علی سلیمی: افکار مشکل ساز مانند “من نمی توانم با تو ارتباط برقرار کنم” می تواند پایه و اساس روابط را از بین ببرد. وقتی صمیمیت عاطفی یا فیزیکی شروع به از بین رفتن می کند، می تواند نشان دهنده مسائل عمیق تری در رابطه باشد که قطعاً نیاز به رسیدگی و بهبود دارند.
در حالی که هر رابطه پویایی منحصر به فردی دارد، دلایل اصلی جدایی به 3 دسته اصلی تقسیم می شوند. اینها مسائل جداگانه ای نیستند و اغلب همپوشانی دارند و یکدیگر را تشدید می کنند و طوفانی خشمگین برای انحلال رابطه ایجاد می کنند. درک این مسائل می تواند به زوج ها کمک کند تا از چرخه های آسیب رسان رها شوند و ارتباط عاطفی خود را بازسازی کنند.
1- افکار مشکل ساز و شکست در ارتباط
افکار آزاردهنده ای مانند “من نمی توانم با تو ارتباط برقرار کنم” می تواند پایه و اساس هر رابطه ای را از بین ببرد. این افکار اغلب از ناامیدی و درماندگی سرچشمه می گیرند، به خصوص زمانی که زوجین در تلاش هستند تا نیازهای خود را به گونه ای بیان کنند که طرف مقابل بتواند آن را درک کند. این شکست ارتباطی بستری برای رنجش و سوء تفاهم می شود.
تحقیقاتی که توسط روان‌شناس مشهور جان گاتمن انجام شد نشان داد زوج‌هایی که دائماً درگیر انتقاد، حالت تدافعی، تحقیر و سنگ‌اندازی هستند، بیشتر احتمال دارد که از هم جدا شوند. این رفتارها اغلب ناشی از افکار آزاردهنده است که باعث می شود زوج ها یکدیگر را به عنوان دشمن ببینند. هنگامی که زوج ها یکدیگر را از دریچه سرزنش یا ناامیدی می بینند، ارتباط سازنده تقریباً غیرممکن می شود.
باورهای سازنده را جایگزین افکار عمومی کنید. مانند: بخشی از من احساس ناراحتی می کند، و بخشی دیگر از من می خواهد بفهمد که چرا شریک زندگی من این گونه واکنش نشان می دهد. پذیرش دیدگاه های متعدد در درون خود به کاهش سرزنش کمک می کند و رویکرد مشارکتی تری را تقویت می کند.
2- تعارض حل نشده و رنجش های طولانی مدت
همه زوج ها اختلاف نظر دارند، اما ناتوانی در حل این تعارضات به طور موثر منجر به جدایی می شود. وقتی زوج ها از رویاپردازی درباره مسائل اجتناب می کنند، این مسائل مدفون دیواری از فاصله عاطفی را تشکیل می دهند.
البته این تفاوت ها و شکاف های ناشی از آن خالی از راه حل نیست و راه هایی وجود دارد که امتحان کردن آنها به شدت توصیه می شود. مثلاً گفته می شود هر هفته زمانی را برای صحبت در مورد مسائلی که پیش آمده و حل نشده است اختصاص می دهند. صحبت در مورد این تفاوت ها و مشکلات، تعارض ها را قابل کنترل می کند و از تبدیل شدن آنها به رنجش های شدید جلوگیری می کند.
3- عدم تطابق در اهداف یا ارزش های زندگی
زوج ها معمولاً در اولین ملاقات با یکدیگر اهمیت همسویی با اهداف و ارزش های زندگی خود را نادیده می گیرند. با گذشت زمان، تفاوت در اولویت‌ها می‌تواند تنش‌های قابل توجهی ایجاد کند، به‌ویژه زمانی که صحبت از تصمیم‌گیری در مورد مسائل مالی، شغلی یا تنظیم خانواده باشد. زوج ها باید احساس کنند که ارزش های آنها مورد احترام و توجه قرار می گیرد.
ابتدا در مورد اهداف و ارزش های آینده خود بحث های آزاد و راحت داشته باشید و این گفتگوها را مرتبا مرور کنید. اطمینان حاصل کنید که زمینه های مشترک را پیدا کرده اید و در مورد مصالحه متقابل توافق می کنید.
بیشتر بخوانید: هر رابطه ای که چالش دارد سمی نیست!
منبع: روانشناسی امروز
منبع:خبرآنلاین
