به گزارش خبرگزاری ایمنا، بیش فعالی یا ADHD (اختلال نقص توجه و بیش فعالی) یک اختلال روانی شایع در کودکان و نوجوانان است که می تواند به بزرگسالی نیز منتقل شود. این موضوع ممکن است باعث آسیب به افراد شود، به طور کلی اکثر افراد مبتلا به بیش فعالی انرژی بالایی دارند، به راحتی تحریک پذیر هستند و در انجام کارهایی که نیاز به تمرکز طولانی مدت دارند مشکل دارند.
علائم بیش فعالی معمولا در دوران کودکی ظاهر می شود و می تواند شامل ناتوانی در توجه به جزئیات، فراموشی، ناتوانی در سازماندهی وظایف، بی قراری و تمایل به درگیر شدن در فعالیت های مخاطره آمیز باشد. این علائم ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در محیط مدرسه، خانه و روابط اجتماعی شود. و می تواند بر عملکرد تحصیلی و رفتار اجتماعی کودک تأثیر منفی بگذارد.
علت دقیق بیش فعالی هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما تحقیقات نشان می دهد که این اختلال ممکن است نتیجه تعامل پیچیده عوامل ژنتیکی و محیطی باشد. برخی از مطالعات نشان می دهد که ناهنجاری های ساختاری و عملکردی در مغز، به ویژه در مناطق مرتبط با توجه. و کنترل رفتارهای مرتبط می تواند نقش مهمی در بروز این اختلال داشته باشد و همچنین تجارب استرس زا و محیط هایی که دارای محرک های زیاد و غیرقابل کنترل هستند ممکن است منجر به بروز علائم بیش فعالی شود.
تشخیص بیش فعالی معمولاً از طریق ارزیابی های جامع روانشناختی و رفتاری انجام می شود. این ارزیابی ها شامل مصاحبه با والدین و معلمان، مشاهده رفتار کودک و استفاده از ابزارهای اندازه گیری استاندارد است و تشخیص صحیح و به موقع این اختلال می تواند به شروع درمان های مناسب و مدیریت بهتر علائم به کودک کمک کند.
درمان بیش فعالی شامل ترکیبی از درمان های دارویی و روانشناختی است و داروهایی مانند محرک ها می توانند به بهبود توجه و کاهش رفتارهای بیش فعال کمک کنند، همچنین درمان های روان شناختی مانند رفتار درمانی و آموزش مهارت های اجتماعی می تواند به کودکان در مدیریت رفتار و بهبود روابط اجتماعی کمک کند. باشد
بیش فعالی؛ شایع ترین اختلال روانپزشکی کودکان و نوجوانان
افسانا کرباسی، متخصص روانپزشکی کودک و نوجوان و عضو هیئت علمی دانشگاه به گزارش خبرنگار ایمنا، با اشاره به تعریف اختلال بیش فعالی، تفاوت آن با بازیگوشی کودکان و علل بروز این اختلال، اظهار کرد: در زمینه اختلال بیش فعالی بیش فعالی با سه گروه از کودکان در ارتباط هستیم. برخی از کودکان تنها علائم بیش فعالی، برخی دیگر تنها علائم عدم تمرکز و برخی دیگر علائم بیش فعالی و عدم تمرکز را همزمان تجربه می کنند و این اختلال به عنوان شایع ترین اختلال روانپزشکی کودکان و نوجوانان به شمار می رود که 12 درصد را مبتلا می کند. از کودکان و نوجوانان. خواهد بود
وی می افزاید: درک تفاوت درگیری کودک با اختلال بیش فعالی و بازیگوشی مرتبط با سن از طریق بیوگرافی هابررسی شرایطی که کودک دارای علائم است و انجام پرسشنامه های تخصصی امکان پذیر خواهد بود، در واقع هیچ آزمایش یا آزمایشی نمی تواند نشان دهد که کودک با این اختلال درگیر است.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان و یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه بر لزوم همراهی والدین برای درمان بیش فعالی تاکید می کند و بیان می کند: اگر تشخیص کارشناس این باشد که کودک مبتلا به بیش فعالی است، اما والدین نسبت به این اختلال استقبال نمی کنند. این موضوع یا نگران برچسب بیش فعالی هستند تا برای کودک خود فعال باشند، روند درمان کودک به تاخیر می افتد و مشکلات بعدی روی فرزندشان تاثیر بگذارد
علائم بیش فعالی چه زمانی ظاهر می شود؟
کرباسی ادامه می دهد: به طور معمول علائم بیش فعالی در حدود سنی که کودک از نظر حرکتی رشد می کند دیده می شود و می تواند بسیار فعال باشد، در واقع علائم این اختلال در کودکان حدود دو تا سه سالگی دیده می شود اما اگر با توجه به جنبه های عدم تمرکز، علائم عدم تمرکز معمولاً با ورود کودک به مدرسه و شروع مطالعه ظاهر می شود.
وی با بیان اینکه به طور کلی سن خاصی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد، می گوید: شروع علائم و مشاهده علائم اختلال بیش فعالی در افراد باید قبل از 12 سالگی باشد و در صورت عدم وجود علائم، تمرکز و توجه در آن سن در صورت بروز بیشتر باید به دنبال تشخیص های دیگر برای افراد بود و عواملی مانند کم کاری تیروئید، کم خونی، اضطراب و مشغله ذهنی می تواند در کاهش تمرکز افراد موثر باشد. سن بالاتر
یک متخصص روانپزشکی کودک و نوجوان و از اعضای هیات علمی دانشگاه می افزاید: اختلال بیش فعالی مانند بسیاری از اختلالات روانی، دلایل زیادی و مجموع علل بیولوژیکی، محیطی و روانی می تواند منجر به بروز این اختلال شود و هیچ دلیل ثابتی برای بروز این اختلال وجود ندارد و در میان مجموعه علل موثر بر بیش فعالی، ژنتیک بیشترین تاثیر را در بروز این اختلال دارد. .
بیش فعالی در نوجوانی و مشکلات آن
محسن لالیمتخصص روانشناسی کودک و نوجوان به خبرنگار ایمنا با بیان اینکه بیش فعالی شایع ترین اختلال در دوران کودکی و نوجوانی است، می گوید: آنچه بیشتر افراد به عنوان بیش فعالی می شناسند در واقع نشاط طبیعی افراد است و بین بیش فعالی و بازیگوشی تفاوت وجود دارد و اختلال بیش فعالی سه گروه است. اختلال بیش فعالی کمبود توجه، بیش فعالی بیش فعال و اختلال بیش فعالی ترکیبی.
وی می افزاید: در اختلال کم توجهی بیش فعالی کودک یا نوجوان به جزئیات توجه نمی کند، حواس پرت و فراموشکار است و در اختلال بیش فعالی که بیشتر افراد آن را همان هیجان می دانند، کودک یا نوجوان بی قرار است، توانایی نشستن جای ثابتی ندارد، زیاد حرف می زند، حوصله ندارد و رفتارهای تکانشی دارد.
یک متخصص روانشناسی کودک و نوجوان با بیان اینکه بیش فعالی در 8 درصد کودکان و 2.5 درصد در نوجوانان دیده می شود، اظهار کرد: نوجوانان ممکن است تا 15 سالگی دچار بیش فعالی شوند اما با افزایش سن، بیش فعالی افزایش می یابد. در کمبود توجه رخ می دهد و در نوجوانان مبتلا به بیش فعالی، علائم بیشتر کمبود تمرکز و توجه، مشکلات حرکتی کوچک، بی نظمی و مشکلات در روابط بین فردی دیده می شود.
لالی وی با بیان اینکه نوجوانان مبتلا به بیش فعالی در روابط خود با اطرافیان خود به دلیل تصمیم گیری عجولانه، عجولانه صحبت کردن و رفتار تکانشی دچار مشکل می شوند، ادامه می دهد: هنوز علت دقیق بیش فعالی مشخص نیست، اما از جمله عواملی است که در بروز بیش فعالی موثر است. تاثیرات، وراثت، نارس بودن در بدو تولد و کمبود اکسیژن در بدو تولد و مهم ترین دلیلی که می تواند در بروز این اختلال موثر باشد. سوء رفتار مغز است.
بیش فعالی ممکن است با اختلال دوقطبی و افسردگی اشتباه گرفته شود
وی با بیان اینکه مغز مکانیسم خاصی دارد و زمانی که عملکرد آن مختل می شود، فرد در تمرکز، توجه و حتی ساکت نشستن دچار مشکل می شود، گفت: یکی از علائم بیش فعالی در نوجوانان، اختلال عاطفی و تحریک پذیری است، اما باید وی خاطرنشان کرد که بین بیش فعالی و سایر اختلالات تفاوت وجود دارد و حتی ممکن است بیش فعالی با افسردگی اشتباه گرفته شود.
این متخصص روانشناسی کودک و نوجوان با بیان اینکه تشخیص اختلال بیش فعالی نیازمند بررسی های کارشناسی است، می افزاید: نوجوانانی که درگیر اختلال دوقطبی هستند نیز ممکن است با نوجوانان بیش فعال اشتباه گرفته شوند و به خصوص در مرحله شیدایی نوجوانان دوقطبی شباهت هایی را در این افراد مشاهده می کنند. علائم بیش فعالی و اختلال دوقطبی هستیم.
لالی وی با اشاره به اینکه یکی از موضوعات مهم دیگر تفاوت اضطراب و بیش فعالی است، خاطرنشان می کند: نوجوانانی که درگیر بیش فعالی هستند نیز دچار اضطراب می شوند، زیرا به دلیل عدم تمرکز و حواس پرتی مورد انتقاد دیگران قرار می گیرند. دچار می شوند، انتظاراتشان از خودشان بالا می رود و وقتی مشکلات تحصیلی ایجاد می شود، درگیر مشکلات اضطرابی می شوند.
به گزارش ایمنا، با توجه به تاثیر اختلال بیش فعالی بر تمامی ابعاد زندگی افراد، حمایت خانواده و معلمان نقش بسیار مهمی در موفقیت درمان و ارتقای کیفیت زندگی کودکان مبتلا به این اختلال دارد. والدین و معلمان باید به کودک کمک کنند تا برنامه روزانه منظمی داشته باشد، وظایف او را به قسمت های کوچکتر تقسیم کنند و محیطی آرام و کمتر تحریک کننده برای انجام تکالیف برای او فراهم کنند.
آگاهی عمومی و آموزش در مورد بیش فعالی نیز می تواند به کاهش مشکلات مرتبط با این اختلال کمک کند و برنامه های آموزشی و آگاهی بخشی می تواند به تغییر نگرش و افزایش حمایت از کودکان مبتلا به بیش فعالی کمک کند و به این افراد اجازه دهد تا در جامعه موفق تر شوند. پیدا کردن
بیش فعالی اختلالی است که می تواند تمام جنبه های زندگی افراد را تحت تأثیر قرار دهد، اما با تشخیص صحیح و درمان مناسب، افراد مبتلا به این اختلال می توانند زندگی موفقی داشته باشند و حمایت خانواده، معلمان و جامعه در این راستا بسیار حیاتی است و می تواند وضعیت را بهبود بخشد. کیفیت زندگی به زندگی و رشد شخصی این افراد کمک کنید.
