سلامت جو به نقل از مدیسون خالص، “مرلین آلبرت، نویسنده ارشد این مطالعه، از دانشگاه جانز هاپکینز در مریلند، گفت: “ما دریافتیم که افراد مسن با عضلات اسکلتی کوچکتر حدود 60 درصد بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل هستند.”
همانطور که محققان توضیح دادند، ماهیچه های اسکلتی حدود یک سوم وزن بدن افراد را تشکیل می دهند و با افزایش سن تمایل به کوچک شدن دارند.
آلبرت و همکارانش برای درک اینکه چگونه از دست دادن عضله بر سلامت مغز تأثیر می گذارد، عضله را بررسی کردند تمپورالیس آنها روی کمک به حرکت فک تمرکز کردند.
مدتهاست که مشخص شده است که از دست دادن این عضله نشان دهنده از دست دادن عضلات اسکلتی در سراسر بدن است.
دکتر کامیار مرادی سرپرست تیم تحقیقاتی در نشست خبری گفت: اندازه گیری اندازه عضله تمپورال به عنوان شاخصی بالقوه برای وضعیت عمومی عضله اسکلتی فرصتی را برای تعیین کمیت عضله اسکلتی فراهم می کند.
این تیم تحقیقاتی با بررسی اسکن مغز 619 نفر با میانگین سنی 77 سال توانستند اندازه ماهیچه گیجگاهی را اندازه گیری کنند.
افراد به دو گروه تقسیم شدند: آنهایی که عضلات گیجگاهی بزرگتر داشتند و آنهایی که عضلات کوچکتر داشتند.
این مطالعه نشان داد که داشتن عضلات گیجگاهی کوچکتر (و در نتیجه عضلات اسکلتی کوچکتر در سراسر بدن) با خطر قابل توجهی بالاتر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط است.
محققان دریافتند که عضلات گیجگاهی کوچکتر نیز با خطر بیشتر مشکلات حافظه، کاهش عملکرد اجرایی و حجم کمتر مغز مرتبط است.
مرادی افزود: زمانی که فرد بداند در صورت از دست دادن عضله حیاتی خود چه اتفاقی می افتد، می تواند با استفاده از وزنه برداری، رژیم غذایی و سایر ابزارها این زوال را کاهش دهد.
