به گفته دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشی ، مسعود ماردانی ، با اشاره به اینکه احتمال ابتلا به آبله مرغان در بهار افزایش می یابد ، گفت: “علت آبله مرغان یک بیماری حاد ویروسی است که می تواند منجر به تب و بثورات شود (جوش های پوستی).
وی افزود: این بیماری در گذشته برای کودکان بود ، اما با افزایش سلامتی در جامعه کودکان در مراحل اولیه زندگی ، آنها این بیماری را ندارند و در بزرگسالی درگیر آبله مرغان هستند. “
استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشی تأکید کرد که علائم آبله در بزرگسالان به مراتب شدیدتر از کودکان است: این بیماری به طور مستقیم با سن مرتبط است ، علائم شدیدتر این بیماری شدیدتر است.
مردان خاطرنشان كردند: جوش های پوست آبله مرغان در قسمت های مختلف بدن مانند سر ، صورت ، اندام و در بعضی موارد در بدن ظاهر می شوند.
وی گفت: دوره حاد این بیماری هفت روز است: در بعضی از افراد بهبودی بین دو تا سه هفته است.
این متخصص عفونی و گرمسیری گفت که به افراد توصیه می شود از از بین رفتن و دیده شدن این بیماری جلوگیری کنند. وحشی از بیماران خودداری کنید ، با توجه به اینکه این بیماری به روشی منتقل می شود که با کوچکترین تماس با فرد آلوده منتقل می شود.
مردان اضافه كردند كه این بیماری معمولاً در كودكان سالم خفیف است و در موارد شدید ، ضایعات می توانند كل بدن را بپوشانند: در گلو ، چشم و چشم. غشاها مخاط واژن همچنین علائم این بیماری وجود دارد.
به گفته او باران Tullie و خارش ناشی از عفونت آبله مرغان بین یک هفته تا 2 روز (بسته به وضعیت فرد محو شده ) پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ، حدود 1 تا 2 روز علائمی ظاهر می شود.
مردان به برخی از علائم آبله مرغان اشاره کردند که ممکن است یک یا دو روز قبل از بثورات ظاهر شود ، افزود: تب (اغلب با تب خفیف 0.5 تا 0.5 درجه سانتیگراد شروع می شود) ، کاهش اشتها ، سردرد ، خستگی و احساس کلی ناراضی.
وی گفت که وقتی متوجه شدید که خودتان یا فرزندتان علائم آبله مرغان را دارد ، باید یک پزشک عفونی یا عمومی را ببینید. وی افزود: پزشک می تواند با معاینه ضایعات و در نظر گرفتن سایر علائم و در صورت لزوم ، این بیماری را تشخیص دهد تا شدت بیماری را کاهش داده و عوارض را درمان کند. “
مردان توصیه می کنند: اگر آبله ای دارید ، زباله نخورید ، خراشیدن زباله های شما ممکن است زباله های شما را در معرض خطر عفونت باکتریایی قرار دهد و همچنین می تواند باعث بماند.
