به گفته خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تاسنیم ، جلسه ویژه “اطلاعات مصنوعی در بهداشت” در سالن نمایشگاه IHIR معاون معاون رئیس جمهور علوم و فناوری و در حاشیه نمایشگاه بین المللی ایران برگزار شد.
در این نشست ، دکتر نوشین پورابی ، عضو هیئت مدیره و رئیس کمیته علمی انجمن متخصصان تجهیزات پزشکی ، دکتر وهاب دهلی ، عضو دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه ، دکتر محمد مهدی زهدی ، رئیس انجمن ملی اطلاعات مصنوعی ایران ایران ، و دکتر ماها بمان.
در سخنرانی خود ، “هوش مصنوعی در تشخیص تشخیصی” ، دکتر Wahab Dehlaghi با اشاره به سالهای ابتدایی فعالیت خود در مهندسی پزشکی ، گفت: در سال 1998 ، هنگامی که من وارد دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به عنوان فارغ التحصیل دانشگاه فناوری شریف شدم ، بسیاری هنوز با مهندسی پزشکی آشنا نبودند. حتی دستیار آموزشی دانشگاه در پاسخ به معرفی من به عنوان مهندس پزشکی ، با یک لهجه شیرین کرمانشاهی ، پرسید: “مهندسی پزشکی چیست و چه کاری انجام می دهد؟
وی افزود: اگر امروز ابزارها و فناوری را از روند تشخیص و درمان حذف کنیم ، پزشک به تنهایی نمی تواند به طور مؤثر عمل کند. ” از طرف دیگر ، ابزار به خودی خود کار نمی کند. بنابراین ، مهندسی پزشکی نقش واسطه ای دارد که باید ابزارهای متناسب با هر تخصص پزشکی را طراحی و ارائه دهد.
دهلیقی گفت: “رهبر هوش مصنوعی در زمینه بهداشت” گفت: افزایش حجم اطلاعات ، بارهای زیاد و نیاز به دقت بیشتر در خدمات درمانی باعث شده است که استفاده از فناوری های جدید ، به ویژه هوش مصنوعی ، یک ضرورت غیرقابل انکار باشد.
وی با انتقاد از برخی از پروژه های اطلاعاتی مصنوعی که بدون درک بالینی طراحی شده اند ، گفت: “نمونه ای از این پروژه ها در وزارت علوم از نزدیک با یک بیماری چشمی همراه بود و مقاله در ژورنال با فاکتور فوق منتشر شد ، اما وقتی به دستورالعمل های تشخیصی وزارت بهداشت می روید ، فقط 40 ٪ می بینید.
عضو دانشکده دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه گفت: “در سال 1977 ، برای اولین بار در وزارت بهداشت ، ما دکترای هوش مصنوعی را در دانشگاه علوم پزشکی ایران با همکاری دانشگاه فناوری شریف تهیه کردیم. این برنامه تنها زمانی موفق می شود که وزارت علوم و وزارت بهداشت هر دو به طور عملی کار کنند.
وی گفت: “مهندسی پزشکی باید مسئول توسعه و کاربرد هوش مصنوعی در سیستم بهداشتی باشد ، زیرا می تواند بین مهندسی و تخصص های پزشکی ارتباط برقرار کند و می تواند ابزارهای لازم را مطابق با نیازهای بالینی طراحی کند.”
وی گفت: خوشبختانه ، دانشگاه علوم پزشکی ایران به کار خود رسیده است و اولین دکترای اطلاعات مصنوعی در سال 1398 آغاز شد. همان دانشگاهی که در سال 1998 وارد شدم و سپس مهندسی پزشکی برای بسیاری هنوز ناشناخته بود.
وی افزود: “هفته گذشته ، ما همچنین با همکاری دانشگاه رازی و متخصصان بالینی آن ، دکترای” روباتیک در پزشکی “را در همان دانشگاه مستقر کردیم. اکنون ، پس از دانشگاه علوم پزشکی تهران ، ما دومین دانشگاه بزرگ کشور هستیم که در زمینه رباتیک های پزشکی در وزارت بهداشت پیگیری می کنیم.
دهلی ادامه داد: “اگر می خواهیم در کشور موفق شویم ، باید بتوانیم ارتباط موثر و سازنده ای بین گروه های مختلف برقرار کنیم.” طراحی ابزارهای هوش مصنوعی بدون نظر متخصصان بالینی بدون رعایت نظارتی مناسب ، بدون نظر متخصصان بالینی کار نمی کند.
وی گفت: “اگر علائم یک بیماری ساده مانند سرماخوردگی را به یک سیستم هوش مصنوعی ارائه دهیم ، ممکن است خروجی این سیستم صرفاً یک دارو باشد ، اما تفاوت های بالینی در کودکان و بزرگسالان نیاز به این دارد که تصمیم گیری فقط بر اساس داده های سطحی نیست.” در اینجا است که ورود دیدگاههای تخصصی بالینی به طراحی الگوریتم ها ضروری است.
دهلی با تأکید بر اهمیت آموزش هدفمند در زمینه پزشکی ، گفت: “پزشک تازه کار متخصص نیست ؛ به طور طبیعی ، تولید یک رادیولوژیست جوان با کسی که 20 سال سن دارد متفاوت خواهد بود.
وی افزود: در مناطقی مانند آنژیوگرافی ، تشخیص دقیق گرفتگی شریانی نیز مهم است. برخی از پلاک ها به دلیل محدودیت مشاهده زاویه و دو تصویر دو بعدی ممکن است از نظر پزشک پنهان شوند. اما اگر الگوریتم های هوش مصنوعی بر اساس تجربیات متخصصان باتجربه آموزش داده شوند ، می توانند دقت تشخیص را به عنوان یک ابزار پشتیبان افزایش دهند.
دهلی همچنین به کاربردهای هوش مصنوعی در مناطق محروم اشاره کرد و گفت: در برخی از روستاها و مناطق دور افتاده ، ممکن است یک متخصص زنان وجود نداشته باشد. اگر یک سیستم هوش مصنوعی بتواند تصاویر سونوگرافی را تجزیه و تحلیل کرده و ناهنجاری های اولیه جنین را تشخیص دهد ، می توان از آن برای غربالگری اولیه استفاده کرد. این امر باعث تشخیص زودرس بیماریها و در نتیجه درمان مؤثرتر خواهد شد.
وی گفت: “من امیدوارم که با گسترش این همکاری ها بین کارشناسان فنی ، پزشکان بالینی و سیاست گذاران بهداشت ، ما بتوانیم از طریق ابزارهای هوشمند ، بهره وری و کیفیت خدمات درمانی را افزایش دهیم.”
پایان پیام/
