مشکلات اهدای عضو در ایران چیست؟

به گزارش خبرآنلاین، اینجا قطعه 307 بهشت ​​زهرا است که با مجسمه قلب متمایز می شود. همه کسانی که اینجا استراحت می کنند یک چیز مشترک دارند، اهدای یک یا چند عضو بدنشان به دیگران. پیمان یکی از آنهاست که ما به عنوان دوست برای دلجویی از خانواده اش آمده ایم. همه لباس سیاه پوشیده بودند، با اشک روی صورتمان و غم در گلویمان. این جوان قرار بود تا یک ماه آینده لباس داماد بپوشد، اما سرنوشت داستان زندگی او را بازنویسی کرد و خانه ابدی را جایگزین او کرد.

اطلاعات در خبر نوشت: پامان ناخودآگاه با پاره شدن مویرگ های مغزش دچار مرگ مغزی شد و پدر و مادر و البته نامزدش را در شرایط سختی برای تصمیم گیری برای اهدای عضو قرار داد و این تصمیم آن طور که باید گرفته شد.

پدر از تصمیمی که هنگام خداحافظی با پسرش به او آرامش داد می گوید: برگه اهدا را در بیمارستان سینا امضا کردم تا قولم برای همیشه زنده بماند. قلب او اکنون در سینه دیگری می تپد و احساس می کنم پسرم همچنان نفس می کشد و در کنار من حضور دارد.

باورهای غلط

آخرین نفس های بیماران مرگ مغزی مصادف با مرگ حتمی است، اما همین نفس ها نوید زندگی تازه ای را برای بیماران در صف پیوند می دهد و توصیف این حس مضاعف بسیار دشوار است. یکی از خانواده ها باید با عزیز خود خداحافظی کند و دیگری به زندگی سلام می کند، اما باورهای غلطی در مورد اهدای عضو وجود دارد که باعث می شود خانواده فرد آسیب دیده با اهدا موافقت نکنند.

کتایون نجفی زاده، مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایران می گوید: اینکه باورهای غلط درباره مرگ مغزی افراد را در تصمیم گیری دچار تردید می کند، کاملا درست است و موضوع ریشه در عدم آگاهی مردم از این پدیده دارد. باید توجه داشت که مرگ مغزی یک کما نیست که امکان بازگشت به زندگی را فراهم کند. در این نوع مرگ سلول های مغز به طور کامل از بین می روند و خون رسانی به مغز مسدود می شود. در واقع مغز می میرد و دیگر فرمان تنفس نمی دهد، اما قلب 6 تا 8 دقیقه بعد می تپد. اگر از طریق لوله به فردی که دچار مرگ مغزی شده است نفس بکشیم، گره قلب فریب خورده و به ضربان خود ادامه می دهد.

شاید خانواده بگویند با خرید دستگاه تنفس مصنوعی از عزیزم مراقبت می کنم اما باید دانست که در مرگ مغزی سموم بدن به تدریج وارد خون شده و سایر سلول های بدن را از بین می برد. دقیقا به همین دلیل است که می گویند اگر در لحظات اولیه این نوع مرگ می توان هشت عضو اهدا کرد، اما در روز چهارم فقط دو عضو ممکن است اهدا شود. معمولاً فردی که دچار مرگ مغزی است حداکثر تا دو هفته قابل نگهداری است و بس. برای اثبات حرفم باید بگویم که مقاله ای برای مجله بین المللی آمریکایی توان نوشتم و آنها از اینکه من از کلمه “بیمار مرگ مغزی” استفاده کرده ام انتقاد کردند و تاکید کردند که کلمه “جسد” جایگزین “بیمار” شود. “.

این متخصص بیماری های ریوی البته تاکید می کند که تا زمانی که تیم اهدای عضو تایید نکرده اند، از اصطلاح مرگ مغزی استفاده نشود، زیرا بار معنایی آن بسیار سنگین است.

وی در ادامه سخنان خود می گوید: همچنین در ایران نیز نوعی وسواس در پذیرش مرگ مغزی وجود دارد. در اکثر کشورهای دنیا یک یا دو پزشک مرگ مغزی را تایید می کنند و سریعاً مراحل بعدی را طی می کنند، اما در ایران اگرچه این نوع مرگ باید به تایید چهار پزشک متخصص برسد که حکم آنها به امضای وزیر بهداشت می رسد. در نهایت سازمان پزشکی قانونی کار این چهار کارشناس را تایید و کنترل می کند تا همه چیز از نظر قانونی درست باشد اما باز هم مردم در پذیرش تصمیم پزشکان مردد هستند.

مورد دیگر این است که برخی افراد فکر می کنند ممکن است فرم بدن عزیزشان پس از اهدا تغییر شکل دهد، در حالی که فقط یک برش جراحی روی بدن باقی می ماند که آن هم با پلاستیک دوخته می شود. حتی زمانی که بافت ها و بافت هایی مانند استخوان و قرنیه برداشته می شوند، محل با پروتز پر می شود تا ظاهر آن تغییر نکند.

تصمیم گیری در زمان کوتاه

به گفته مدیر عامل انجمن اهدای عضو ایران، مرگ مغزی خانواده را شوکه می کند زیرا یکباره اتفاق می افتد. با توجه به فرصت اندک برای اهدا، تصمیم گیری در این لحظات ناباوری، قطعاً باید از قبل فرهنگ سازی کرد، مانند کاری که اسپانیا انجام داده است.

هر ایرانی باید بداند که مرده هایی هستند که قلبشان چند روزی به دلیل وجود دستگاه به تپیدن ادامه می دهد. چرا آنها را چند روز روی تخت بیمارستان نگه می داریم؟ فقط برای ایجاد فرصتی برای رضایت خانواده برای اهدا.

وی در ادامه به شاخص جهانی اهدای عضو PMP (اهدای میلیونی جمعیت) اشاره می‌کند و می‌گوید: بالاترین PMP در 30 سال گذشته متعلق به اسپانیا بوده است، یعنی اسپانیا بیشترین تعداد اهدای عضو بر اساس جمعیت را در جهان داشته است.

کشورهای آمریکا، ایسلند، پرتغال و بلژیک در رتبه های بعدی در سال 2022 قرار دارند که این شاخص در ایران حدود 12.2 است و با اینکه رتبه اول آسیا را دارد، در مقایسه با همه کشورهای جهان رتبه چندان خوبی ندارد.

در دوره کرونا، به دلیل شرایط خاصی که وجود داشت، تعداد اهدای عضو در همه کشورها کاهش یافت، اما پس از آن، بیشتر کشورها به آمار اولیه بازگشتند. ایران یکی از کشورهایی است که هنوز نتوانسته به آمار قبلی برسد. در دوران پیش از کرونا متاسفانه روزانه 7 تا 10 نفر را به دلیل نداشتن عضو پیوندی از دست دادیم که مجموعاً سالانه 3000 نفر می شود. در نظر داشته باشید که هر سال با افزایش جمعیت، تعداد بیماران نیازمند پیوند افزایش می یابد و با ادامه این روند، افراد بیشتری را از دست خواهیم داد.

کشت برای اهدا

کشت برای اهدای عضو در شرایط مرگ مغزی قطعا راه حل مناسبی برای رهایی از آمار کم اهداست، دانستن اینکه کشورهای موفقی مانند اسپانیا چه کرده اند می تواند راه حل باشد.

نجفی زاده فوق تخصص بیماری های ریوی معتقد است فرهنگ سازی کار پزشکان نیست. همه مردم از هنرمندان و ورزشکاران گرفته تا روحانیون و رسانه ها و همه دستگاه های فرهنگی باید در این امر دخیل باشند.

در یکی از بیمارستان‌های بارسلون که مربوط به اهدای عضو است، اتاق جداگانه‌ای مربوط به رسانه‌ها وجود دارد که گروه آن گزارش جامعی از هر اهدای عضو تهیه کرده و در معرض دید عموم قرار می‌دهد. با توجه به تبلیغات گسترده، موضوع اهداء به قدری مورد قبول مردم اسپانیا قرار گرفته است که تنها 3 تا 5 دقیقه زمان می برد تا خانواده ای که عزیزانشان دچار مرگ مغزی شده است، به اهدا رضایت دهند، اما در ایران فقط تبلیغات رسانه ای نیست. ضعیف، گاهی با ارائه اطلاعات اشتباه در محصولات فرهنگی، ذهن مردم منحرف می شود.

به عنوان مثال برخی از فیلم‌هایی که در سال‌های اخیر با محوریت پارتی در اختصاص اعضای بدن فرد مبتلا به مرگ مغزی ساخته شده‌اند، در اذهان عمومی تأثیر نامطلوب داشته‌اند.

تاثیر سن بر اهدا

این که آیا فقط جوانان می توانند اعضای بدن خود را اهدا کنند یا اینکه این امکان برای افراد میانسال و مسن نیز وجود دارد و اساساً عامل سنی چقدر بر اهدای خون تأثیر می گذارد، یک سؤال درست است.

نجفی زاده، رئیس انجمن اهدای عضو ایران می گوید: سن فاکتور مهمی است اما هر فردی در هر سنی می تواند کارت اهدای عضو دریافت کند و این تیم پزشکی اهدای عضو است که تصمیم نهایی را می گیرد. سابقه اهدای قرنیه یک فرد 103 ساله در جهان وجود دارد. بنابراین همه می توانند درخواست دریافت کارت اهدا کنند اما مردم باید بدانند که داشتن این کارت شرط کافی نیست، رضایت خانواده نیز شرط لازم است. بعضی ها می پرسند پس داشتن چنین کارتی چه فایده ای دارد؟ داشتن این کارت تصمیم گیری خانواده را در چنین مواقعی آسان می کند. خانواده متوجه می شوند که قصد دل عزیزشان چه بوده و با خیال راحت برگه مربوطه را امضا می کنند.

کارت اهدا دریافت کنید

امیدوارم هیچ خانواده ای در چنین شرایط سختی قرار نگیرد، اما اگر پس از خواندن این گزارش، مانند من تصمیم به دریافت کارت اهدای عضو گرفتید، می توانید به آدرس ehdacenter.ir و در عرض چند ثانیه کارت خود را دریافت کنید. شما همچنین می توانید یک ویدیوی کوتاه از خود بگیرید و رضایت قلبی خود را برای خانواده بیان کنید.

این فیلم در سامانه «عبر هدا» ثبت شده و تنها برای خود فرد و خانواده وی قابل دسترسی خواهد بود و یا می توانید برای دریافت کارت کد ملی خود را به شماره 3432 پیامک کنید. همچنین لازم است نظر خود را در مورد این موضوع برای عزیزانتان به صراحت بیان کنید. نسبت به این مسئولیت اجتماعی بی تفاوت نباشید.

۲۳۳۲۱۷