقابل و گفتگو برقرار می کنند ، نه تنها از بحران های عاطفی مصون هستند بلکه فرزندانشان در یک محیط ایمن تر ، پایدارتر و سالم رشد می کنند.
مطالعات گسترده نشان می دهد که مهارت هایی مانند گوش دادن فعال ، بیان احساسات بدون قضاوت ، همدلی ، پذیرش اختلافات و حل مسئله ابزارهای تا حدی عملی برای تقویت روابط هستند. این رفتارها ذاتی یا غریزه نیستند ، اما در طول دوره آموزش ، آموزش و بازخورد با گذشت زمان درونی می شوند.
در زمینه آموزش کودک ، توانایی های ذاتی کودک فقط می تواند تکیه کند. ضعف در تمرکز ، حافظه یا توجه ، در صورت باقی ماندن بدون مداخله علمی ، عواقب جدی برای آموزش ، عزت نفس و حتی سلامت روان دارد. اما والدینی که اهمیت مهارتهای شناختی ، بازی های هدفمند و تمرینات سازنده در محیط خانه را درک می کنند ، آینده ای روشن تر را برای فرزند خود ایجاد می کنند ، خواه در تعامل با همسران و در رابطه با کودکان ، ایجاد تغییر پایدار در زمینه صبر ، آگاهی و پذیرش. هیچ فرمول طلایی وجود ندارد ، اما مراحل کوچک هم مسیر روابط را روشن تر می کند و هم اعتماد به قلب خانواده ها.
