کوروش اتماد ، رئیس مرکز مدیریت شبکه بهداشت وزارت بهداشت ، گفت: “توانبخشی تعاریف متفاوتی دارد ، اما متداول ترین مجموعه مجموعه ای از فرآیندها و اقدامات است که با هدف توانمندسازی جمعیت و توانمندسازی جمعیت انجام می شود.”
وی تأکید کرد که توانبخشی دارای ابعاد جسمی ، روانی ، اجتماعی ، اقتصادی و معنوی است و تأکید می کند: این ابعاد از نزدیک با یکدیگر ارتباط دارند و به طور کلی ، یک مفهوم جامع توانبخشی را تشکیل می دهند.
Etemad خاطرنشان کرد: بخش مهمی از این توانبخشی ، که مسئولیت وزارت بهداشت و آموزش پزشکی است ، شامل توانبخشی جسمی و روحی است.
رئیس مرکز مدیریت شبکه در زمینه توانبخشی فیزیکی توضیح داد: “این بخش شامل اقدامات پشتیبانی ارائه شده برای افراد پستاندار است تا آنها بتوانند دوباره به عنوان افراد تولیدی در جامعه کار کنند.”
به گفته وی ، هدف اصلی آن به حداکثر رساندن عملکرد فردی ، ارتقاء مشارکت اجتماعی ، کاهش محدودیت ها و ارائه خدماتی مانند فیزیوتراپی ، کاردرمانی ، اندامهای مصنوعی و سایر امکانات مرتبط است.
Etemad همچنین به اهمیت توانبخشی روانشناختی اشاره کرد: در این زمینه ، پس از ضربات روانی ناشی از مرگ بستگان یا شوک این حادثه ، پشتیبانی روانشناختی ارائه می شود و این حمایت ها نه تنها برای مجروحان بلکه برای امدادگران و مقامات نیز انجام می شود.
Etemad در ادامه برنامه هایی را برای بهبودی پس از جنگ پیشنهاد داد و گفت: در سلامت روان و پشتیبانی اجتماعی ، غربالگری و مشاوره روانشناسی شخصی برای بازماندگان ، صدمات ، سربازان ، کودکان و به ویژه گروه های آسیب پذیر در دستور کار قرار دارند. همچنین ، تقویت مراکز بهداشت روان در مناطق آسیب دیده ، آموزش کارکنان درمان برای شناسایی صدمات روانی و اجرای برنامه های بازگشت به جامعه در میان مدت و طولانی مدت اقدامات مهمی در این مرحله است.
وی همچنین در مورد بازسازی زیرساخت های بحرانی گفت: تسریع در ترمیم و ترمیم بیمارستان ها و مراکز بهداشتی ، مناطق تمیز کردن بقایای ، بازسازی محیط زندگی ، جذب جوامع محلی و عمومی برای تسریع در بازگشت به جامعه و همچنین اولویت بندی بازسازی مناطق کمبود یا در معرض. بازگشت سریعتر به روال عادی در جامعه ، از جمله آموزش ، بازسازی مدارس ، منابع آموزشی و خدمات دولتی ، همراه با شفاف سازی اقدامات ، نقش مهمی در به دست آوردن اعتماد عمومی خواهد داشت.
رئیس مرکز مدیریت شبکه بر لزوم آمادگی عمومی تأکید کرد اگر احتمالاً جنگ دوباره آغاز شود و گفت: “در این راستا ، آمادگی فردی و خانوادگی از اهمیت زیادی برخوردار است.” آموزش های اساسی مانند کمک های اولیه ، آتش سوزی ، خفگی ، خونریزی ، پناهندگی مناسب در هنگام انفجار یا اعتصاب هوا و شناسایی علائم حملات شیمیایی یا بیولوژیکی باید در اولویت قرار گیرد. کیسه های اضطراری شامل موارد ضروری به مدت سه تا پنج روز مانند مواد غذایی کنسرو شده ، آب ، دارو ، لامپ ، باتری ، رادیو ، اسناد شناسایی و تجهیزات بهداشتی است.
وی افزود: “در سطح خانواده ، تعیین موقعیت اعضای خانواده در صورت جدایی ، آموزش کودکان برای حفظ آرامش ، نوشتن تماس های لازم و به یاد آوردن آنها اقدامات اساسی است.” در سطح اجتماعی ، ایجاد شبکه های ارتباطی محلی ، آشنایی با مکان های امن و مراکز پزشکی ، مشارکت در مانورهای شهری ، آموزش عمومی از طریق رسانه ها ، مدارس ، مساجد و افزایش همبستگی اجتماعی از جمله اقدامات پیشنهادی است.
اعتماد با تأکید بر اهمیت آمادگی ذهنی در بحران ، گفت: تکنیک های تنفس عمیق ، حمایت از اعضای خانواده ، به ویژه کودکان و گروه های آسیب پذیر ، حفظ امید و انگیزه ، جلوگیری از ترس و شایعه و همچنین رفتارهای مبتنی بر اجتماعی ، از جمله اجتماعی و آرامش.
پایان پیام/
