به گزارش گروه اجتماعی سلامت جو ، حنا سهرابی به مناسبت کمپین اطلاع رسانی ایدز اظهار داشت: زنان مبتلا به HIV در دوران بارداری نیازمند توجه ویژه به مراقبت های بهداشتی هستند. این مراقبت که شامل درمان ضد رتروویروسی و مشاوره بهداشتی و روانی است، می تواند به بارداری سالم و موفق منجر شود.
وی تاکید کرد: مادران باردار باید اهمیت درمان ضد رتروویروسی و رعایت آن را برای حفظ سلامت خود و نوزادشان در طول زندگی درک کنند. همچنین لازم است این مادران از خطرات احتمالی استفاده از داروهای ضد رتروویروسی در دوران بارداری آگاهی داشته باشند و آموزش های لازم را برای مراقبت های ویژه از نوزاد خود ببینند.
به گفته عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، ارتباط مادر با خدمات زایمان، مراقبت از نوزاد، مشاوره سلامت روان، خدمات درمان سوء مصرف مواد و مشاوره ویژه ختم بارداری در موارد ضروری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این اقدامات می تواند تاثیر بسزایی بر سلامت مادر و نوزاد داشته باشد.
سهرابی در ادامه افزود: داروی AZT (زیدوودین) اولین و تنها دارویی است که از سال 94 برای جلوگیری از انتقال HIV از مادر به کودک استفاده می شود. این دارو هنوز تنها دارویی است که در مطالعات بارداری برای جلوگیری از انتقال ویروس به جنین استفاده می شود.
آیا بارداری در دوران ایدز باعث آسیب جسمی به جنین می شود؟
این کارشناس ارشد مامایی درباره خطرات احتمالی مادران مبتلا به HIV گفت: یکی از این خطرات تضعیف سیستم ایمنی بدن است که ناشی از کاهش تعداد سلول های ایمنی CD4 در بدن است. این وضعیت می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و در دوران بارداری بدتر شود و مادر را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سایر عفونت ها قرار دهد.
علائم ایدز در بارداری چیست؟
سهرابی به علائم بالینی عفونت HIV در زنان باردار اشاره کرد و گفت: این علائم مشابه علائم عمومی این بیماری در سایر افراد است اما در دوران بارداری ممکن است تغییراتی در شدت و فراوانی برخی از این علائم مشاهده شود.
وی افزود: علائم بالینی اصلی شامل تب و تعریق شبانه، خستگی و ضعف مفرط، کاهش وزن بی دلیل، تورم غدد لنفاوی است که ممکن است در ناحیه گردن، زیر بغل یا کشاله ران بزرگ شده و دردناک شود. همچنین عفونت های مکرر از جمله عفونت های قارچی دهان و واژن، عفونت های تنفسی و پوستی، بثورات و ضایعات پوستی، مشکلات گوارشی مانند اسهال مکرر، تهوع و استفراغ که ممکن است در دوران بارداری تشدید شود و در نهایت سردرد و دردهای عضلانی از دیگر علائم این بیماری هستند. رایج هستند.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان در ادامه به روش های پیشگیری از انتقال اچ آی وی به مادر و کودک اشاره کرد و گفت: زوج هایی که قصد بچه دار شدن دارند باید از خطرات آن آگاه باشند و بدانند که اگرچه بسیار وجود دارد. اقدامات موثر برای کاهش انتقال HIV از مادر به کودک، اما این خطر هرگز نمی تواند به طور کامل از بین برود.
سهرابی افزود: در صورتی که زوجین با وجود مشاوره ها همچنان اصرار به بارداری دارند، توصیه می شود به مراکزی که تجربه بیشتری در این زمینه دارند مراجعه کنند و یا اینکه پزشک معالج از مشاوره این مراکز استفاده کند. قبل از اقدام برای باردار شدن، یک زوج یا زوج های مبتلا به HIV (چه زن، یک مرد یا هر دو) باید درمان ضد رتروویروسی دریافت کنند و 4 تا 6 ماه پس از شروع درمان، بار ویروسی آنها بررسی شود. در نهایت، قبل از اقدام برای باردار شدن، باید از غیرقابل تشخیص بودن بار ویروسی آنها اطمینان حاصل شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان ادامه داد: زمانی که خانمی مبتلا به HIV باشد و همسرش سالم باشد بهترین روش برای بارداری “لقاح مصنوعی داخل رحمی” است.
وی افزود: اگر مرد مبتلا به HIV باشد و زن سالم باشد، مطمئن ترین روش، استفاده از اهدای اسپرم است. اگر زوجین اهدای اسپرم را نپذیرفتند می توان از روش درمان مرد مبتلا و جلوگیری از انتقال ویروس به زن استفاده کرد. به این صورت که قبل از اقدام به بارداری، مرد مبتلا باید تحت درمان ضد رتروویروسی قرار گیرد، 4 تا 6 ماه پس از شروع درمان، بار ویروسی خود را بررسی کرده و در نهایت قبل از اقدام به بارداری، از غیرقابل تشخیص بودن بار ویروسی خود مطمئن شود. شناسایی است.
سهرابی در پایان تصریح کرد: زمانی که هر دو زوج به اچ آی وی مبتلا می شوند، هر دو باید تحت درمان ضد رتروویروسی قرار گیرند. پس از اینکه ویروس در هر دو قابل شناسایی نبود، تنها زمانی که زن در حال تخمک گذاری است، می توان کاندوم را متوقف کرد.
انتهای پیام/
