نقش مارمولک ها در شناسایی تومور پانکراس
به گزارش گروه اجتماعی سلامت جو ، شناسایی انسولینوم ها که تومورهای خوش خیم هستند با استفاده از روش های تصویربرداری کنونی دشوار است، اما بر اساس گزارشی که محققان در شماره اکتبر مجله پزشکی هسته ای منتشر کرده اند، نوع جدیدی از اسکن PET توانسته است از نوعی پروتئین تغییر یافته استفاده کند. یافت شده در بزاق مارمولک جیلا، به عنوان یک ردیاب رادیواکتیو، این تومورها را در 95 درصد موارد تایید شده شناسایی می کند.
تیم تحقیقاتی دریافتند که اسکنهای PET فعلی تنها 65 درصد در تشخیص چنین تومورهایی موفق هستند.
یکی از وظایف اصلی پانکراس تولید انسولین است. هورمونی که سطح قند خون را کنترل می کند.
این کار توسط سلول های تخصصی به نام سلول های بتا انجام می شود، اما گاهی اوقات این سلول ها به درستی کار نمی کنند و انسولینوم ایجاد می کنند.
این تومورها نادر هستند و تنها 1 تا 4 نفر از هر 1 میلیون نفر را در سال تحت تاثیر قرار می دهند، اما برای کسانی که این کار را می کنند بسیار ناتوان کننده هستند.
اگر پزشکان بتوانند تومورها را پیدا کنند، برداشتن آنها با جراحی می تواند بیماران را درمان کند و به آنها اجازه دهد تا زندگی عادی داشته باشند، اما یافتن انسولینوم دشوار است.
حالا به مارمولک ژیلا می رسیم. موجودی که در بیابان های جنوب غربی ایالات متحده یافت می شود.
یکی از پروتئین های موجود در بزاق آن به نام اگزندین-4 در آزمایشگاه تولید می شود و برای درمان دیابت استفاده می شود.
باشگاه خبرنگاران پویا نوشت: این پروتئین می تواند به گیرنده های پانکراس به نام GLP1R متصل شده و آنها را فعال کرده و باعث تولید انسولین بیشتر شود.
اندکی پس از موفقیت در درمان دیابت، دانشمندان در اواسط دهه 2000 کشف کردند که انسولینوماها، که معمولاً تودهای از سلولهای بتا هستند، حاوی مقادیر زیادی GLP1R هستند و اگزندین-4 را به گزینهای جذاب برای کمک به شناسایی این تومورهای مزاحم تبدیل میکند. انجام داده است
مطالعات اولیه نشان داد که Exendin-4 همراه با یک مولکول رادیواکتیو می تواند در اسکن PET برای تشخیص انسولینوم در افراد استفاده شود، اما تزریق مقادیر زیادی از آن باعث ایجاد عوارضی مانند حالت تهوع، سردرد و حتی کاهش قند خون می شود.
در یک مطالعه جدید، محقق پزشکی هسته ای مارتین گوتارد و تیمش مولکول دیگری را برای کمک به تثبیت بیشتر اگزندین-4 رادیواکتیو اضافه کردند.
این کار دانشمندان را مطمئن کرد که حتی مقادیر کمی از Exendin-4 اصلاح شده فعالیت رادیواکتیویته بالایی را نشان می دهد. بنابراین، پزشکان می توانند مقدار کمتری از آن را به بیماران تزریق کنند و در نتیجه عوارض جانبی کمتری داشته باشند.
در یک کارآزمایی جدید برای اثبات ادعای خود، محققان 69 نفر را مورد بررسی قرار دادند که افت قند خون ناشی از انسولین اضافی تشخیص داده شده بود.
هر یک از آنها تمام آزمایشات تصویربرداری استاندارد و همچنین اسکن جدید Exendin-4 PET را انجام دادند که منجر به جراحی برای 53 نفر برای برداشتن تومورهای مشکوک شد.
از این 53 مورد تایید شده، تومور در 50 مورد از اگزندین-4 اسکن PET در مقایسه با تنها 35 مورد از اسکن PET استاندارد دیده شد. در هفت مورد، اسکن Exendin-4 انسولینوم را شناسایی کرد در حالی که تصویربرداری استاندارد PET، CT و MRI هیچ کدام را نشان نداد.
گوتارد و تیمش اکنون بر کمک به سایر آزمایشگاهها و بیمارستانها برای گسترش این تکنیک متمرکز شدهاند. او می گوید: «ما می خواهیم این فناوری را گسترش دهیم، همه باید بتوانند از آن استفاده کنند، زیرا واقعا به بیماران کمک می کند.
انتهای پیام/