تاریخچه جراحی های زیبایی/ استفاده از پوست پیشانی برای ترمیم برش بینی در مجازات ها/ چه زمانی اولین جراحی زیبایی در تاریخ بود؟
الهه ja'farzadeh: جراحی پلاستیک بیش از دو هزار سال پیش شروع شد در هندوستان باستان ، حدود 5 سال قبل از میلاد ، سوسروتا ، یک پزشک برجسته ، در متون خود (سوشوتا) تکنیک های توصیف شده برای بازسازی بینی و گوش. او از پوست پیشانی برای ترمیم بینی هایی که در مجازات ها یا درگیری ها بریده شده بود ، استفاده کرد. روشی که به عنوان “فلپ هندی” شناخته می شود قرن ها استفاده شد. این تکنیک شامل برش پوست ، چرخاندن آن به محل آسیب دیده و بخیه بود که نشانگر درک اولیه پیوند بافت بود.
در مصر باستان نیز شواهدی از ترمیم شکستگی صورت با مواد طبیعی مانند چوب و رزین است. در اتاقدر قرن اول ، جراحان راه هایی برای بستن زخم ها با پوست مجاور ثبت کردند. این اقدامات اولیه ، اگرچه فاقد مدرن و بیهوشی است ، پایه های جراحی بازسازی را پایه گذاری کرده و تلاش انسان برای غلبه بر نقص های جسمی را منعکس می کند.
قرون وسطی و رنسانس – پیشرفت در سایه محدودیت ها
در قرون وسطی ، محدودیت های مذهبی و عدم دانش آناتومی باعث کاهش جراحی پلاستیک شد. این کلیسا کالبد شکافی را ممنوع کرده بود و جراحی اغلب به عنوان پست در نظر گرفته می شد.
با این حال ، در خاورمیانه ، جراحانی مانند ابن سینا در کتاب “قانون” به روشهای ترمیمی اشاره می کردند ، اگرچه تمرکز اصلی به جای بازسازی ، بر بهبود زخم بود.
در رنسانس ، با احیای علم و هنر ، Taliacotzi ، جراح ایتالیایی ، در قرن شانزدهم قدم های مهمی برداشته و تکنیکی را برای بازسازی بینی با پوست بازو ، معروف به “فلپ ایتالیایی” ایجاد کرد و از ابزارهای ساده ای مانند چاقو و نخ استفاده کرد. این روش برای بیمارانی که به دلیل سیفلیس یا دوئل خود بینی خود را از دست داده بودند ، طراحی شده است.
جراحی پلاستیک: پیوند از بینی به بینی ، قرن 5
منبع عکس: WellcomeCollection
با این حال ، عدم بیهوشی و ضد عفونی باعث شدید و آلوده بیماران شد و بسیاری از این روشها شکست خوردند. تلاش های وی ، گرچه ناقص بود ، اما توجه اروپا را به پتانسیل جراحی ترمیمی جلب کرد.
راهنمای جراحی – Taliacotzi Gaspeare
منبع عکس: ویکی مدیا
جنگ جهانی اول – تولد جراحی پلاستیک مدرن
جنگ جهانی اول (1-5) نقطه عطفی در تاریخ جراحی پلاستیک بود. سربازان با جراحات بی سابقه ای مانند سوختگی شیمیایی ، شکستگی فک و بریدگی صورت از جبهه ها بازگشتند. جراح انگلیس هارولد گلیس تکنیک های جدیدی را در بیمارستان Quiz Cambridge در Sidham اختراع کرد. او از فلپ های پوستی – منبع خونی که به محل آسیب منتقل شده بود – و پیوند استخوان برای بازسازی چهره ها استفاده کرد.
دکتر هارولد گیلیز به همراه همسرش مرجوری در سال 2 – منبع عکس: گتی تصاویر
گیلیس با همکاری دندانپزشکان و هنرمندان ، پروتزها را برای پوشاندن نقص و بیشتر از آن ایجاد کرد 1000 سرباز تحت درمان وی همچنین یک واحد تخصصی جراحی پلاستیک را تأسیس کرد که بعداً به الگویی برای سایر بیمارستان ها تبدیل شد.
در فرانسه ، هیپوکولیت مورستین نیز چهره های مخرب را بازسازی کرد و تکنیک های آن را در یک کتاب ثبت کرد. این تلاش ها ، با بیهوشی اولیه (اتر) و ضد عفونی کننده های اولیه (اسید کربولیک) ، جراحی پلاستیک را از یک هنر پراکنده به یک رشته علمی و سازمان یافته تبدیل کردند و استانداردهایی را برای آموزش جراحان ایجاد کردند.
FACES TRACK در جنگ – Sailor Walter Yao ؛ از هارولد گلیس و بازسازی صورت.
تصویر در سمت چپ مربوط به بهبودی بیمار بعد از عمل است.
منبع عکس: آلامی
طلوع جراحی زیبایی ؛ از مرمت تا تغییر ظاهر
جراحی زیبایی ، که با هدف تغییر ظاهر بدون ضرورت پزشکی ، در قرن انجام می شود بیست ظهور کرد
اولین جراحی زیبایی ثبت شده در تاریخ مدرن در شیکاگو ، ایالات متحده. چارلز میلر ، بیماری شکل بینی وی توسط جراحان آمریکایی با تکنیک های ابتدایی و بدون بیهوشی عمومی از جراحی زیبایی بینی ناراضی بود و هدف آن صرفاً بهبود یافته است.
پس از آن ، اعمال مانند تصحیح گوش های برجسته این گزارش در اروپا (اواخر قرن 5) گزارش شده است ، اما بدون مستندات کافی ، اقدام میلر نقطه شروع رسمی این شعبه است. این عمل جراحی که با غضروف و برش پوست انجام شد ، حاکی از تغییر پارادایم از ترمیم زیبا و راه توسعه صنعت است.
قرن بیستم – شکوفایی صنعت زیبایی ؛ از لیپوساکشن گرفته تا پرکننده و بوتاکس
بعد از جنگ جهانی دوم ، جراحی پلاستیک منجر به زیبایی شد. در دهه 1980 ، جراحان شروع به انجام عملیات برای غیرنظامیان کردند ، اما جهش بزرگ در دهه 1980 رخ داد. در سال 4 ، جراحان آمریکایی توماس کرونین و فرانک گراور اولین کاشت سیلیکون قفسه سینه را برای یک تیم فرانک ایجاد کردند ، بیماری که پس از ماستکتومی خواستار بازسازی شد. این نوآوری باعث افزایش تقاضا برای جراحی زیبایی و در دهه ها تکنیک هایی مانند بالابر (1 توسط جراح سوئدی Tord Skoog) ، مدینه (1 توسط جراح فرانسوی ایو-گارارد ایلوز) و جراحی پیشرفته محبوب شد.
در اواخر قرن بیستم ، انجمن های حرفه ای مانند انجمن جراحان پلاستیک آمریکا (ASPS ، تأسیس 1) تشکیل شدند و استانداردهایی برای آموزش و ایمنی تنظیم کردند.
در دهه 1980 ، کارهایی مانند پاتوکس وت پرکننده آنها همچنین محبوبیت و جراحی زیبایی را از نخبگان به عموم مردم بدست آوردند.
در سال 2 ، جراحی پلاستیک با فناوری هایی مانند چاپ سه بعدی ، لیزر و روباتیک به اوج خود رسیده است. البته ، چاپ سه بعدی سالها توانسته است پروتزهای سفارشی و بازسازی استخوان بسازد. به عنوان مثال ، حدود 5 سال پیش جمجمه با یک چاپگر سه بعدی برای بیماری در هلند بازسازی شد.
امروزه ، فرهنگ مصرف گرایی و رسانه ها همچنین با ترویج استانداردهای زیبایی – مانند ظهور هالیوود و مدل ها – این صنعت را به بازار چند میلیارد دلاری تبدیل کرده است.
یک زن 5 ساله در هلند اولین کسی بود که مجهز به جمجمه پلاستیکی چاپی سه بعدی بود.
این عمل جراحی 4 ساعت به طول انجامید ، اما موفقیت آمیز بود.
این زن یک بیماری پزشکی داشت که جمجمه او را غلیظ کرد و مغز او را تحت فشار قرار داد.
منبع عکس: UMC Utrecht
منابع: Plasticsurgery ، NCBI ، Bapras ، Academic.OUP
۴۷۲۳۲
منبع:خبرآنلاین
