خبرگزاری مهر – گروه سلامت: بارها در غم امام حسین(ع)الف) سینه زدند و برای سیدالشهدا (الف) اشک ریختند. باورشان نمی شود که شاید روزی این سیدالشهداالف) برای جلوگیری از ورود آنها به بهشت!
بارها و بارها در کار خود گیر کردند و نتوانستند قدمی به سوی پیروزی بردارند.
آنها بدون اینکه متوجه شوند خود را بدشانس می نامند آه چه کسی پشت آنهاست؟ بعضی ها همیشه گروه هشت هستند و هر چقدر می دوند عقب می افتند و فکر می کنند این تورم لعنتی مشکل همه پسرفت هایشان در زندگی است، غافل از اینکه…
وصیت امام حسین(ع)الف) مدام در ذهنم تکرار می شود.E فرزندم از ظلم کسی که پیش تو یاوری جز خدا ندارد رها کن به احتیاط خوبو با خودم فکر می کنم چه روزی خواهد بود که به همه این دلایل پاسخ داده شود.
یادشان می آید که چرا هر چه در دنیا دویدند، چیزی به دست نیاوردند.
همه اینها به خاطر قتل اجساد لاغری است که بدون داشتن کوچکترین دفاعی نابود می شوند و حتی صدها سال بعد هیچ اثری از آنها پیدا نمی شود، حتی پدر و مادرشان. انجام دهید
بی گناهان به ما هشدار دادند که مراقب باشیم کسی را که جز خدا از ما پناهی ندارد آزار ندهیم و چه تلخ است یاد جنین هایی که در تاریکی زیرزمین یا گوشه خانه بدون عزاداری و بی توجهی کشته می شوند. برای زنده بودنشان
آیا واقعاً این جنین چند هفته ای پناه و یاوری جز خدا دارد؟! آیا می تواند دستش را بلند کند و کمک بخواهد، زبانش را باز کند و بگوید من هم درست می گویم؟ حق حیات و تو که مرا آفریده ای، نمی توانی این حق را از من بگیری؟!
حالا ممکن است منظور من را واضح تر متوجه شوید. کسی که برای امام حسین(ع)الف) در مظلومیت بر سینه می کوبد و اشک می ریزد، نباید و نمی تواند ظلم جنین را نادیده بگیرد و بدون توجه به حق حیات، قاتل شود.
کسي که از فقر حق حيات را مي گيرد، نمي تواند توقع داشته باشد که خداوند در آينده روزي خود را دو چندان کند، زيرا به روزي خدا اعتقاد ندارد. تمام کلمات ما را می توان در این یک جمله خلاصه کرد:
مواظب کسانی باشید که جز خدا پناهی ندارند.
