به گزارش خبرنگار ایمنا، کودک ممکن است به دلایل زیادی مانند کنجکاوی، بی حوصلگی، کاهش استرس، عادت یا تقلید ناخن های خود را بجود. جویدن ناخن رایج ترین عادت به اصطلاح «عصبی» است که شامل مکیدن انگشت شست، چرخاندن یا کشیدن مو و دندان قروچه می شود و همچنین یکی از مواردی است که می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.
بزرگ شدن می تواند برای بچه ها استرس زا باشد و بسیاری از این استرس ها برای والدین نامرئی هستند. اگر کودک ناخن‌هایش را به‌طور متوسط می‌جود و به خودش آسیب نمی‌زند و ناخودآگاه این کار را انجام می‌دهد، مثلاً در حین تماشای تلویزیون، یا اگر در پاسخ به موقعیت‌های خاصی مانند اجرا یا امتحان تمایل به جویدن ناخن‌هایش دارد، این فقط یک مکانیسم مقابله است. . با استرس جزئی
جویدن ناخن نشانه اضطراب درونی کودک است
متخصصان اطفال تاکید می کنند که یکی از رفتارهای رایجی که در کودکان و حتی نوجوانان مشاهده می شود، ناخن جویدن است که گاهی اوقات باعث اختلالات روانی در این افراد می شود. جویدن ناخن نشانه اضطراب درونی کودک است که در افراد مسن بیشتر دیده می شود. به این ترتیب کودک پرخاشگری خود را کنترل می کند و سعی می کند بر اضطراب خود غلبه کند و توجه خود را از دنیای بیرون برمی گرداند و به خود باز می گردد.
گاهی این ناخن جویدن کودکان باعث آسیب به انگشتان آنها می شود. از آنجایی که ناخن جویدن باعث تسکین و آرامش کودکان عصبی و مضطرب می شود، این کودکان به محض اینکه این کار را ترک می کنند مضطرب می شوند و دوباره شروع به جویدن ناخن می کنند.
پزشکان اطفال بیان کرده اند که گاهی ناخن جویدن ناشی از تقلید است; به این ترتیب کودک ابتدا تقلید می کند و کم کم در آنها تبدیل به عادت می شود. کودکان خجالتی و خجالتی اغلب از این عادت ناخوشایند رنج می برند و اگر عوامل محیطی باعث ناخن جویدن شده است، باید تا حد امکان سعی کنید به کودک فشار روحی وارد نکنید و از تندخویی نسبت به کودک خودداری کنید.
چه زمانی باید نگران جویدن ناخن کودک باشید؟
در موارد نادر، ناخن جویدن شدید می تواند نشانه ای از اضطراب بیش از حد باشد. اگر ناخن جویدن باعث درد یا خونریزی انگشتان کودک می شود، اگر رفتارهای نگران کننده دیگری دارد، مانند برداشتن پوست یا کندن مژه ها یا موهایش، یا اگر خوب نمی خوابد، با پزشک خود صحبت کنید.
به طور کلی، جای نگرانی زیادی وجود ندارد، به احتمال زیاد فرزند شما در نهایت این عادت را خود به خود ترک خواهد کرد، اما اگر شک دارید که این عادت برای مدت طولانی ادامه داشته است و اگر عادت ناخن جویدن کودک شما به طور ناگهانی ظاهر شد و به سرعت افزایش یافت. با پزشک مشورت کنید. در هر دو صورت مراجعه به مشاور کودک آگاه می تواند کار بهتر و صحیحی باشد.
راه های درمان و مقابله با ناخن جویدن کودکان
اگرچه ناخن جویدن می تواند به یک مشکل مزمن و ناامید کننده برای والدین تبدیل شود، اما راه های مختلفی وجود دارد که والدین می توانند به فرزندان خود در مدیریت این رفتار کمک کنند. جویدن ناخن خود را کنترل کنید، این روش ها عبارتند از:
شناسایی زمان و مکان رفتار: در مرحله اول کودک خود را با دقت مشاهده کنید و به زمان و مکانی که دفعات این رفتار حداقل برای یک هفته زیاد است، مثلاً زمانی که با او دعوا می کنید یا زمانی که او تلویزیون تماشا می کند، توجه کنید.
به کودک اطلاع دهید: او را از رفتار خود آگاه کنید و به عنوان مثال می توانید زمانی که ناخن هایش را می جود آینه ای را در مقابل او بگیرید یا از او فیلم بگیرید و سپس آن را به او نشان دهید یا هر از چند گاهی با گفتن جمله ای مانند “این موضوع را مطرح کنید. متوجه شدم که شما ناخن‌هایتان را می‌جوید: «آیا بچه‌های مدرسه تا به حال متوجه این موضوع شده‌اند که اگر دیگران این کار را ببینند، ممکن است به کاهش شدت این رفتار کمک کند؟»
تحریک دست و دهان کودک: با انجام یک سری کارها، دست کودک را درگیر کنید. برای مثال از لوله های پلاستیکی کوچک استفاده کنید یا خمیر بازی کنید یا به او آب نبات یا آدامس بدهید تا دست و دهانش مشغول فعالیت هایی غیر از جویدن ناخن باشد.
ماساژ دادن: انگشتان کودک را سه بار در روز به مدت پنج دقیقه ماساژ دهید. ماساژ باید به صورت دایره ای انجام شود. بند انگشتان را جداگانه انجام دهید. هر حرکت دایره ای با فشار حدود یک تا سه کیلو.
تحریک گیرنده های لب: برای تحریک لب ها از چوب کبریت استفاده کنید. از او بخواهید آن را از یک گوشه لب خود بدون کمک دندان به گوشه دیگر لبش برد (اگر مشکل است، می توانید از لوله خودکار یا کمک دندانپزشکی استفاده کنید).
بین خود و کودک رمز عبور قرار دهید: هرگز مستقیماً به کودک واکنش نشان ندهید، مثلاً به او نگویید این کار را نکنید یا دستش را بکشید، می توانید به طور غیرمستقیم او را متوجه رفتارش کنید. به عنوان مثال، بپرسید: “حالا دوست دارید چه کار کنید؟” یا از او برای انجام کاری کمک بخواهید یا او را سرگرم کنید. یک رمز بین خود انتخاب کنید، وقتی می بینید که ناخن هایش را می جود، به آرامی روی بازویش لمس کنید یا از کلمه رمزی استفاده کنید که بدون اینکه آن را برای دیگران فاش کند به او هشدار دهد. این به آنها کمک می‌کند در حین انجام این کار آگاه‌تر شوند و از ناخودآگاه خارج شوند.
داستان گفتن: گاهی اوقات دادن اطلاعات ساده در قالب داستان می تواند کمک کند، مثلاً داستان کودکی که این کار را انجام داده است و اینکه چگونه میکروب ها او را بیمار کرده اند، کمک کند.
نادیده گرفتن: سعی کنید اگر کودک این کار را 5 بار در طول روز انجام داد، 3 بار نادیده بگیرید و فقط یک یا دو بار اشاره کنید. می توانید با کودکتان علامتی بکشید و به او بگویید که هر وقت علامت را دیدید دستتان را از دهانتان خارج کند.
برای تشویق: وقتی فرزندتان را در حال پیشرفت می بینید تشویق کنید. سرزنش یا تنبیه او را بیشتر تحت فشار قرار می دهد و باعث می شود ناخن هایش را بیشتر بجود. هنگام تلاش برای شکستن رفتار، انعطاف پذیر و حمایت کننده باشید. تقویت مثبت راه طولانی را طی می کند. می توانید از نمودار ستاره کمک بگیرید. یک نمودار برچسب درست کنید و هر روز که کودک ناخن هایش را نجوید علامت بزنید. اگر کودک شما نمی تواند یک روز کامل را انجام دهد، ممکن است لازم باشد روز را به بخش های کوچکتر تقسیم کنید، مانند قبل از صبحانه یا شام، و زمانی که مقدار مشخصی برچسب جمع کرد به او جایزه بدهید.
تقابل: از بروز عواقب طبیعی جلوگیری نکنید. به یاد داشته باشید که پیامدهای طبیعی می توانند معلمان خوبی باشند، بنابراین اگر کودک شما گاهی اوقات ناخن هایش را به شدت می جود که خونریزی یا درد می کند یا می سوزد، عذرخواهی کنید، اما بگذارید ببیند عواقب آن چیست.
