به گزارش سلامت جو به نقل از جام جم، سقط مکرر تجربه بسیار دردناکی نسبت به ناباروری است. در واقع بار روانی این اتفاق بر دوش مادران به قدری است که می تواند تا مدت ها بر آنها اثر منفی بگذارد. اگر یکی از بزرگترین ها باشد اغراق نیست. چالش های عاطفی برای زوج ها
زوج هایی که بارها شاهد امید و سپس ناامیدی ناگهانی هستند. بدیهی است که ناباروری به معنای تجربه نکردن بارداری است، اما سقط جنین به خصوص سقط های مکرر تجربه بسیار دردناکی برای زوجین است. آن را حس می کنند، در سونوگرافی ها می بینند و امیدوار می شوند، اما ناگهان با فقدان آن و قطع شدن ضربان قلب جنین مواجه می شوند. پذیرش این شرایط برای آنها بسیار سخت و دردناک است.
مشکل جدی دیگری که سقط مکرر برای مادران به همراه دارد، اضطراب و استرس مادران در بارداری های بعدی است. به این ترتیب مادران دائماً دچار ترس از سقط های مکرر می شوند و با نزدیک شدن به زمان سقط های قبلی این اضطراب بیشتر می شود. این موضوع ممکن است شرایطی شبیه «سالگرد و ماه عزا» ایجاد کند. جالب است بدانید در چنین زمانی با سندرمی به نام سندرم پس از سقط مواجه هستیم که شامل علائم ترکیبی افسردگی و اضطراب است.
در این سندرم فرد احساس گناه، ناامیدی، بی خوابی می کند و مدام خود را سرزنش می کند، حتی اگر از نظر علمی مقصر نباشد.
اگر زوجین نتوانند پس از شش ماه تا یک سال از عزاداری خارج شوند و به زندگی عادی برگردند، ممکن است دچار اختلال افسردگی اساسی شوند. در موارد حاد درمان‌های روان‌شناختی و دارویی با استفاده از داروهای ضد اضطراب و افسردگی توصیه می‌شود، اما در بیشتر موارد حمایت‌های روانی و اجتماعی برای بازگشت افراد به زندگی عادی کافی است.
