می خواهم زنده بمانم – خبرگزاری مهر ایران و جهان
خبرگزاری ماه آر – گروه سلامت: هوا سرد است و سرما تا مغز استخوان نفوذ می کند. وارونگی هوا هم نفس هایی را دود می کند که یخ نمی زند و آنقدر آزارت می دهد که نمی توانی در هوای آزاد از اعماق وجودت نفس عمیقی بکشی. کشتن.
در این هوای سرد و خوابآلود، آماری که حاکی از کشته شدن چند جنین در روز است، تنفس شما را بدتر و بدتر میکند.
انگار صدایی مدام در گوشت زمزمه می کند که اجازه دهد نفس بکشم. من هم می خواهم زندگی کنم و زندگی را تجربه کنم، اما این زمزمه ها هرگز به صدا تبدیل نشده و شنیده نمی شود زیرا قبل از حنجره کوچک این جنین ها اجازه و فرصت تولد در جنین را دارد. خفه می شود
هیچ کس باور نمی کند که هر جنینی که سقط می شود یک قتل است و حتی پلیس هم نمی تواند قتل های روزانه را پیگیری کند زیرا هنوز شناسنامه تهیه نشده است.
اتفاقاً در این قتل ها است که قطعاً کار خودی ها و آشنایان است. آشنایی که به جای 9 ماه صبر و شوق دیدن فرزند؛ مال خودش خیلی زود به کشتارگاه صدایش را می گیرد و خفه می کند.
پدر و مادری که در زمان پیامبر نسبت به اهل جاهلیت مهربانی کرده و موجودی را که ندیده و به دنیا نیامده است بدون کوچکترین فکری برای آینده و آخرت می کشند.
اما این تمام ماجرا نیست، آنها فکر می کنند با کشتن فرزندشان همه چیز تمام می شود، در حالی که داستان تازه شروع شده است.
بر اساس بررسی هایی که بعداً به دست آمد، برخی از آنها احساس گناه و عذاب وجدان می کنند و از مشکلات حاد روانی رنج می برند. به همین دلیل است که بسیاری از خانواده هایی که جنین خود را سقط می کنند اعتراف می کنند که پس از کشتن فرزند خود نمی توانند خواب خوبی داشته باشند.
اگر عوارض پزشکی به آنها رسیدگی نشود، دچار مشکلات روحی می شوند و احساس گناه و پوچی می کنند، حتی سعی می کنند جبران کنند، البته مرده را نمی توان زنده کرد.
همین باعث می شود این عذاب ادامه پیدا کند…