یک اختلال تغذیه ای وحشتناک/ مردم از ابراز مشکل خود شرمنده هستند

نادیا زاکالواندپاسخ: پیکا (اوراسیایی) نام پرنده ای است که به دلیل خوردن هر چیز غیرمعمول شناخته شده است ، و بنابراین اختلال تغذیه ای افرادی که مجبور و تحت کنترل چیزهایی هستند که خوراکی نیستند و مغذی نیستند.

این نوع اختلال ممکن است در هر فرد و سن رخ دهد ، اما سه گروه از کودکان خردسال (به ویژه در زیر 5 سال) ، زنان باردار و افراد دارای مشکلات روانی یا عصبی مانند اوتیسم ، عقب ماندگی ذهنی و اسکیزوفرنی ، بیشتر احتمال ابتلا به این بیماری را دارند.

به گفته پزشکان ، این اختلال نسبتاً شایع است ، اما در کودکانی که غالباً اشیاء مختلفی را در دهان خود قرار می دهند ، بخشی از رشد طبیعی آنها هستند که معمولاً به طور خودجوش از بین می روند.

خطر اختلال پیکا

این اختلال تغذیه ای بی ضرر به نظر می رسد ، اما اگر فرد ماده سمی یا خطرناک را خراب کند ، اوضاع پیچیده می شود. همچنین ، برخی از افرادی که تمایل به خوردن اشیاء سخت دارند ممکن است به دندان های آنها آسیب برساند.

علاوه بر این ، افرادی که بدون خوردن غذا می خورند به بدن آنها آسیب می رسانند و ممکن است بیماری های دیگری مانند کم خونی ، عفونت انگلی ، یبوست شدید ، خوردن الکترولیت ، ضربان قلب نامنظم ، مسمومیت سرب و انسداد روده (کوچک یا بزرگ) داشته باشند.

دلایل اختلال پیکا

فرهنگ یا آداب و رسوم اجتماعی: در بعضی از فرهنگ ها مانند آفریقای جنوبی ، خوردن خاک یا چیزی شبیه به آن طبیعی است که بر اساس فرهنگ یا اعتقادات مذهبی آنها است. در برخی از فرهنگ های دیگر ، مانند نیکومو مکزیک (آمریکا) ، در حرم کاتولیک رومی ، مردم برای بهبودی دفن می شوند.

اضطراب: خوردن مواد غیر مواد غذایی برای برخی از افراد راهی برای مقابله با اضطراب آنها است.

تجربیات سخت دوران کودکی: کودکان قصد دارند توجه خود را جلب کنند و درد خود را نشان دهند.

کمبود مواد مغذی در بدن: افراد مبتلا به کمبود آهن ، روی یا کلسیم ممکن است این نوع اختلال را ایجاد کنند. بدن در تلاش است تا به هر طریقی کمبود این مواد را جبران کند. این خود را در زنان باردار نشان می دهد.

برخی از اختلالات روانی و روانی یا برخی از داروها نیز ممکن است باعث ایجاد فرد مبتلا به اختلال تغذیه ای شود.

درمان اختلال تغذیه ای

پزشکان از رفتارهای رفتاری مانند تقویت مثبت ، استراتژی های آموزشی و جلوگیری از سوء رفتار استفاده می کنند.

متأسفانه ، افراد مبتلا به این نوع اختلال معمولاً از ابراز مشکل خود خجالت می کشند و برای معالجه به پزشک مراجعه نمی کنند. صحبت با یک پزشک و صریح در مورد این مشکل گام مهمی در بهبودی است و باعث می شود فرد بتواند زندگی سالم تری داشته باشد.

منبع:

وابسته به کلیولندکلی