Marzieh Vahid Dastjerdi ، رئیس آکادمی علوم پزشکی ، درباره بحران جمعیت که بزرگترین مشکل در کشور است گفت. میزان باروری کلی در ایران کمتر از 5 سال از سطح جایگزینی است. سطح جایگزینی به معنای تولد 1.5 کودک در هر زن باروری است ، در حالی که میزان باروری فعلی در کشور کمتر از 0.5 است.
وی افزود: “این وضعیت با آینده جمعیت کشور روبرو خواهد شد و با چالشی به نام پیری جمعیت ، تخمین می زند که تا سال 2 ، بیش از 5 ٪ از جمعیت این کشور سالمندان را تشکیل می دهند و ایران به بزرگترین کشور منطقه تبدیل می شود.”
وهید داستجردی اذعان کرد: حرکت به سمت پیری به معنای از دست دادن بخش مهمی از نیروی جوان ، پویا و فعال کشور است که می تواند در زمینه های مختلف ، به ویژه اقتصاد نقش داشته باشد. همچنین ، هزینه های پیری ، از جمله مراقبت های بهداشتی و ناکارآمدی سیستم های تأمین اجتماعی سنتی ، بار سنگینی را بر دولت خواهد گذاشت.
وی افزود: “برای مقابله با این بحران ، برای جوان سازی جمعیت و افزایش میزان تولد باید سیاست های مؤثر اتخاذ شود.” موضوع فرزندآوری یک مسئله چند منظوره است که جنبه های اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی زیادی دارد و باید با نگاهی جامع مورد توجه قرار گیرد.
رئیس بخش بهداشت زنان آکادمی علوم پزشکی تأکید کرد که بهبود اوضاع اقتصادی و ارائه حمایت دولت از ازدواج و فرزندآوری ، به ویژه برای گروه های کم درآمد ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. قانون حمایت از خانواده و جوانان جمعیت می توانند بستر این پشتیبانی را فراهم کنند ، مشروط بر اینکه کاملاً و به طور مؤثر اجرا شود.
مشوق های جمعیتی در قانون حمایت از خانواده را در اولویت قرار دهید
وهید داستجردی گفت: در قانون حمایت از خانواده و جوانان جمعیت ، مشوق های مالی و اقتصادی قابل توجهی برای ازدواج و فرزندآوری وجود دارد. با این حال ، برای بیشترین اثربخشی این مشوق ها ، لازم است یک بررسی و اولویت بندی دقیق تر انجام شود.
وی گفت: طبق این دیدگاه ، باید مورد بررسی قرار گیرد که کدام مواد حقوقی بیشترین تأثیر و پذیرش را در بین مردم برای اولویت بندی اجرای خود دارند. همچنین ، به روزرسانی و بهینه سازی این مواد می تواند اثربخشی سیاست های جمعیتی را افزایش دهد.
رئیس بخش بهداشت زنان از آکادمی علمی پزشکی پزشکی گفت: “تقویت رویکرد فرهنگی در بین نسل جوان یکی از مهمترین محورها در مسیر رشد جمعیت و همچنین ترویج ارزشهای مربوط به شکل گیری خانواده ، ازدواج و فرزندآوری ، نیاز به کار فرهنگی ، نقش فرهنگ در ایجاد امید برای آینده ، تضمین کیفیت زندگی و کاهش کیفیت زندگی است.”
Vahid Dastjerdi خاطرنشان کرد: موانع موجود برای ازدواج و فرزندآوری نیز باید برداشته شود. تسهیل قوانین مربوط به ازدواج ، آموزش ، اشتغال و فرزندآوری اقدامات اساسی است. در همین راستا ، قوانین فعلی مانند قانون کار نیز باید به گونه ای اصلاح شود که همزمان با مکانیسم حمایت از خانواده ، از اشتغال زن و مرد حمایت کند.
رئیس بخش بهداشت زنان آکادمی علوم پزشکی به تجربیات موفق سایر کشورها در زمینه فرزندآوری اشاره کرد و گفت: “این تجربیات نشان می دهد که تدوین قوانین انعطاف پذیر ، حمایت اقتصادی هدفمند و زمینه های فرهنگی ستون اصلی موفقیت در سیاست های رشد جمعیت بوده است.” استفاده از این تجربیات می تواند راه را برای کشور هموار کند.
توسعه سیاست های جمعیتی متناسب با نیازهای گروه های مختلف جامعه
وحید داستجردی گفت: “یكی از علائم جدی در سیاست های جمعیتی كشور ، افزایش تعداد مردان و زنان مجرد با آموزش عالی است.” این نشان می دهد که قوانین مربوط به آموزش و پرورش باید با ازدواج و فرزندآوری هماهنگ شوند.
وی هشدار داد که تأخیر در ازدواج ، به ویژه در بین زنان تحصیل کرده ، می تواند منجر به از بین رفتن سالهای طلایی باروری شود. به عنوان مثال ، یک زن با دکترا در چهل سالگی ممکن است دیگر نتواند فرزند داشته باشد ، حتی اگر ازدواج کند. این وضعیت لزوم تجدید نظر در سیاست های آموزشی و اجتماعی را برای تسهیل ازدواج و فرزندآوری برجسته می کند.
از طرف دیگر ، برای تأثیر واقعی سیاست های جمعیتی ، اختلافات فرهنگی ، اقتصادی و اجتماعی بین اقشار مختلف ، قومیت ها و مناطق کشور باید به رسمیت شناخته شود. برنامه ریزی باید متناسب با نیازها و شرایط خاص هر گروه تنظیم شود.
رئیس بخش بهداشت زنان آکادمی علوم پزشکی افزود: “به عنوان مثال ، زنان شاغل به پشتیبانی ویژه ای از جمله مرخصی زایمان کافی و مراکز مراقبت از کودک نیاز دارند.” در بسیاری از کشورها ، مرخصی والدین نیز در سن 6 سالگی پیش بینی شده است. در مقابل ، زنان خانه دار همچنین باید مشوق های مؤثر مانند توسعه بیمه زنان مبتنی بر خانه در سطح ملی (و نه صرفاً در مناطق روستایی یا عشایری) را فراهم کنند.
وی ادامه داد: در زمینه دانش آموزان باید در طول آموزش به ازدواج توجه ویژه ای شود. بسیاری از ازدواج های موفق در این دوره تشکیل می شوند. بنابراین ، توسعه خوابگاههای متاهل ، تأمین وام مسکن به دانشجویان متاهل و حمایت از رفاه می تواند نقش مهمی در ارتقاء ازدواج به موقع داشته باشد.
Vahid Dastjerdi خاطرنشان کرد: به طور کلی ، سیاست جمعیت باید براساس یک رویکرد جامع و گروهی باشد. به طوری که نیازهای هر قشر و هر منطقه به طور خاص دیده می شود و برنامه ریزی با اولویت بندی دقیق همراه است.
